Η Ρωσία προετοιμάζεται για την κατάρρευση του δολαρίου και του ευρώ

Σύμφωνα με πληροφορίες από την κεντρική κυβέρνηση της Μόσχας, οι αρμόδιες υπηρεσίες 

του υπουργείου οικονομικών,
αύξησαν απότομα την αγορά του χρυσού, από την παγκόσμια αγορά, τους τελευταίους

 πέντε μήνες, επεκτείνοντας σημαντικά τα αποθέματα χρυσού της χώρας. Τα στοιχεία αυτά 

αναφέρθηκαν από ειδικούς εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ, στην ιαπωνική οικονομική έκδοση

 NIKKEI.
Σύμφωνα με την εφημερίδα , το Ταμείο, στο τέλος Αυγούστου, υπολογίζει τα συνολικά 

αποθέματα χρυσού της Ρωσίας σε 1.112,5 τόνους, 77 τόνους υψηλότερα από τον Ιανουαρίου.

 Σύμφωνα με τον όγκο χρυσού που έχει ως αποθεματικό της, η Ρωσία έχει ξεπεράσει την Κίνα 

(1.054 τόνοι) και την Ελβετία (1.040 τόνοι). Παράλληλα, το μερίδιο του ευγενούς μετάλλου 

στα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας αυξήθηκε από 8,3% σε 9,8%.
Μέχρι σήμερα, από άποψη ύψους των αποθεμάτων χρυσού παγκοσμίως , η Ρωσία έρχεται 

μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες (8.100 τόνοι), την Γερμανία (3.300 τόνοι), την Ιταλία (2450 τόνοι)

 και την Γαλλία (2435 τόνοι).
Σύμφωνα με δημοσίευση της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, η Ρωσία ασχολείται με την 

αγορά χρυσού για αρκετά χρόνια, αρχίζοντας από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης το 

2008. Και αυτό το κάνει χωρίς πολλή δημοσιότητα.
Τι μπορεί να εξηγήσει μια τέτοια ταχεία αύξηση στη Ρωσία των αποθεμάτων χρυσού της;
Σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους, τα κράτη συσσώρευαν χρυσό τις παραμονές κάποιου

 μεγάλου πολέμου. Σήμερα, ωστόσο, πιστεύεται ότι η Ρωσία πιθανόν να πρόκειται να 

εμπλακεί μελλοντικά, με «κάποιον» αντίπαλο «πολύ σκληρά» . Ο λόγος που πιστεύεται ότι 

θα συμβεί αυτό είναι, το γεγονός ότι ο χρυσός στην διεθνή αγορά αναβαίνει συνεχώς τους 

τελευταίους μήνες, λόγω των εντάσεων που αφορούν τα γεγονότα στην Ουκρανία, αλλά και

 τις κυρώσεις της δύσης στην Ρωσία .
Από την άλλη πλευρά, μεγάλες ποσότητες χρυσού και αρκετά χαμηλή ρευστότητα , μπορεί 

να χρησιμοποιηθούν ως πολύ καλή πρακτική «απάντηση», κατά των κυρώσεων και του 

εμπάργκο, της δύσης προς το Κρεμλίνο . Με την πώληση στο μέλλον αποθεμάτων χρυσού 

από ένα κράτος αυτό αντανακλάται άμεσα στην αγορά, και οδηγεί σε χαμηλότερες τιμές.
Αλλά όμως, εάν οι συνθήκες των εξωτερικών περιορισμών σε μια οικονομία είναι δυσμενείς ,

και η χώρα πρέπει να καταφύγει στην χρήση του χρυσού, τότε η αξία του αρχίζει να 

μειώνεται αρκετά γρήγορα.
Ως άμεσο αποτέλεσμα, αυτό θα οδηγήσει στο γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις,

 το κόστος πώλησης του χρυσού, θα πέσει κάτω από το κόστος αγοράς, δημιουργώντας τις 

άμεσες απώλειες στην οικονομία .
Η ενεργή αγορά χρυσού στην Ρωσία, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα της έναρξης της ουκρανικής

 κρίσης, καθώς και των γεγονότων στην Ουκρανία, αλλά με την επιβολή κυρώσεων από την

 δύση , η όλη διαδικασία επιταχύνθηκε.
Υπενθυμίζεται ότι το 70% των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων αντιπροσώπευαν έως 

σήμερα τα δολάρια και τα ευρώ. Κατά συνέπεια, η αύξηση του χρυσού στο σύνολο των 

αποθεμάτων της Τράπεζας της Ρωσίας, μειώνει την αξία του δολαρίου και του ενιαίου 

ευρωπαϊκού νομίσματος, ως παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα . Περίπου την ίδια ακριβώς 

τακτική ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια και η Κίνα, που έχει το μεγαλύτερο συναλλαγματικό 

απόθεμα δολαρίων στον κόσμο .
Η μόνη εξήγηση για τέτοιου είδους ενέργειες είναι η απώλεια εμπιστοσύνης ,από τις δύο

 μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις ( Ρωσία και Κίνα ) στο αμερικανικό νόμισμα. Η πτώση του

 δολαρίου σαν αποθεματικό νόμισμα, επιτρέπει την μείωση της εξάρτησης των οικονομιών 

των χωρών αυτών, από τις αρνητικές εξελίξεις στις οικονομίες των χωρών της Δύσης, 

κυρίως

στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν θα πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι στο όλο ζήτημα εξυφαίνονται και παγκόσμια 

σενάρια «οικονομικής συνομωσίας». Ειδικότερα, όσον αφορά την αντιμετώπιση των

 διαφόρων «δυνάμεων και φατριών» εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, μερικές από τις οποίες 

δεν ενδιαφέρονται και πάρα πολύ για ένα ισχυρό δολάριο. Προφανώς, στην πραγματικότητα,

 ο αντίκτυπος αυτών των συνθηκών σχετικά με την τύχη του δολαρίου ως παγκόσμιου 

αποθεματικού νομίσματος, πιθανόν να είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολικός, αλλά δεν μπορούμε

 να τον απορρίψουμε εντελώς. Επιπλέον, σύμφωνα με την παράδοση, στην Ρωσία γενικά 

υπάρχει η τάση να πιστεύουν σε διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, καταλήγει το δημοσίευμα .
Έτσι, στοPentapostagma.gr, μπορούμε να πούμε ότι ο κύριος λόγος για την αντικατάσταση του

 δολαρίου και του ευρώ (σε μικρότερο βαθμό) από τον χρυσό , ως παγκόσμιο αποθεματικό 

νόμισμα, υπαγορεύεται κυρίως από την ρωσική δυσπιστία κατά του αμερικανικού νομίσματος,

 και την αβεβαιότητα σχετικά με τη μελλοντική οικονομική και πολιτική κατάσταση των 

Ηνωμένων Πολιτειών.
pentapostagma.gr http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/11/blog-post_835.

html#ixzz3IYas2YTH

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ:Ο κάτωθι αποκεφαλισμένος δηλώνω ότι...

Την υπογραφή του μισού πληθυσμού της Ελλάδας ζητά από σήμερα η κυβέρνηση μέσω των 100 δόσεων για οφειλές σε Ταμεία και Εφορία. Βάζεις την υπογραφή σου σε ένα λευκό χαρτί και νομίζεις ότι τώρα την γλύτωσες από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς της περιουσίας σου. Αν δεν βάλεις την υπογραφή σου τώρα, πέθανες.Την ώρα που θα στοιβαχτούν όλοι οι οφειλέτες να μοιράσουν την ζωή τους σε 100 δόσεις το λεπίδι της καρμανιόλας θα έχει σηκωθεί πάνω από τα κεφάλια τους, διότι την υπογραφή σου την βάζεις πριν το νέο Μεσοπρόθεσμο μπει στην Βουλή και υπερψηφιστεί χωρίς να γνωρίζεις τι σου έχει γραμμένο για άλλη μια φορά η Μοίρα που λέγεται «Πολιτική Σωτηρία». Η κυβέρνηση έβαλε σε ισχύ ένα νόμο ο οποίος έρχεται για κατανάλωση στα μάτια των πολιτών σε αντίθεση με τα θέλω της Τρόικα και οι δανειστές τώρα που το τυρί μπήκε στην φάκα έρχονται να μαζέψουν εκ νέου πτώματα Ελλήνων.
Οι Έλληνες κυριολεκτικά δεν θα ξέρουν σε τι συμβόλαιο μεταξύ αυτών και του Κράτους βάζουν την υπογραφή τους, αφού από την μια θα παίρνουν τα χρήματά σου με την θέλησή σου, αλλά από την άλλη εσύ δεν γνωρίζεις ούτε πόσα χρήματα θα σου αρπάζουν νομίμως αλλά ούτε και τα δικαιώματα που θα έχεις ως φορολογούμενος ή ασφαλισμένος αφού το Μεσοπρόθεσμο ακόμη δεν έχει κατατεθεί στην Βουλή.

Ανάμεσα σε αυτά που περιέχει το νέο Μεσοπρόθεσμο, που θα μας βγάλει από το Μνημόνιο με την Τρόικα και θα μάς πάει στο Σύμφωνο με την Ε.Ε, είναι η νομιμοποίηση του νέου μηχανισμού μόνιμης μείωσης συντάξεων. Αυτό σημαίνει ότι όσον αφορά τους Έλληνες που θα έρθουν σε συμφωνία για τις 100 δόσεις για οφειλές στα Ταμεία θα πληρώνουν χρωστούμενα για σύνταξη των 1,000 ευρώ και το Ταμείο θα έχει δικαίωμα να τους ορίσει την σύνταξη στα 10 ευρώ ή ακόμα και παύση συντάξεων για την σωτηρία της χώρας. Από την άλλη πλευρά όσοι μπουν σε ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια σε συμφωνία με τις Τράπεζες, θα βάλουν την υπογραφή τους πριν γνωρίσουν τι τούς επιφυλάσσει το Μεσοπρόθεσμο για το δικαίωμα των Τραπεζών σε κατασχέσεις πρώτης κατοικίας αλλά και επιχειρήσεων.

Το κόλπο έξυπνο και μαφιόζικο όπως μάς έχουν συνηθίσει οι κυβερνήσεις των 5 τελευταίων χρόνων. Σε λευκή κόλλα θα παίρνουν τις υπογραφές με ένα νόμο που είναι σε αντίθεση με τους όρους του Μνημονίου και μετά νομιμοποιούν τους όρους των δανειστών μέσω Μεσοπρόθεσμου και μένεις εσύ και η υπογραφή σου ξεκρέμαστος. Βάζουν τους πολίτες με την τρομοκρατία της κατάσχεσης και της φυλάκισης να υπογράψουν ένα χαρτί που δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση τα δικαιώματά τους. Αν τον Μάρτιο που θα έχουν μαζέψει όλες τις υπογραφές μπει σε ισχύ ο νόμος του Μεσοπρόθεσμου που θα αναγκάζει όσους μπήκαν στην ρύθμιση των 100 δόσεων να πληρώσουν εφάπαξ το χρέος αλλιώς είναι υπόδικοι, εσύ ο σωσμένος σήμερα θα είσαι ο κρεμασμένος της επόμενης ημέρας.

Οι όροι του συμβολαίου των 100 δόσεων, που μπήκε σε ισχύ από σήμερα με την «φερεγγυότητα» του Ελληνικού Κράτους, δεν είναι τίποτε άλλο από μία πατσαβούρα που εσύ την βλέπεις ως σανίδα σωτηρίας αλλά ο τοκογλύφος-Κράτος με αυτή θα δώσει εσένα και την οικογένειά σου υποχείριο στα μεγάλα αφεντικά της Μαφίας που δεν είναι άλλα από τους δανειστές. Όταν έρχεται ο νέος τοκογλύφος δανειστής -Ε.Ε που σε απειλεί πριν καν μπει στο παιχνίδι με νέο δημοσιονομικό κενό 2,5 δις που εσύ ως πολίτης πρέπει να πληρώσεις με έκτακτα μέτρα το 2015, δεν θα μπορείς ούτε πίσω, ούτε μπροστά να πας. Έχοντας και τα εκατομμύρια υπογραφών μέσω συμβιβασμού των οφειλετών με το Κράτος , τους έχουν όλους στο χέρι . Άλλωστε ο όρος που σου βάζει για να έχεις το δικαίωμα των 100 δόσεων και για να μην σου αρπάξει αμέσως όλη την περιουσία το Κράτος είναι ότι στο διάστημα των 6 χρόνων που εσύ θα ξεχρεώνεις, θα πρέπει να μη δημιουργήσεις χρέος ούτε ενός ευρώ σε υπηρεσία του Δημοσίου.

Ποιος λογικός άνθρωπος αυτής της χώρας ξέρει τι του ξημερώνει αύριο για να βάλει την υπογραφή του ότι δεν πρόκειται να δημιουργηθεί αναγκαστικά χρέος εις βάρος του από τους ίδιους τους δανειστές και τα όργανα της κάθε κυβέρνησης που θα λαμβάνουν μόνο διαταγές;

Ειδικά με το Σύμφωνο που θα υπογραφεί μεταξύ κυβέρνησης και Ε.Ε που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο, οι ανάγκες που θα δημιουργηθούν για να γίνει η Ελλάδα βιώσιμη σε επίπεδο Γερμανίας σημαίνει πολλά. Πρέπει από τη μια να ξεχρεώνεις τα εκατοντάδες δις που σού έχει φορτώσει η Τρόικα και από την άλλη να πληρώνεις από εκεί που δεν έχεις για ένα Κράτος του επιπέδου μιας αναπτυγμένης χώρας.

Το επόμενο στάδιο των δανειστών μετά τις 100 δόσεις θα είναι οι 200 δόσεις που ούτε αυτές θα μπορείς να ξεχρεώσεις. Μετά θα μπουν στην τελική ευθεία των 300 δόσεων και τότε το λεπίδι της καρμανιόλας θα πέσει κάθετα στους λαιμούς όλων αυτών που από σήμερα θα υπογράψουν τα συγχωροχάρτια των τοκογλύφων. Για όλη την διάρκεια του βίου σου θα είσαι με ένα ενοίκιο ζωής που εσύ υπέγραψες νομίζοντας ότι θα σωθείς. Και όχι, δεν θα ζεις στο σπίτι που νομίζεις ότι το έσωσες από κατάσχεση. Τα γκέτο των δηλωσιών χρέους θα τα έχουν ήδη έτοιμα και θα είσαι πολύ χαρούμενος πολίτης που κατάφερες να σώσεις την "Δημοκρατία" από την Τρομοκρατία των κινδυνολόγων και πολύ περήφανος που εσύ έσωσες το Κράτος υπογράφοντας σε ένα χαρτί ότι εσύ φταις που κινδύνεψε να καταρρεύσει. - 

 Εκπομπή 10-11-2014 

http://lazarouyiannis.blogspot.gr

Δολάριο και γερουσία στήνουν σκηνικό ψυχρού πολέμου

που μπορεί να καταλήξει σε ανεξέλεγκτη αιματοχυσία.

Posted by olympiada στο Νοεμβρίου 10, 2014

Ποιοί ωθούν τον πλανήτη σε νέο ψυχρό πόλεμο

Οι εταιρείες που ετοιμάζονται να θησαυρίσουν πάνω στο αίμα των λαών της Ευρώπης

Ο εμφύλιος των Ρεπουμπλικάνων και οι χρηματοδότες της ρωσοφοβίας.

Όλα τα ονόματα.

Το δολάριο ενισχύθηκε για τρίτη διαδοχική εβδομάδα έναντι του γιεν, εξασφαλίζοντας κέρδη 2% και έχοντας αγγίξει τα 115,59 γιεν, τα υψηλότερα επίπεδα από το Νοέμβριο του 2007. Το δολάριο κατέγραψε εβδομαδιαία κέρδη 0,7% και έναντι του ευρώ- για τρίτη διαδοχική εβδομάδα-, με το ενιαίο νόμισμα να υποχωρεί στο 1,2445, αφότου άγγιξε χαμηλά 26 μηνών, στο 1,2357.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η Κίνα ενισχύεται οικονομικά, ενώ οι ΗΠΑ χάνουν σε ανταγωνιστικότητα παρά τα πρόσκαιρα κέρδη που…απολαμβάνουν λόγω της αυξησης των πετρελαϊκών συναλλαγών. Στρώνεται λοιπόν ένα ιδανικό χαλί για την “λοκομοτίβα” της Αμερικανικης οικονομίας, τα “γεράκια” της Ουάσιγκτον. Εδώ έρχεται και η πρόσφατη πολιτική εξέλιξη με την επικράτηση των Ρεπουμπλικανων στην Γερουσία.

Μπορεί η 44χρονη Τζόνι Ερνστ, Ρεπουμπλικανή πολιτικός και βετεράνος πολέμου στο Ιράκ να έκανε την διαφορά υπέρ των Ρεπουμπλικάνων, η βαριά πολεμική βιομηχανία όμως δεν φαίνεται να ενστερνίζεται την επιχειρηματολογία της για δυναμική αντιμετώπιση των ισλαμιστών. Ο νέος ψυχρός πόλεμος είναι αυτός που θα εξασφαλίσει το πραγματικό χρήμα και ο εχθρός πρέπει οπωσδήποτε να είναι η Ρωσία. Έτσι, δεν θα πειραχθεί και η ισλαμιστική πελατεία των εμπόρων όπλων, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, παρά το ότι η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων δεν θέλουν καν να ακούν την λέξη “σύμμαχος” να συνοδεύει αυτές τις χώρες.

Η συντριπτική πλειοψηφία επίσης τόσο των Ρεπουμπλικανών όσο και των Δημοκρατικών, αρνείται να δεχθεί την Ρωσία ως αντίπαλο σε μία νέα ψυχροπολεμική διαμάχη παρά τις απέλπιδες προσπάθειες Μακέιν και Κλίντον αντίστοιχα να αναβιώσουν τον κομμμουνιστικό μπαμπούλα σε μία γενιά που βλέπει τσετσένους ισλαμιστές να σφάζουν αμάχους εντός των ΗΠΑ και Σαουδάραβες τρομοκράτες να τινάζουν στον αέρα το κέντρο του Αμερικανικου εμπορίου.

Και όμως, η κοινή γνώμη των ΗΠΑ έρχεται για άλλη μία φορά αντιμέτωπη με τα θηριώδη συμφέροντα που ταυτίζονται με πολιτικές και πρόσωπα που θα τις επιβάλλουν. Το Ολυμπία θα αποκαλύψει την ανθρωπογεωγραφία της πολιτικής σκηνής με τις ανάλογες εμπλεκόμενες εταιρείες και την επιχειρηματολογία που ενδέχεται να οδηγήσει σε παγκόσμιο ολοκαύτωμα.

Αρκετοί ρεπουμπλικάνοι λοιπόν θα ήθελαν να δουν Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ, να πολεμούν κατά της ISIS. Όμως η ρητορική κατά της επέμβασης σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έδωσε την αφορμή στο αιμοσταγές σύστημα Μακέιν να προβάλλει βέτο σε οποιαδήποτε νέα επέμβαση στο Ιράκ, με πρόσχημα ότι η αποστολή στρατιωτών είναι τελείως ασύμφορη για το κράτος. Στην ουσία, ο Μακέιν που υποστηρίζεται από τα ισλαμικά και το τουρκικό λόμπι έπαιξε το χαρτί της οικονομίας λαϊκίστικα ώστε να ακυρώσει την προγενέστερη πολιτική Μπους χωρίς να έλθει σε ρήξη με το Ρεπουμπλικανικό σώμα. Είναι τουλάχιστον κωμική η εικόνα του Μακέιν να πουλά ευαισθησία απέναντι στο ψυχολογικό δράμα των βετεράνων, την ίδια στιγμή που συναντιόταν κρυφά με τους εκπροσώπους της ISIS, τους αντιπάλους των ΗΠΑ δηλαδή στο πεδίο μάχης.

Το πονηρό σημείο; Πριν τις εξελίξεις στην γερουσία, δεν είχε γίνει ούτε μία σφυγμομέτρηση για τις απόψεις των Αμερικανων πολιτων, ειδικά των ρεπουμπλικανων για ενδεχόμενη εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ουκρανική κρίση. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, το σημαντικότερο θέμα στον πολιτικό διάλογο δεν απετέλεσε ερώτημα δημοσκόπησης! Ο λόγος προφανής:

Αυτόματα η ατζέντα Μακέιν θα ακυρωνόταν αφού το εκλογικό σώμα δεν επιθυμεί καμμία εμπλοκή στην Ουκρανία.

Κλίντον: Ποιός λαός; Εμείς κάνουμε ότι μας πει ο Ροκφέλερ!

Ακόμα και η πολιτική πτώσης των τιμών του πετρελαίου ή της συμπίεσης ψυχρού LNG για μεταφορά στην Ευρώπη ώστε να πληγούν αντίστοιχα το Ιράν, η Βενεζουέλα και η Ρωσία, δεν θα έχουν κανένα θετικό αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία, αντίθετα ειδικά στην περίπτωση του φυσικού αερίου θα προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές την στιγμή που το Ρωσικό ή το Νορβηγικό αέριο φτάνει σε χαμηλότατες τιμές στην Ευρωπαϊκή αγορά.

Όταν όμως το υπαγορεύει το πανίσχυρο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων (CFR) του Ροκφέλερ, η λογική και το λαϊκό συμφέρον πάνε περίπατο. Όπως “ομολόγησε” η Χίλαρυ Κλίντον σε πρόσφατη ομιλία της:

Η ανθρωπογεωγραφία της γερουσίας και τα εταιρικά συμφέροντα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εκπρόσωποι του Αμερικανικου λαού λειτουργούν ως εκπρόσωποι συμφερόντων και αυτός είναι ο λόγος που ο νέος “Ψυχρός Πόλεμος” κυριαρχεί αποκλειστικά στην πολιτική ατζέντα και όχι στον δημόσιο διαλογο. Πρώτος ο Αϊζενχάουερ είχε αναφερθεί στην διαπλοκή των πολεμικών βιομηχανιών καθιερώνοντας τον όρο “MIC” – Military Industrial Complex. Κάτι σαν τους δικούς μας “νταβατζήδες”.  Έπειτα από την συμφωνία σταδιακής απεμπλοκής από το Αφγανιστάν και το Ιράκ, το νέο “Σιδηρούν Παραπέτασμα” είναι ένα θεόσταλτο δώρο για το MIC, τις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και αρκετά πιο κερδοφόρο, ειδικά εάν το “φτηνό κρέας” το βάλουν οι χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ που θα είναι και οι πελάτες για τα εξελιγμένα οπλικά συστήματα. Σαν τον καινούριο φορητό πύραυλο που κατασκεύασε η Raytheon.

(Φωτό). Το νέο αυτό “καλούδι”, συνιστά καθαρό κέρδος για τις MIC, ειδικά από την στιγμή που ο στρατιώτης δεν θα είναι Αμερικάνος, αλλά Ουκρανός, Τσετσένος, Πολωνός ή άλλος, που η αποστολή και η αποκομιδή του σε μαύρη σακούλα δεν θα στοιχίσει ούτε δολάριο στην Αμερικανικη οικονομία.

Οι όποιοι στρατιώτες Αμερικανικης προέλευσης, θα πληρωθούν κανονικά από τις “χώρες – πελάτες” προκειμένου να μην υπάρξει πολιτικό κόστος στις αποφάσεις της Γερουσίας. Εδώ έρχεται ο μέγας χορηγός των Ρεπουμπλικανων, η περιβόητη Greystone. Η εταιρεία που θα προσφέρει τις υπηρεσίες της στις χώρες “συμμάχους” με το αζημίωτο, όπως έχει κάνει ήδη στην Ουκρανία. Το Ολυμπία είχε αποκαλύψει το βίντεο με άνδρες της Blackwater, θυγατρικής της Greystone να επιχειρούν στην Ανατολική Ουκρανία. Το βίντεο του Ολυμπία τότε έγινε θέμα στα διεθνή μέσα που επιβεβαίωσαν πως επρόκειτο για μισθοφόρους, ως αντισταθμιστικά οφέλη εως ότου η νέα Ουκρανική κυβέρνηση να οργανώσει τα τάγματα εφόδου που επιχειρούν σήμερα κατά των πολιτών.
Υπαρχουν βέβαια και οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες – φίλα προσκείμενες στους Ρεπουμπλικάνους που αναλαμβάνουν την ανοικοδόμηση της καταστροφής. Εταιρείες όπως η KBR ή η Dyncorp που ανέλαβε μάλιστα με πρωτοφανή μεθόδευση την “ανακατασκευή ενός κατεστραμμένου σχολείου στην Ουκρανία”. Σε ποιά “Ουκρανία”; Στην Σεβαστούπολη, που πλέον ανήκει στην Ρωσία! Αυτό το συμβόλαιο χρησιμοποιείται ως επιχείρημα από το ΝΑΤΟ, ώστε ελλείψει “λαϊκού ερείσματος” (το δημοψήφισμα ήταν συντριπτικό) να υπάρχει επιχειρηματικό έρεισμα εμπλοκής στην περιοχή για την προάσπιση των συμφερόντων “δυτικών εταιρειών”!
Οι Ρεπουμπλικάνοι – θιασώτες του νέου ψυχρού πολέμου είναι συγκεκριμένοι και σεσημασμένοι για την διαπλοκή τους με τα πανίσχυρα αυτά συμφέροντα. Δεν χρειάζεται να έλθει ο εμίρης του Κατάρ ή ο Ερντογάν για να δώσει “βαλίτσα” στον γερουσιαστή. Μία κατασκευαστική – χορηγός των Ρεπουμπλικάνων όπως πχ η KBR, έχοντας λάβει ένα τεράστιο συμβόλαιο από το Κατάρ για την κατασκευή γηπέδων, κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Ο μαζικός αθλητισμός, ως πρόσχημα διαπλοκής και αιματοχυσίας για το κέρδος. Αυτό είναι το “αρχαίο πνεύμα αθάνατο”

Ποιοί είναι οι “Ρωσοφάγοι”

Ο McCaine με τους ισλαμοφασίστες στην Συρία

Πρώτος και καλύτερος, ο Γερουσιαστής Αριζόνας, John McCain. Ένα πρόσωπο μισητό ακόμα και στους κύκλους των φιλελεύθερων Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι τον χαρακτηρίζουν “μανιακό αντιρώσο” λόγω των επαφών του με τους τζιχαντιστές της Συρίας ή τους νεοναζί της Ουκρανίας. Και όμως, αυτός ο παράφρονας επικυρηγμένος στο ίδιο του το κόμμα, θα συν – προεδρεύει στην πανίσχυρη επιτροπή των Ενόπλων Δυνάμεων με έλεγχο στον στρατιωτικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ!

Έτερος, ο γερουσιαστής του Τενεσί, Bob Corker. Η Ρωσοφαγία του έγκειται στην μακρά συνεργασία του με τον Ουκρανό ολιγάρχη του ατσαλιού – κατασκευαστή αγωγών Viktor Pinchuk. O Bob Corker είναι ο κύριος “χορηγός” της απόφασης 2277 της γερουσίας με θέμα την δράση για την “Αποτροπή της Ρωσικής επιθετικότητας”! Είναι το σχέδιο που προβλέπει ολική απαγόρευση επιχειρηματικών συναλλαγών ακόμα και με επιβολή εμπάργκο στα στελέχη Ρωσικών εταιρειών, όχι μόνον για τις ΗΠΑ αλλά και για όλες τις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ! Ένας διαπλεκόμενος πολιτικός με την Ουκρανική ολιγαρχία δηλαδή, επιβάλλει καταστροφικές πολιτικές για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του. Η απόφαση αυτή, στρέφεται ενάντια σε πανίσχυρους Ευρωπαϊκούς κολοσσούς, όπως η Total (που πρόσφατα έχασε τον επικεφαλής της σε “περίεργο” αεροπορικό δυστύχημα αμέσως μετά την συνάντηση του με Ρώσους αξιωματούχους στην Μόσχα), την BASF ή την Pirelli.

Ακολουθούν ο Γερουσιαστής της Οκλαχόμα, James Inhofe και ο γερουσιαστής του Texas, Ted Cruz. Ο λόγος, καθόλου “ιδεολογικός”. Είναι οι δύο που πιέζουν για την προώθηση του παρανοϊκού σχεδίου εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη, με πρόσχημα να επιφέρουν πλήγμα στην Gazprom και κατά συνέπεια στην Ρωσική οικονομία. Πως είναι δυνατόν τώρα να γίνει αυτό όταν σε όλες τις ΗΠΑ υπάρχει μόνον ένας σταθμός εξαγωγής LNG που και αυτός θα είναι έτοιμος το 2015 για να υποστηρίξει ένα τέτοιο σενάριο, αυτό εξηγείται μόνο στην νοσηρή φαντασία των γερουσιαστών που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των “τρυπανιών” επιφέροντας πλήγμα στην Αμερικάνικη οικονομία. Αφού θα πρέπει να πριμοδοτήσει την πώληση του Αμερικάνικου LNG ώστε να βγει ανταγωνιστικό απέναντι στο Ρωσικο και το Νορβηγικό. Ο τελευταίος που είχε επιχειρήσει κάτι τέτοιο, ήταν ο Ρήγκαν το 1980 με αποτέλεσμα η συνεχής μείωση τιμών να καταστρέψει όλες τις περιοχές παραγωγής πετρελαίου και να εκτινάξει στα ύψη την ανεργία. Ήταν ο περιβόητος οικονομικός πόλεμος του Ρήγκαν κατά της ΕΣΣΔ που φαίνεται ότι η νέα γενιά Ρεπουμπλικάνων προσπαθεί να διαγράψει από την μνήμη της, ώστε να τον επαναλάβει.

Εξαιρετικά πιο δύσκολο είναι όμως να διαγράψει τους εμφανείς δεσμούς του Κατάρ, της Τουρκίας και της Σ. Αραβίας με τους τζιχαντιστές, όσο και αν προσπαθούν οι “χορηγημένοι” από το ισλαμιστικό χρήμα νεοσυντηρητικοί. Οι φιλελεύθεροι Ρεπουμπλικανοι δεν πρόκειται ούτε να ξεχάσουν ούτε να συγχωρήσουν την 11η Σεπτεμβρίου με πρόσχημα την αναγκαιότητα πτώσης του “κακού, ρωσόφιλου Ασαντ”. Όσα ραντεβού και αν κάνει ο Μακέιν παρουσιάζοντας ως “κοσμικούς” τους ισλαμιστές σφαγείς της Συρίας.

Οι φιλελεύθεροι Ρεπουμπλικάνοι δεν δείχνουν καμμία διάθεση να συγκρουστούν με την Ρωσία, ειδικά από την στιγμή που θεωρούν ότι και τα δύο έθνη έχουν κοινό εχθρό την ισλαμική τρομοκρατία. Αντίθετα, η επιχειρηματολογία που αναπτύσσουν για να αναχαιτίσουν την διαπλεκόμενη πτέρυγα των Neocons, είναι εξαιρετικά απλή και πειστική: “Πως μπορούμε να οδηγήσουμε την Ρωσία σε χρεοκοπία, όταν η οικονομία της είναι απείρως ισχυρότερη από αυτή του 1980; Όταν σήμερα η Ρωσία κατέχει 400 δις δολλάρια σε συνάλλαγμα και χρυσό, την ίδια στιγμή που δεν έχει εξωτερικό χρέος, ενώ την ίδια στιγμή υποστηρίζεται από τον βιομηχανικό κολοσσό που λέγεται Κίνα διατηρώντας μάλιστα συναλλαγματική συμφωνία;

Υπάρχει όμως και ο παράγοντας Ευρώπη. Αυτή την στιγμή η Γερμανία κρατάει τα γκέμια και οδηγεί την Ευρώπη σε οικονομικό όλεθρο προκειμένου να εξυπηρετησει τις αντιρωσικές αποφάσεις των γερακιών των ΗΠΑ. Ως πότε θα το καταφέρνει; Ήδη οι λαοί της Ευρώπης βρίσκονται ένα βήμα πριν την εξέγερση απέναντι στην πολιτική λιτότητας. Πολιτική λιτότητας που είναι συνυφασμένη με την σύμπλευση ΗΠΑ – Γερμανίας και την εμπλοκή του ΔΝΤ στην ΕΕ. Τυχόν εξέγερση θα οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης στο διαφαινόμενο αντίπαλο δέος που οι ίδιοι οι δυτικοί δημιούργησαν: Την Ρωσία του Πούτιν και τον Κινέζικο δράκο που ήδη ενισχύεται λόγω των επενδύσεων σε Ευρωπαϊκό έδαφος, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει άλλος δρόμος.

Κανείς δεν πρόκειται να πολεμήσει στο πλευρό του ΝΑΤΟ, όσα νεοφασιστικά κινήματα και αν φυτευτούν στις χώρες της Ευρώπης.

JHP – ΑΠ

Χένρι Κίσινγκερ: Η Δύση υπέπεσε σε πλάνη υποτιμώντας τη σημασία της Ουκρανίας για τη Ρωσία.

ΒΕΡΟΛΙΝΟ, 9 του Νοεμβρίου. / TASS Vyacheslav Φιλίποφ /. Ο πρώην υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, υπό το φως της κρίσης στην Ουκρανία προειδοποίησε για την αρχή ενός νέου «ψυχρού πολέμου».

«Ένας τέτοιος κίνδυνος υπάρχει, και δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε," - είπε σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στις 9 Νοεμβρίου στο εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Das Spiegel. Εάν όχι δεν αντιμετωπίσουμε αυτή την απειλή στα σοβαρά, "μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδία," είπε ο Κίσινγκερ.

«Αν η Δύση θέλει να είναι ειλικρινής, πρέπει να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος" - είπε, αναφερόμενος στην ουκρανική κρίση. «Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δεν κατανοούν τη σημασία των γεγονότων όταν άρχισαν τις διαπραγματεύσεις για τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Ουκρανίας και της ΕΕ, και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε μια διαδήλωση στο Κίεβο, - δήλωσε ο πρώην Υφυπουργός -. Θα έπρεπε (η σχέση του Κιέβου και της ΕΕ) να αποτελέσει το αντικείμενο διαλόγου με τη Ρωσία" . "Την ίδια στιγμή, δεν θέλω να πω ότι η ρωσική απάντηση ήταν ανάλογη," - πρόσθεσε.

\"Ωστόσο, η Ουκρανία είχε πάντα ξεχωριστή σημασία για τη Ρωσία,\" είπε ο Κίσινγκερ. Το να μην το καταλαβαίνεις αυτό είναι μοιραίο λάθος.»

Ταυτόχρονα, εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα επιβολής κυρώσεων κατά της Ρωσίας . " Θέτουν σε κίνδυνο ότι τα μεγάλα κράτη στο μέλλον μπορεί να προσπαθήσουν να λάβουν μέτρα προστασίας , που θα να ρυθμίζουν καλύτερα την δική τους αγορά , " είπε ο Κίσινγκερ . " Έχουμε δημοσιεύσει λίστες των ανθρώπων των οποίων οι λογαριασμοί είναι παγωμένοι και στους οποίους απαγορεύουν την είσοδο , αλλά τι θα συμβεί στη συνέχεια ; " - Απάντησε σε μια ρητορική ερώτηση . « Όταν ξεκινήσει κάτι , δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το τέλος της εν λόγω επιχείρησης », δήλωσε ο πρώην γραμματέας του State Department.

http://politikus.ru/

Ελλάς τέλος στα επόμενα τριάντα χρόνια

Θεόδωρος Κατσανέβας

Η οικονομική κρίση εκτός από οικονομικά αδιέξοδα,φτώχεια,  ανεργία,  μιζέρια, έχει δημιουργήσει παράλληλα και ένα τεράστιο πρόβλημα δημογραφικής κατάρρευσης και εξάρθρωσης του ελληνισμού. Την ώρα που εισρέουν μαζικά στη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες μη αφομοιώσιμοι μουσουλμάνοι μετανάστες, ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται δραματικά. Οι γεννήσεις έχουν μειωθεί κατά 15% από το 2008, οι θάνατοι ελληνογενών είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, ενώ 150.000 συμπατριώτες μας έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Και το κύμα της μεταναστευτικής εξόδου αυξάνεται συνεχώς, αφού η ανεργία παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη, 27% στο σύνολο και 60% για τους νέους. Η Ελλάδα κατέχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας διεθνώς και δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι αυτή η εικόνα θα ανατραπεί στο προβλεπτό μέλλον.

Όπως είναι γνωστό από τη βασική οικονομική θεωρία και πρακτική, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας σε μια χώρα , απαιτείται ανάπτυξη του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος άνω του 3,5% ετησίως. Επί πλέον, για να αποπληρωθούν τα διαρκώς αυξανόμενα χρέη μας, χρειαζόμαστε ετήσια ανάπτυξη της τάξης τουλάχιστον του 4%. Συνολικά δηλ. απαιτείται ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 8%  για να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, κάτι που αποτελεί και το βασικό ζητούμενο για την επιβίωσή της. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι πιθανό  να συμβεί ούτε στο πλέον μακρινό ορατό ορίζοντα. Κατά συνέπεια, με τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά δεδομένα, μέσα στη μέγκενη του μνημονίου, της ακραίας λιτότητας και του υπερτιμημένου ευρώ, ακόμα και αν δεχτούμε μερικώς την όποια εικονική αισιοδοξία της χλωμής ανάπτυξης που παρουσιάζουν οι ιθύνοντες κάθε χρόνο τέτοια εποχή -για να διαψευστούν τον επόμενο- κανένας, ακόμα και οι πλέον υπεραισιόδοξοι κυβερνητικοί παράγοντες και  παπαγαλιστές του συστήματος, δεν τολμούν να ισχυριστούν ότι προβλέπουν στο ορατό μέλλον ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 8% !

Το γενικό συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι, όπως πορεύονται τα πράγματα σήμερα, με τη μονιμοποίηση του οικονομικού αδιέξοδου, τη δημογραφική συρρίκνωση της χώρας, την ορμητική μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό και τη μαζική εισβολή μη αφομοιώσιμων μεταναστών, η χώρα έχει προδιαγραφεί να τερματίσει την ιστορική  της διαδρομή των 3.000 χρόνων στην επόμενη τριακονταετία. Οι επόμενες γενιές των παιδιών, είναι αμφίβολο αν θα έχουν θέση στον ήλιο αυτής της όμορφης πατρίδας που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοί μας. Δυστυχώς οι πολιτικοί και οι πολιτικές που ασκούνται σήμερα, επικεντρώνονται στις επόμενες εκλογές, αντί για τις επόμενες γενιές.ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ "ΔΡΑΧΜΗ ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΩΝ"

Δεν φτάνουν μέχρι τον Μάρτιο…

Ο Αντώνης Σαμαράς με τον Ευάγγελο Βενιζέλο

“ Το Βερολίνο, προκειμένου να επιβιώσει το ίδιο, αφήνει «ξεκρέμαστη» την κυβέρνηση Σαμαρά που με τόσο πάθος στήριξε, ασκώντας ωστόσο μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να αποσπάσει την υπογραφή της για ένα νέο Μνημόνιο, πριν αναγκαστεί, εκ των πραγμάτων να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ”

Του Κώστα Καπνίση

Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου 2014 07:59

• Εκτύπωση 
• E-mail

Μέχρι τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά είχε να επιδείξει την «στήριξη» των εταίρων – δανειστών για να υποστηρίξει την στρατηγική του «success story». Οι αριθμοί βέβαια όχι μόνο δεν έβγαιναν για την Ελλάδα, αλλά από τις ευρωεκλογές και μετά υπήρξε ένα «σφυροκόπημα», κυρίως από τον διεθνή Τύπο, για την παταγώδη αποτυχία των Μνημονίων, αλλά και των πολιτικών λιτότητας που υπαγόρευε σε ολόκληρη την Ευρώπη το τρίγωνο Βρυξέλλες – Φρανκφούρτη – Βερολίνο. 

Μετά από το πρόσφατο Eurogroup και τις δηλώσεις που ακολούθησαν, όπως για παράδειγμα, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του Γερούν Ντάισελμπλουμ, του Κλάους Ρέγκλινγκ, τα πράγματα αποδεικνύεται ότι αλλάζουν ραγδαία τόσο σε ότι αφορά την στήριξη στην συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η «αυτοκρατορία» του Βερολίνου, με την βοήθεια πάντοτε των νεοφιλελεύθερων αγορών, εμφανίζει πλέον σημάδια γοργής κατάρρευσης. Ο λόγος βέβαια δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η οριακή κατάσταση στην Γαλλία και την Ιταλία. Η Ελλάδα, στα χρόνια της κρίσης, ήταν απλώς το «πειραματόζωο», καθώς πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες έτρεμαν και μόνο στο άκουσμα της Μέρκελ, χρησιμοποίησαν αυτό που γινόταν στον ευρωπαϊκό Νότο με δημόσιες δηλώσεις του τύπου«εμείς δεν θα γίνουμε Ελλάδα». 

Είναι προφανές ότι η νεοφιλελεύθερη παρέα που λυμαίνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 την Ευρώπη βρίσκεται υπό κατάρρευση και η αμφισβήτηση στο πρόσωπο της Μέρκελ είναι πλέον ανοιχτή για έναν πολύ απλό λόγο. Φανερώθηκε πλέον το δόλιο σχέδιο για την επιβολή Μνημονίων σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία βρίσκεται σε διαρκή υφεσιακή τροχιά τα τελευταία χρόνια. Ο παρωχημένος πλέον όρος Μνημόνιο αντικαθίσταται από τον όρο «εποπτεία για όλους» ή «σκληρή εποπτεία» για τα «κακά παιδιά». Το κακό βέβαια για τους εταίρους – δανειστές ή ακριβέστερα για το Βερολίνο, είναι ότι η «ναυαρχίδα» των Μνημονίων στην Ευρώπη, δηλαδή η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, καταρρέει με πάταγο, έχοντας ήδη καταστρέψει την συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. 

Στην πραγματικότητα, το Βερολίνο, προκειμένου να επιβιώσει το ίδιο, αφήνει «ξεκρέμαστη» την κυβέρνηση Σαμαρά που με τόσο πάθος στήριξε, ασκώντας ωστόσο μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να αποσπάσει την υπογραφή της για ένα νέο Μνημόνιο (με τη μορφή του ECCL). Εδώ θα παρατηρούσε κάποιος ότι η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία αγωνίζεται πια για την προσωπική πολιτική επιβίωση των στελεχών της, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να υπογράψει τα πάντα (κυριολεκτικά), προκειμένου να τα καταφέρει. Το πρόβλημα όμως είναι ότι τόσο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές όσο και η πλήρης απαξίωση των καθεστωτικών ΜΜΕ από την κοινωνία, τα οποία έκαναν ότι δεν κατάλαβαν τι έγινε τον Μάιο, αλλά και όλα αυτά τα μνημονιακά (και όχι μόνο) χρόνια δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός έχει πια καταλάβει το πώς παίζεται το «παιχνίδι». Καθοριστικής επίσης σημασίας για τις πολιτικές εξελίξεις ήταν το πρόγραμμα των πρώτων ημερών διακυβέρνησης από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, το οποίο αναγνωρίστηκε άμεσα ως ρεαλιστικό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. 

Τα όσα ακολούθησαν είναι μετά είναι λίγο – πολύ γνωστά και φτάνουν ως σήμερα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να «καλπάζει» στις δημοσκοπήσεις και την κυβέρνηση, μετά και από τον ΕΝΦΙΑ, να πέφτει από τη μια «γκάφα» στην άλλη και να επιλέγει ως τελευταίο οχυρό επιβίωσης την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Ούτε όμως αυτό φαίνεται να γίνεται, καθώς ακόμα και κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν ότι ο αριθμός «180» είναι ένα άπιαστο όνειρο. Όλα αυτά βέβαια δεν περνούν απαρατήρητα στο εξωτερικό και οι εταίροι – δανειστές βλέπουν ότι θα αναγκαστούν, εκ των πραγμάτων, να κάνουν την επόμενη διαπραγμάτευση με άλλη κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας, όπως έγραψε ακόμα και ο γερμανικός Τύπος ότι αυτή θα είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ορόσημο λοιπόν ο Μάρτιος ή ακόμα και ο Φεβρουάριος, όπως όλα δείχνουν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσέφερε στην κυβέρνηση μια ευκαιρία αξιοπρεπούς αποχώρησης με την πρόταση για σύγκληση των πολιτικών αρχηγών, συνεννόηση για το πρόσωπο του επόμενου ΠτΔ με παράλληλη συμφωνία για την ημερομηνία των εκλογών, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα ομαλά και συντεταγμένα στις κάλπες και να αποφασίσει ο λαός για το ποιος θα είναι αυτός που θα διαπραγματευτεί (επιτέλους) με τους εταίρους. 

Η κυβέρνηση, πανικόβλητη, αρνήθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά, να δηλώνει ότι ελπίζει ότι θα βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή του νέου ΠτΔ. Ο Μάρτιος όμως κείται μακράν και μέχρι τότε, υπάρχουν οι εταίροι - δανειστές να απαιτούν την υπογραφή για ένα νέο Μνημόνιο, το αργότερο μέχρι το τέλος του έτους, όπως και αν αυτό ονομαστεί, αδιαφορώντας για την πολιτική επιβίωση για ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Σαμαρά επιμένει στην ίδια μνημονιακή στρατηγική, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι το χρέος είναι βιώσιμο, «καίγοντας» ουσιαστικά το χαρτί της ουσιαστικής διαπραγμάτευσης. Ο γερμανικός Τύπος (και όχι μόνο) το έγραψε ξεκάθαρα: «Το Βερολίνο προετοιμάζεται για τον Τσίπρα». Μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση Σαμαρά να φτάσει μέχρι τον Μάρτιο; Δύσκολα…

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ periodista

ΑΟΖ,ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΡΕΧΟΥΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ??

Η ΑΟΖ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΘΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ποιοι άφησαν αμυντικά ανοχύρωτη την χώρα και τώρα "τρέχουμε"; - Ποιοι θα πρέπει να απολογηθούν για την κατηγορία της αμέλειας -και ίσως όχι μόνο- να διατηρήσουν στα υψηλότερα επίπεδα το αξιόμαχο της χώρας;... 

 

Η υπόθεση της ΑΟΖ θα ανοίξει θέλοντας και μη πάρα πολλά ζητήματα και θα φέρει σε δύσκολη θέση πολλά πρόσωπα που είχαν την ευθύνη να... 
διοικήσουν από πολιτικές και στρατιωτικές θέσεις τις Ένοπλες Δυνάμεις και να πάρουν αποφάσεις. Δεν έκαναν ούτε το ένα ,ούτε το άλλο. 

Και όπως σε ανύποπτο χρόνο έχουν γράψει -αρκετές φορές- υπόλογοι δεν είναι όσοι έβαλαν υπογραφές για άχρηστα οπλικά συστήματα μέσω των οποίων πλουτισαν. Κάποιους απ΄ αυτούς -ελάχιστους- τους πιάσαμε, αν θυμηθούμε τις περιπτώσεις Τσοχατζόπουλου, Σμπώκου και Κάντα. Με εκείνους που αρνούμενοι να κάνουν τη δουλειά τους “πουλώντας” διαφάνεια ποιος θα ασχοληθεί;

Οι Ένοπλες Δυνάμεις ειδικά την τελευταία δεκαετία αφέθηκαν κυριολεκτικά στην τυχή τους! Η λαίλαπα της διαφθοράς αντιμετωπίστηκε όχι με πραγματική κάθαρση και εξορθολογισμό στον χώρο των εξοπλισμών αλλά με απόλυτη αδιαφορία και με την λογική να αντιμετωπίζονται όλα τα θέματα όσο σοβαρά κι αν ήταν με το …δόγμα “άστο στον επόμενο”! 
 
Πανάκριβα οπλικά συστήματα που αγοράστηκαν με τα λεφτά φορολογουμένων αφέθηκαν να ρημάζουν. Είχαν αγοραστεί έτσι κι αλλιώς χωρίς καμία συμφωνία υποστήριξης να τα συνοδεύει! Παγκόσμια πρωτοτυπία ελληνική που βόλευε τους αγοραστές “πολιτικάντηδες” . Παρουσίαζαν στην κοινή γνώμη “φθηνότερες” τις αγορές ,χωρίς να λένε ότι θα αναγκαζόμασταν να πληρώσουμε “χρυσάφι” για συντηρήσουμε αυτά που αγοράζαμε.

Όσα καμπανάκια κι αν χτυπούσαν οι στρατιωτικοί -τα μεσαία στελέχη της ιεραρχίας που ζουσαν το δράμα- κανείς δεν συγκινούνταν. Οι περισσότεροι Αρχηγοί δεν ήθελαν να στεναχωρήσουν τους υπουργούς, που είχαν πάντα την άποψη “σιγά μην μπλέξω”. Για το μονο που σταθερά υπήρχε …ενδιαφέρον ήταν μήπως κάνουν και νέες αγορές!!! 

Κάπως έτσι κάποιοι αποφάσισαν να καθηλώσουν αεροσκάφη,να εγκαταλείψουν τα πλοία του ΠΝ στην τύχη τους, να αφήνουν το θέμα των υποβρυχίων να “σέρνεται”, να παρακολουθούν τους δείκτες διαθεσιμότητας των μαχητικών αεροσκαφών να πέφτουν , να κατρακυλούν και να μην κάνουν τίποτα.Να παραλαμβάνουν αεροσκάφη “του κουτιού” όπως τα C 27 και να ανέχονται να είναι …παρκαρισμένα. Κι άλλα πάρα πολλά. 
 
Ξέραμε από τότε για την ΑΟΖ. Γνωρίζαμε ότι παρά το Διεθνές Δίκαιο που είναι με το μέρος μας θα έπρεπε το δίκιο μας να το επιβάλλουμε στην περιοχή . Είμασταν…ενήμεροι για τις “τουρκικές αγριάδες”. Αλλά παρόλα αυτά δεν καθήσαμε κάτω να δούμε τι χρειάζεται για να είμαστε έτοιμοι όταν έρθει η ώρα . Γίναμε ασυνεπείς σε πάρα πολλά “ραντεβού” στα οποία μας ανέμεναν για την υπόθεση της ΑΟΖ. Ακόμη και την Κύπρο την …στήσαμε. Και τώρα που φαίνεται ότι φθάνουμε στο…μη περαιτέρω τι θα κάνουμε; Θ΄ αρχίσουμε να κοιταζόμαστε μεταξύ μας;  

Το θέμα είναι τώρα πως θα διαχειριστούμε την κατάσταση. Γύρω μας με ασύλληπτη ταχύτητα παίζεται ένα σοβαρό γεωπολιτικό και ενεργειακό παιχνίδι στο οποίο δεν μπορεί να μην παίξουμε κι εμείς. Εκτός αν έχουμε αποφασίσει να εκχωρήσουμε τα πάντα . Και πρώτα απ΄ όλα τα δικαιώματά μας. 

Όπως και να ΄χει η κατάσταση είμαστε καταδικασμένοι να την αντιμετωπίσουμε. Η αιχμή του δόρατος δεν θα είναι τα “σιδερικά” αλλά οι άνθρωποι. Φάνηκε και στην τελευταία μεγάλη κρίση των Ιμίων αυτό. 
 
Όμως καλό θα είναι με αφορμή όλα αυτά να μάθουμε ποιοι και γιατί άφησαν με αποφάσεις και πράξεις τους μεγάλες “μαύρες τρύπες” στο αμυντικό τείχος της χώρας.  

ON ALERT

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΠΙΑ ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Η Τουρκία είχε και εξακολουθεί να έχει στρατηγικούς σχεδιασμούς στην εξωτερική πολιτική της, σε αντίθεση με την Ελλάδα που άγεται και φέρεται εδώ και κάμποσα χρόνια, έχοντας εκχωρήσει τα εθνικά της δικαιώματα σε νταβατζήδες και τοκογλύφους...

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Τόσο η ελληνοκυπριακή όσο κι η τουρκοκυπριακή πλευρά έχουν δικαιώματα στα ενεργειακά αποθέματα, που μπορεί να...

βρεθούν στην ΑΟΖ της Κύπρου, όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης ο Τούρκος υπουργός αναφέρθηκε και στην κρίση που έχει δημιουργηθεί σχετικά με τις δραστηριότητες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ελληνοκυπριακή πλευρά "παρακολουθεί τα μέτρα μας σχετικά με τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο μονόπλευρα" υποστήριξε ο Τούρκος υπουργός, λέγοντας ότι "συνεχίζονται οι επαφές με την Ελλάδα για την αποφυγή κλιμάκωσης στην ανατολική Μεσόγειο".

ΟΤΑΝ για την Τουρκία το θράσος έχει αποδειχτεί διαχρονικά χρήσιμο και αποδοτικό εργαλείο, γιατί να μη συνεχίζει να το χρησιμοποιεί; Η τουρκοκυπριακή πλευρά, μετά την αυτοανακήρυξή της -με τουρκική διαταγή- ως ανεξάρτητου κράτους, δεν έχει κανένα δικαίωμα στην ΑΟΖ ενός κράτους και μάλιστα μέλους της Ε.Ε. Η ανάκτηση του δικαιώματος που επικαλείται ο Τσαβούσογλου προϋποθέτει κοινά αποδεκτή επίλυση του πολιτικού προβλήματος που εκκρεμεί επί 40 χρόνια (!) μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Σαράντα χρόνια χωρίς καμιά μεγάλη δύναμη ούτε και η Ε.Ε., που η Κύπρος ως μέλος της έχει εθνικά εδάφη υπό ξένη κατοχή, τόλμησαν να απειλήσουν την Τουρκία με κυρώσεις. Αυτό όμως που πραγματικά προκαλεί εντύπωση από τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ είναι ποιες επαφές (και με ποιους) γίνονται με την Ελλάδα για αποκλιμάκωση (!) μια κρίσης που δημιούργησε μόνη της η Τουρκία!

ΓΙΑΤΙ μια περιφερειακή δύναμη της οικονομικής ισχύος που διαθέτει σήμερα η Τουρκία να κάνει επαφές με πιόνια σαν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Μόνο για το φαίνεσθαι και για τα προσχήματα. Οι πραγματικές επαφές και διαπραγματεύσεις θα γίνουν με τις ελέγχουσες την Ελλάδα δυνάμεις για την κατανομή των συμφερόντων μεταξύ των μεγάλων παικτών. Η Τουρκία είχε και εξακολουθεί να έχει στρατηγικούς σχεδιασμούς στην εξωτερική πολιτική της, σε αντίθεση με την Ελλάδα που άγεται και φέρεται εδώ και κάμποσα χρόνια, έχοντας εκχωρήσει τα εθνικά της δικαιώματα σε νταβατζήδες και τοκογλύφους! Ακόμα και όταν τη δεκαετία του '90 η Αθήνα έμοιαζε ισχυρή βαδίζοντας προς την Ευρωζώνη και η Τουρκία περνούσε μια παρατεταμένη επώδυνη οικονομική κρίση, η Άγκυρα έκανε το τέστ στα Ίμια, με τον Σημίτη να ευχαριστεί τις ΗΠΑ που μεσολάβησαν και συγκράτησαν την Τουρκία. Επίσης η Τουρκία κατάφερε να υποχρεώσει ακόμα και το Ισραήλ σε συγγνώμη για την επέμβασή του στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά!

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ θλιβερή πραγματικότητα είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη, καθώς η Αθήνα παρέσυρε στη χρεοκοπία και την Κύπρο, που και αυτή έχει χάσει την οικονομική της ισχύ και τη δυνατότητα να αντέξει μόνη τις τουρκικές ή άλλες πιέσεις. Είναι κρίσιμη, γιατί ένα θέμα που θα έπρεπε να δεσπόζει στην ελληνική πολιτική ατζέντα και να προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς περνάει σχεδόν απαρατήρητο! Καθώς ο ενεργειακός πλούτος που περιλαμβάνει η νότια της Κύπρου περιοχή της Μεσογείου έχει προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον, όλοι θα θελήσουν να επιλυθεί η πολιτική εκκρεμότητα στο νησί για να δουλέψουν χωρίς φασαρίες. Και τους όρους στην επίλυση ήδη επιχειρεί να τους επιβάλει η Άγκυρα, καθώς το τουρκικό έδαφος είναι απαραίτητο για τη διέλευση των αγωγών μεταφοράς προς την Ευρώπη. Εμείς έχουμε ανοιχτά ζητήματα σε όλον το συνοριακό μας περίγυρο και δεν έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε ούτε ένα! Ούτε αυτό που έκανε τον Σαμαρά να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Έχουμε ζητήματα που όλοι οι άλλοι τα χειρίζονται με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα, ενώ εμείς διαθέτουμε μια πολιτική ηγεσία που δεν διατηρεί κανένα δικαίωμα αντίδρασης.

ΔΕΝ ΕΧΩ σκοπό να κάνω ανάλυση του Κυπριακού. Υπάρχουν άλλοι που μπορούν να το κάνουν πολύ καλύτερα. Όμως ανησυχώ σφόδρα, κάθε μέρα ΚΑΝΕΙΣ όλο και περισσότερο, για ένα πιθανό θερμό επεισόδιο με την Τουρκία πριν τις εκλογές. Είναι άλλωστε και το μόνο μέσο που έχει απομείνει στους απελπισμένους Σαμαρά και Βενιζέλο για να αναστατώσουν και να μπερδέψουν την κοινή γνώμη, καθώς η κλασική κινδυνολογία δουλεύει πλέον αντίστροφα. Θα το παίξει αυτό το παιχνίδι η τουρκική πλευρά; Μπορεί να το τολμήσει χωρίς την άδεια των ΗΠΑ, που είναι σε θέση να γνωρίζουν και να προβλέπουν τέτοιες κινήσεις; Αναζητώντας εδώ και καιρό γνώμες από έμπειρους παράγοντες των διεθνών θεμάτων και της διπλωματίας, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η Άγκυρα δεν είναι απόλυτα εξαρτώμενη στις κινήσεις της. Μπορεί να κάνει την κίνηση και χωρίς την άδεια των ΗΠΑ. Πάντως, μετά από μια αναταραχή, αντί για εκλογές, μπορεί να σερβιριστεί, λόγω του πολιτικού κλίματος, η ανάγκη για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας χωρίς Σαμαρά - Βενιζέλο και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και άλλη εκδοχή. Τι γίνεται αν ένα θερμό επεισόδιο από την Άγκυρα δεν προκληθεί πριν τις εκλογές αλλά μετά, με κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Σταματώ τα προγνωστικά εδώ. Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν μέρος ενός εξαιρετικά πολύπλοκου πολιτικού παιχνιδιού που καλούνται να διαχειριστούν (έχοντας προετοιμαστεί) τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν μάλιστα χρήσιμο στα μέλη των οργανώσεων του σχήματος, αντί να μάχονται για τους εσωτερικούς συσχετισμούς, να φανταστούν (όσοι μπορούν) το πραγματικό περιβάλλον στο οποίο θα βρεθούν με την ιστορική υποχρέωση να στηρίξουν τη διακυβέρνηση της νέας εποχής. Μια διακυβέρνηση εθνικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον Ελλάδας και Κύπρου.

ΑΥΓΗ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ!

Tου Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πολύ καλά κάνει η πανάθλια κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και έχει ξεσηκώσει τον κόσμο με τις …τσιρίδες της και τα ξεφωνητά της για την… κρουαζιέρα του τουρκικού πολεμικού σκάφους, της κορβέταςΜπουγιουκούντα (Buyukada δηλαδή Μεγαλόνησος) στα στενά του ακρωτηρίου Καφηρέα της Νότιας Εύβοιας (του Κάβο ντ΄ Όρο που λέμε στη λαϊκή ονομασία του) και μεταξύ Τζιάς και Κύθνου, ελάχιστα μίλια από την Αττική. Είναι όμως η μνημονιακή κυβέρνηση ειλικρινής στιςαντιδράσεις της ή μήπως προσπαθεί με το θόρυβο που κάνει να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό ότι δήθεν απειλείται πόλεμος με τηνΤουρκία, μήπως και κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία;

Σίγουρα, μόνο ειλικρινής δεν είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος! Δεν αναφερόμαστε γενικά στην αχρεία πολιτική στάση τους. Μιλάμε συγκεκριμένα για τις προκλήσεις του τουρκικού πολεμικού ναυτικού όχι γενικά στο Αιγαίο αλλά συγκεκριμένα στο Κάβο ντ΄ Όρο. Όχι, καθόλου η πρώτη φορά δεν είναι που φέτος πέρασε τουρκικό πολεμικό πλοίο από εκεί. Είναι… η έκτη φορά φέτος! Έκτη! Στις 20 Ιανουαρίου 2014 εγκαινιάστηκε η… τουριστικοπολεμική σεζόν με διέλευση τουρκικής φρεγάτας από τα στενά του Καφηρέα. Στις 11 Φεβρουαρίου πέρασε από εκεί κορβέτα που στη συνέχεια παραβίασε τα ελληνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Τζιάς και Κύθνου. Στις 27 Μαρτίου και πάλιτουρκική κορβέτα επανέλαβε με καρμπόν την ίδια πρόκληση. Στις 20 Μαΐου οι Τούρκοι, επειδή δεν πέρασαν από το Κάβο ντ΄όρο τον Απρίλιο, έστειλαν δύο κορβέτες! Έπειτα έκαναν καλοκαιρινές διακοπές και στις 17 Σεπτεμβρίου, με το άνοιγμα… των σχολείων, να σου και πάλι τουρκική κορβέτα στο Κάβο ντ’ Όρο! Στις 4 Νοεμβρίου έγινε η κρουαζιέρα της τουρκικής κορβέτας Μεγαλόνησος που προκάλεσε όλον αυτόν τον θόρυβο. Λογική η απορία μας, όπως και όλου του σκεπτόμενου ελληνικού λαού.

Πέντε φορές ήρθαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία λίγα μίλια από την Αττική και ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος έκαναν τα κορόιδα… Δεν αντέδρασαν καθόλου, δεν σήκωσαν ούτε κανπροπαγανδιστικά το θέμα, φοβούμενοι προφανώς μην τυχόν και πάρει χαμπάρι ο κόσμος πόσο ρεζίληδες είναι! Μύγα τους τσίμπησε και αποφάσισαν να αντιδράσουν την …έκτη(!) φορά που συνέβη το ίδιο γεγονός φέτος – και μιλάμε για έκτη φορά μέχρι στιγμής εντός του 2014, γιατί έχουμε και δύο μήνες σχεδόν μέχρι να τελειώσει ο χρόνος! Και μιλάμε μόνο για το Κάβο ντ΄ Όρο – διότι οι Τούρκοι έστειλαν στις 3 Απριλίου 2014 μια φρεγάτα στην Αμοργό, έστειλαν και μια κορβέτα στις 19 Οκτωβρίου στην Πάρο και τη Φολέγανδρο – για να μη νομίζουμε ότι ξεχάστηκαν! Με εξαίρεση τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, όλους ανεξαιρέτως τους υπόλοιπους μήνες του 2014 είχαμε προκλήσεις από πολεμικά πλοία των Τούρκων, με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να κάνει τα στραβά μάτια σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, αυτές πλην της τελευταίας! Ξαναρωτάμε, λοιπόν: τους τσίμπησε μύγα ή μήπως προσπαθούν αυτοί να… τσιμπήσουν καμιά ψήφο βουλευτή μπας και εκλέξουν δικό τους Πρόεδρος της Δημοκρατίας και διασώσουν την εξουσία τους τρομοκρατώντας τον κοσμάκη; Οι «γερμανοτσολιάδες» της κυβέρνησης έχουν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν το ερώτημα: «Αν χρειαστεί, με τον Τσίπρα πρωθυπουργό θα κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία;» Ενώ με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, η νίκη είναι γκαραντί!

Το ζήτημα όμως δεν είναι πόσο πολιτικοί καραγκιόζηδες και πόσο πολιτικοί ριψάσπιδες είναι οι πολιτικοί απατεώνες που μας κυβερνούν. Ο λαός μας γνωρίζει ότι δεν έχουν απολύτως κανέναν ενδοιασμό να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά, είναι εμφανής η αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Η σχετική ηρεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εδώ και περίπου μια δεκαετία οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ο Ερντογάν είχε πολύ σημαντικότερα στρατηγικά σχέδια από το να ασχολείται με την Ελλάδα. Ειδικά τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια είχε συλλάβει το σχέδιο της δημιουργίας ενός μουσουλμανικού άξονα Τουρκίας-Αιγύπτου-Ιράν, ιδίως με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους να κατέχουν την εξουσία στην Αίγυπτο και τον Αχμαντινετζάντ στον Ιράν. Και οι τρείς χώρες μαζί έχουν πληθυσμό σχεδόν 250 εκατομμύρια του Ιράκ, κατά ένα τρόπο και τα 20 εκατομμύρια της Συρίας, που εξαρτάται ενεργειακά, οικονομικά και εξοπλιστικά από το Ιράν, φτάνουμε στα σχεδόν 300 εκ. κατοίκους. Το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο όμως του Ερντογάν ναυάγησε οριστικά ΠΈΡΥΣΙ. Το εξουδετέρωσαν αφενός το στρατιωτικό πραξικόπημα των οργάνων των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην Αίγυπτο και αφετέρου η εκλογή του φιλοαμερικανού προέδρου Ροχανί στο Ιράν. Η χούντα της Αιγύπτου και ο Ροχανί έθαψαν τον στρατηγικό σχεδιασμό του Ερντογάν, αφήνοντας την Τουρκία απομονωμένη. Ο Ερντογάν είχε συντρίψει σε πολύ μεγάλο βαθμό το κεμαλικό στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας. Έχοντας αποτύχει όμως η στρατηγική του, είναι υποχρεωμένος πλέον να κάνει ανοίγματα προς τους στρατηγούς.

Αυτοί, αποδυναμωμένοι από τα πλήγματα του Ερντογάν, πρέπει να επαναβεβαιώσουν σταδιακά τη θέση τους. Πρέπει να το κάνουν δείχνοντας την ισχύ τους σε κάποιον πολύ κατώτερο αντίπαλο, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Αυτό εξηγεί την αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας. Πόλεμο δεν θέλει απολύτως καμιά από τις δύο χώρες. Η ένταση όμως βολεύει και την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τους Τούρκους στρατηγούς. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν ξέρει κανείς αν ένα «θεατρικό» επεισόδιο θα εξελιχθεί σε «θερμό», ανεξαρτήτως αν αυτό θέλουν οι πρωταγωνιστές!

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 09 Νοεμβρίου 2014 ανάρτηση από iskra

Η πορεία της Ευρώπης χωρίς ψευδαισθήσεις

Του Μελέτη Μελετόπουλου 

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για μία χώρα να επενδύει σε προβληματικούς ή έστω ασταθείς διεθνείς θεσμούς. Κάθε κυβέρνηση πρέπει να διαθέτει καθαρή και ακριβή εικόνα για το διεθνές περιβάλλον, τους συμμάχους και τους εχθρούς, τα ισχυρά και τα αδύναμα πεδία στην εξωτερική της πολιτική.
Πρέπει λοιπόν την Ευρώπη, που είναι το κατ’ εξοχήν πολιτικο-οικονομικό πλαίσιο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, εδώ στην Ελλάδα να την βλέπουμε με καθαρή ματιά. Και όχι υπό το πρίσμα των επιθυμιών μας και διαφόρων ιδεολογημάτων.

Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι, σήμερα, η ευρωπαϊκή ενοποίηση τείνει να αντιστραφεί σε πορεία αποδόμησης. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις είναι πολλές και ισχυρές, και δεν αφορούν μόνο την εκτροπή της Ευρωζώνης σε πεδία άσκησης της γερμανικής κυριαρχίας, ούτε τη βαρύτατη ύφεση που προκύπτει από την ιδεοληπτική και εμμονική αντιπληθωριστική πολιτική του Eurogroup.
Υπάρχει και μία άλλη διάσταση, η οποία συνήθως δεν συζητείται: η ευρωπαϊκή ενοποίηση έφθασε σε ένα σημείο καμπής, όπου πρέπει τα εθνικά κράτη να εκχωρήσουν σημαντικούς τομείς της εθνικής τους κυριαρχίας στην μη εκλεγμένη και στερούμενη άμεσης λαϊκής νομιμοποίησης γραφειοκρατία των Βρυξελλών.

Στο σημείο αυτό, οι μεν σημερινές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διστάζουν, οπισθοχωρούν, επανέρχονται, υποτροπιάζουν ή συμβιβάζονται βαρύθυμες, ενώ έχει χαθεί εντελώς κάθε ενθουσιασμός και όλο το σκηνικό θυμίζει έντονα τέλμα. Οι δε κοινωνίες αντιδρούν, στρεφόμενες σε ευρωσκεπτικιστικά ή και ανοιχτά αντιευρωπαϊκά κόμματα, τα οποία εκφράζουν τη διάθεση αποκατάστασης της τρωθείσας εθνικής κυριαρχίας με δυναμικό τρόπο και αγνοώντας τις διάφορες συνθήκες που έχουν υπογραφεί τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν σαφώς ότι η Ευρώπη σπαράσσεται από διχογνωμίες χωρίς διάθεση σύγκλισης. Ούτε καν τηρούνται πλέον τα στοιχειώδη προσχήματα.
Μόλις προχθές, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι ζήτησε από τις Βρυξέλλες να δείξουν σεβασμό στη χώρα του, αφού προηγουμένως ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιούνκερ είχε κατηγορήσει τους πρωθυπουργούς της Βρετανίας και της Ιταλίας ότι ψεύδονται στην κοινή γνώμη των χωρών τους σχετικά με τις οικονομικές διαπραγματεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Γιούνκερ διατύπωσε βαρύτατες κατηγορίες. «Δεν μου άρεσε ο τρόπος που κάποιοι πρωθυπουργοί συμπεριφέρθηκαν μετά τη σύνοδο», δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχολιάζοντας την τελευταία σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. «Κράτησα σημειώσεις και όταν συνέκρινα τα όσα ελέχθησαν στην αίθουσα και έξω από αυτή, διαπίστωσα ότι δεν συμπίπτουν», είπε. Και πρόσθεσε: «Είπα στον Ματέο Ρέντσι ότι δεν είμαι επικεφαλής μιας ομάδας γραφειοκρατών. Είμαι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενός πολιτικού θεσμού, και θέλω οι πρωθυπουργοί να σέβονται τον θεσμό αυτό».

Ο Γιούνκερ επέκρινε επίσης τον τρόπο με τον οποίο ο Κάμερον παρουσίασε στην κοινή γνώμη της Βρετανίας την υποχρέωση της χώρας να καταβάλει επιπλέον 2,,1 δισεκατομμύρια ευρώ εξαιτίας της αύξησης του ΑΕΠ της.

Είναι φανερό ότι υπάρχει σοβαρότατη διάσταση απόψεων, διότι οι διάφορες κυβερνήσεις των κρατών – μελών της Ευρωζώνης δεσμεύονται από το Σύμφωνο Σταθερότητας να κρατήσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείματα χαμηλά. Αλλά τη δέσμευση αυτή η ύφεση την έχει καταστήσει καταστροφική για τις πιεζόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες. Αυτές χρειάζονται επειγόντως ρευστότητα για τόνωση της ζήτησης και των επενδύσεων και όχι την παρανοϊκή γερμανική εμμονή για μία αδιέξοδη αντιπληθωριστική πολιτική.

Σε αυτό το πλαίσιο, αποκαλύπτεται πλέον ανοιχτά ο σκληρός αγώνας επικράτησης μεταξύ της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, που ελέγχεται κυρίως από το Βερολίνο και τους δορυφόρους του, και των κρατών – μελών, που όσο μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας είχαν να δώσουν στις Βρυξέλλες το έδωσαν.

Σκηνικό παρακμής και διάλυσης. Η Ελλάδα που βάσισε όλη την εξωτερική και οικονομική πολιτική των τελευταίων τριάντα ετών στην ευρωπαϊκή ενοποίηση (ακόμα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…), πρέπει τώρα να συζητήσει σοβαρά ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που διαθέτει…

Πηγή «Κυριακάτικη KontraNews» Ανάρτηση από το Ας Μιλήσουμε Επιτέλους