Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης αναζωπυρώνεται - ενώ, εάν τυχόν καταρρεύσει η Ιταλία, με δεδομένο το ότι είναι αδύνατον να διασωθεί από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς λόγω μεγέθους, ο κίνδυνος διάσπασης της ζώνης του ευρώ είναι πολύ μεγάλος
Στις αρχές του καλοκαιριού η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας, η Mediobanca, προειδοποίησε μυστικά τους πελάτες τηςαναφέροντας ότι, η χώρα θα χρειαστεί ενδεχομένως να διασωθεί - πιθανότατα από τους μηχανισμούς στήριξης της Ευρωζώνης (Τρόικα), εντός των επομένων έξι μηνών. Ο κίνδυνος αυτός θα ήταν ακόμη πιο πιθανός, εάν αυξανόταν το κόστος χρηματοδότησης της Ιταλίας - το οποίο ουσιαστικά διατηρείται τεχνητά σε χαμηλά επίπεδα από την ΕΚΤ, με τη μέθοδο της αγοράς σημαντικών ποσοτήτων ιταλικών ομολόγων, από τη δευτερογενή διαπραγμάτευση. Μεταξύ άλλων, στην προειδοποίηση της τράπεζας αναφερόταν ότι, περί τις 160 μεγάλες ιταλικές επιχειρήσεις παρουσιάζουν υπερβολικά αυξημένα προβλήματα χρηματοδότησης και ρευστότητας.
Μέχρι στιγμής, αυτό που διατηρούσε προστατευμένη την Ιταλία, ήταν το χαμηλό ιδιωτικό χρέος - ειδικά αυτό των νοικοκυριών, τα οποία διαθέτουν πολλαπλάσια περιουσιακά στοιχεία, σε σχέση με το χρέος της πατρίδας τους (δεν χρεοκοπούν ποτέ τα κράτη, αλλά οι πολίτες τους). Η αύξηση όμως του δημοσίου χρέους (περί το 130% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης (ύφεση), αντέστρεψε σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα - πόσο μάλλον όταν η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής ξεπέρασε το 25% τα τελευταία δέκα χρόνια.
Εν τούτοις, τα προβλήματα της Ιταλίας δεν αφορούν μόνο το εσωτερικό της - παρά το ότι η κατάσταση επιδεινώνεται και από τις πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες αποσταθεροποιούν ακόμη περισσότερο τη χώρα. Σε σημαντικό βαθμό, η τύχη της Ιταλίας κρίνεται στο εξωτερικό στη Σλοβενία, όπου οι ιταλικές τράπεζες είναι εκτεθειμένες με μεγάλα δάνεια. Ειδικότερα, η Σλοβενία πλήττεται από μία τραπεζική κρίση άνευ προηγουμένου - αφού τα κόκκινα δάνεια στους ισολογισμούς των τραπεζών της υπολογίζονται στα 7,5 δις €, από 1,2 δις € που ήταν λίγους μήνες προηγουμένως.
Εκτός αυτού, οι περισσότερες τράπεζες της Σλοβενίας είχαν ζημίες το πρώτο εξάμηνο του 2013 - με τις θυγατρικές της ιταλικής Unicredit, καθώς επίσης της αυστριακής Hypo Alpe Adρια να μην μένουν ανεπηρέαστες από τη γενικότερη κατάσταση (για παράδειγμα, η θυγατρική της Unicredit έχει στο χαρτοφυλάκιο της ομόλογα του δημοσίου της Σλοβενίας, αξίας περί τα 580 εκ. €.
Η πιθανότητα τώρα να χρεοκοπήσει ξανά η Αργεντινή (μία ομάδα επενδυτικών κεφαλαίων έχει στην κατοχή της ομόλογα αξίας 1,4 δις $, τα οποία πρέπει να εξοφλήσει η χώρα), ειδικά εάν δεν ευοδωθεί η έφεση που κατέθεσε στο ανώτατο δικαστήριο των Η.Π.Α., δεν είναι καθόλου αμελητέα - γεγονός που δεν είναι καθόλου ευχάριστο για την Ιταλία. Συμπερασματικά λοιπόν, η κρίση χρέους της Ευρωζώνης αναζωπυρώνεται - ενώ, εάν τυχόν καταρρεύσει η Ιταλία, με δεδομένο το ότι είναι αδύνατον να διασωθεί από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς λόγω μεγέθους, ο κίνδυνος διάσπασης της ζώνης του ευρώ είναι τεράστιος.
Πόσο μάλλον αφού υποθέτουμε ότι, ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπίσει η χώρα την υπερχρέωση και την ύφεση είναι η επιστροφή της στη λιρέτα - παράλληλα με τη μετατροπή του εξωτερικού χρέους στο εθνικό νόμισμα (δυνατότητα την οποία απεμπόλησε η Ελλάδα, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ υποδούλωσαν την Ελλάδα στο PSI).
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ¨ΔΡΑΧΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου