Ακρωτηριασμένη ήταν η κυβερνητική παρουσία χθες στη Βουλή. 
Από τη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης έλειπε ο πρωθυπουργός, πετυχαίνοντας άλλη μια αντιθεσμική πρωτιά στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλευτισμού. 
Έλειπε όμως και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος μπήκε για λίγα λεπτά στη συνεδρίαση για να ακούσει τον εισηγητή τού κόμματός του, προδίδοντας και αυτός την πολιτική ευτέλειά του. 
Το κυριότερο, έλειπε το πολιτικό περιεχόμενο της πρωτοβουλίας για ψήφο εμπιστοσύνης. Κανείς κυβερνητικός ομιλητής δεν παρουσίασε τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση χρειάζεται ψήφο εμπιστοσύνης για να εφαρμόσει το μνημονιακό πρόγραμμα για ακόμη μερικούς μήνες, μέχρι την άκαρπη προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου.

Ούτε το διχαστικό ύφος της ομιλίας του "αντ' αυτού" Βορίδη, ούτε η συνθηματολογία - ρετρό του υπουργού Δικαιοσύνης για τον... "αριστερισμό" του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε βεβαίως η απουσία πρωτοκλασάτων υπουργών βοήθησαν ώστε να κατανοηθεί η σκοπιμότητα της διαδικασίας. 
Ίσως είχε δίκιο ο βουλευτής της Ν.Δ., ο οποίος είχε χαρακτηρίσει την πρόταση ως "χάσιμο χρόνου". 
Η συζήτηση μάλιστα γίνεται με φόντο τις έριδες μεταξύ των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ, που εκτυλίσσονται και σε υφέρπουσα αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων. 
Η προοπτική των εκλογών ήδη έχει μετατρέψει τη δικέφαλη κυβέρνηση σε σιαμαίο τέρας, εξέλιξη που αποτελεί παράγοντα πολιτικής αποσταθεροποίησης. 
Είναι χαρακτηριστικό ότι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο Σ. Κεδίκογλου, επέκρινε ονομαστικά την κυβερνητική εκπρόσωπο για τους χειρισμούς της εις βάρος της ενημέρωσης, για το γνωστό πραξικόπημα με το "μαύρο" στην ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ. 
Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η ομιλία του καραμανλικού Π. Παυλόπουλου, ο οποίος υπερψηφίζει την κυβέρνηση επιτιθέμενος στο ΠΑΣΟΚ μιλώντας για τον "ενδοτισμό" της πολιτικής του Γ. Παπανδρέου.

Η συζήτηση όμως υπήρξε διαφωτιστική, διότι αποτελεί παράδειγμα της "κανονικότητας" που επιστρέφει στη χώρα και θα επικυρωθεί με τις εκλογές. 
Στο επίκεντρο της συζήτησης δεν ήταν το έργο της κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά η κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. 
Οι παρεμβάσεις των κυβερνητικών ομιλητών τείνουν να μετατρέψουν τη διαδικασία σε... πρόταση μομφής προς την "κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ"!

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αναφορά Δραγασάκη στο διαχρονικό φαινόμενο της διαπλοκής προκάλεσε τη νευρική αντίδραση του υπουργού Επικρατείας και επιστήθιου φίλου του πρωθυπουργού Δ. Σταμάτη. 
Η ανάφλεξη του Μαξίμου επιβεβαιώνει ότι το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται, περισσότερο από την ψήφο των βουλευτών, για την ψήφο εμπιστοσύνης των ισχυρών οικονομικών παραγόντων του κρατικοδίαιτου κατεστημένου.
Ο Σαμαράς αναμένεται να επιτεθεί αύριο στον Αλ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ με την ψευδαίσθηση πως η τεχνητή ένταση μπορεί να προκαλέσει παράσιτα στην αναγκαία συζήτηση για τα προβλήματα επιβίωσης της κοινωνίας και τα πολιτικά αδιέξοδα του μνημονιακού κατεστημένου.