«Όχι» από τον Αλέξη Τσίπρα στην επικοινωνιακή φιέστα για την προεδρία της Ε.Ε.


Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης ΤσίπραςΟ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας
“ Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρεί την εκδήλωση ως μια καθαρά επικοινωνιακή φιέστα της κυβέρνησης, την στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας πλήττεται από τα Μνημόνια και τις άγριες πολιτικές λιτότητας ”
ανάρτηση από (periodista)
Τετάρτη, 08 Ιανουαρίου 2014 
Την απόφαση να μην παραστεί στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής με αφορμή την επίσημη ανάληψη της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε., έλαβε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρεί ως μια καθαρά επικοινωνιακή φιέστα της κυβέρνησης την συγκεκριμένη εκδήλωση την στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας πλήττεται από τα Μνημόνια τις άγριες πολιτικές λιτότητας, τις οποίες υποδεικνύει η τρόικα και εφαρμόζει πιστά η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πρόσφατα αναβλήθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ερευνά τα έργα και τις ημέρες της τρόικα στην Ευρώπη και ειδικότερα στις χώρες που εφαρμόζονται τα γνωστά για τις καταστροφικές τους συνέπειες Μνημονιακά προγράμματα. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η Επιτροπή είναι πιθανό να επισκεφτεί την Ελλάδα στα τέλη Ιανουαρίου, όταν όλα θα έχουν τελειώσει, καθώς η έρευνα, στο πρώτο τουλάχιστον στάδιο, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα μέσα του μήνα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμά ότι η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. θα μπορούσε να είναι μια καλή ευκαιρία, προκειμένου οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου να θέσουν σε πρώτο πλάνο την οικονομική και κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη. Εξάλλου, την ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. θα διαδεχθεί η ιταλική και οι δύο χώρες θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.

Κυνική ομολογία: "Πάντα, ΜΑΖΙ τα ...κουκουλώναμε" !!!


 "Πιάσαμε Ακη και Γιάννο, ξέραμε για τον Κάντα... Αλλά εκεί σταματήσαμε" (!!!) 
[...] Ναι, πριν 10 χρόνια είχαμε τεκμηριώσει πλήρως την ανάμειξη για τα TOR-Μ1 και TPQ-37 του Ακη Τσοχατζόπουλου στις μίζες της εταιρείας Ντρουμίλαν αλλά και του Γιάννου Παπαντωνίου στο πάρτι των προμηθειών στις Ενοπλες Δυνάμεις. Αλλά δυστυχώς εκεί σταματήσαμε [...] Και βέβαια η Επιτροπή μας είχε τεκμηριώσει πλήρως την απιστία, σε βαθμό κακουργήματος, του κ. Τσοχατζόπουλου για τη διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών, εκατομμυρίων δολαρίων, σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις προμήθειας εξοπλιστικών συστημάτων TOR-Μ1 και τις αντίστοιχες συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων [...] 

Είναι λόγια στην «Ε» του βουλευτή  Γιάννη Τραγάκη, τότε προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής για...
τις μίζες από ρωσικά οπλικά συστήματα.

προβοκατορας: Βέβαια τα παραπάνω, είναι στην ουσία, μια κυνική ομολογία, ότι 
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαχρονικά ΜΑΖΙ τα κουκούλωναν 
και όχι μόνο τώρα που συγκυβερνούν αλληλοκαλυπτόμενοι...
ποιός θα ρωτήσει άραγε, τον Τραγάκη, τι σημαίνει το "εκεί σταματήσαμε";;; 
ποιός θα ερμηνεύσει μια απάντηση Βενιζέλου (θυμάστε;) όταν στο ερώτημα 
"ζητήσατε, από τον κ. Σαμαρά, να σας καλύψει για τα υποβρύχια;" 
απάντησε: 
"...και γιατί να μην ζητήσει από εμένα, ο κ. Σαμαράς, να τον καλύψω;;;" (!!!)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
και επιπλέον... [2005: Αποκαλυπτικοί διάλογοι στον «αέρα» Ο Γιάννης Τραγάκης μιλάει με τους δημοσιογράφους Αριστέα Μπουγάτσου, Χάρη Μπότσαρη και Κώστα Αλατζά στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ]   στην Ελευθεροτυπία (εδω).

Από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ

Φιέστες στην Αθήνα, παρακάλια στις Βρυξέλλες .Χαμένη προεδρία


Χαμένη προεδρία για την Ευρώπη και την Ελλάδα
*Παρεμβάσεις Σαμαρά και Βενιζέλου σε Σουλτς για να αναβάλει την επίσκεψη της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τον ρόλο της τρόικας
*Τι αναφέρει το χθεσινό αποκαλυπτικό e-mail της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων
*Απαγόρευση συγκεντρώσεων και αποκλεισμός του κέντρου της Αθήνας σήμερα από την αστυνομία για την επίσημη τελετή ανάληψης της ευρωπαϊκής προεδρίας
*Να μην παραστεί στην τελετή στο Μέγαρο Μουσικής προσανατολίζεται ο Αλ. Τσίπρας
Την ώρα που η Ευρώπη βοά για την αποτυχία της τρόικας στην Ελλάδα και στην προοπτική ενός τρίτου δανείου που θα συνοδευτεί με αντίστοιχο Μνημόνιο, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προσπαθεί με παρεμβάσεις στις Βρυξέλλες και τυμπανοκρουσίες στην Αθήνα να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να εμφανιστεί, από "καλός μαθητής", "ανέμελη προεδρεύουσα". 

"Είναι κακό το timing της επίσκεψης της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου" σημείωσε ο Αντ. Σαμαράς στον Μάρτιν Σουλτς, όπως αποκαλύπτει η ίδια η Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου σε χθεσινό e-mail προς τους ευρωβουλευτές για τους λόγους αναβολής της προγραμματισμένης για σήμερα και αύριο επίσκεψης. Ανάλογη παρέμβαση, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, έγινε και από τον Ευ. Βενιζέλο.

Χαμένη προεδρία για την Ευρώπη και την Ελλάδα

Με κυρίαρχο σλόγκαν "Λιγότερη εθνική κυριαρχία για πιο αποτελεσματική Ευρώπη" οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ επιδιώκουν, υπό τη γερμανική καθοδήγηση, να προωθήσουν, αρχής γενομένης από αυτό το εξάμηνο, ρυθμίσεις όπως η τραπεζική ένωση, που θα θέτουν υπό τη σιδηρά νεοφιλελεύθερη εποπτεία τις κυβερνήσεις και τους λαούς. 
Πρόκειται για μια "διαφορά με θεμελιώδεις επιπτώσεις", όπως παραδέχεται ο Ευρωπαίος αρχιτραπεζίτης Μάριο Ντράγκι. 
Εξηγεί ότι είναι αναγκαία η επιβολή "υγιών δημοσιονομικών πολιτικών", δηλαδή η επέκταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη - μέλη, που ισοδυναμεί με τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από υπερεθνικά μη νομιμοποιημένα δημοκρατικά όργανα. 
Οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ δεν διανοούνται ότι μπορεί να υπάρξει λύση στο ευρωπαϊκό αδιέξοδο πέρα από τη λιτότητα.

Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία, η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε., η προεδρία μιας χώρας που επελέγη προ τετραετίας ως πειραματόζωο για τις πολιτικές ακραίας λιτότητας, θα μπορούσε να αποδειχθεί ευκαιρία ώστε στον ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο να αμφισβητηθούν τα ιερά και τα όσια του επιθετικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου και να συζητηθούν εναλλακτικά σχέδια για να γυρίσει η Ευρώπη στην ανάπτυξη με δικαιοσύνη. 
Δεν παραγνωρίζουμε τον συσχετισμό δύναμης, ούτε το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με μεγάλα προβλήματα και εξαρτήσεις. 
Ο δρόμος, όμως, για να λυθούν τα προβλήματά της περνά μέσα από την επιδίωξη ενός νέου ρόλου, με πολιτική αξιοπρέπεια στον ευρωπαϊκό χώρο, καθώς και μέσα από τη διαμόρφωση εθνικών - κοινωνικών συμμαχιών για την ανατροπή του ευρωπαϊκού νεοφιλελεύθερου μοντέλου.

Ο ρόλος του "καλού μαθητή", του "κατά φαντασίαν θεραπευμένου ασθενή", όπως σαρκαστικά σχολιάζουν την ελληνική κυβέρνηση οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, δεν οδηγεί τη χώρα σε διέξοδο. 
Την εγκλωβίζει πιο ασφυκτικά στους μηχανισμούς της γερμανικής Ευρώπης, τη βουλιάζει σε ακόμη μεγαλύτερα χρέη, μεταβάλλοντάς τη σε μεταμοντέρνα - μετακρατική εκδοχή αποικίας, σε αποικία χρέους.
Είναι δυστύχημα για τη χώρα ότι η ελληνική προεδρία, την οποία μάλιστα διαδέχεται η ιταλική προεδρία, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ένα μέτωπο του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά αναπαράγει το στερεότυπο του "πτωχού εταίρου", δηλαδή της πρόσδεσης στον Αυτοκράτορα, με την ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει κάποια ψίχουλα. 
Πρόκειται για μια αντίληψη έξω από τη δυναμική των ευρωπαϊκών εξελίξεων, που κουρελιάζει τη χώρα, μετατρέποντάς τη σε ικέτη, χωρίς αποτελέσματα. 
Πρόκειται, στην καλύτερη εκδοχή, για προεδρία δημοσίων σχέσεων του Σαμαρά, ο οποίος αναζητεί έξωθεν από μηχανής θεό για να περιορίσει το εύρος της εκλογικής του ήττας. 
Με μοναδική ελπίδα νέο δάνειο με νέο, σκληρότερο Μνημόνιο, όπως του παραγγέλλουν οι Ευρωπαίοι πάτρωνές του.

Με τέτοιες επιλογές είναι εξηγήσιμο γιατί ο Σαμαράς μεθόδευσε την αναβολή ελεύσεως της ευρωπαϊκής εξεταστικής επιτροπής για την τρόικα. 
Έχει, άλλωστε, know how κουκουλώματος σκανδάλων! 
Θέλει να αποφύγει τον καταλογισμό πολιτικών ευθυνών, ώστε να συνεχίσει την ίδια πορεία. 
Θα διαψευστεί συντόμως, στην πρώτη ευκαιρία που ο λαός θα διεκδικήσει να βγει στο προσκήνιο.

Σκάνδαλο 65 μεγατόνων ! με φοροφυγάδες / διακινητές μαύρου χρήματος


Υλικό-βόμβα με 65 CD στα οποία περιλαμβάνονται φοροφυγάδες και διακινητές μαύρου χρήματος παραμένει ανεκμετάλλευτο εδώ και ενάμιση χρόνο στα γραφεία του ΣΔΟΕ. Στα CD περιλαμβάνονται πρωτοκλασάτα ονόματα του πολιτικού, εκδοτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας Από τις 16 Δεκεμβρίου υπάρχει αίτημα στο υπουργείο Οικονομικών να σταλούν 10 – 12 υπάλληλοι για να προχωρήσουν στη διασταύρωση  στοιχείων, όμως το υπουργείο δεν έχει απαντήσει ακόμη…
Κάνουν φοροεπιδρομές σε μισθούς και συντάξεις, βάζουν χαράτσια ακόμα και στην Υγεία και την ίδια ώρα «ξεχνάνε» να ψάξουν τους μεγάλους φοροφυγάδες και τους… ξεπλυματίες μαύρου χρήματος, αν και έχουν στα χέρια τους όλα τα στοιχεία.

Εξήντα πέντε CD, στα οποία περιλαμβάνονται τα στοιχεία όλων όσοι φοροδιέφυγαν ή και ξέπλυναν μαύρο χρήμα σε βάθος δωδεκαετίας (από το 2000 ώς το 2012), «αραχνιάζουν» στα ντουλάπια του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) εδώ και ενάμιση χρόνο.
Το υλικό-βόμβα, από την επεξεργασία του οποίου (διασταύρωση των ηλεκτρονικών αρχείων) θα μπορούσε ακόμα και να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, ανακάλυψαν… τυχαία πριν από περίπου ένα μήνα οι εισαγγελείς του οικονομικού εγκλήματος, Παναγιώτης Αθανασίου και Γαληνός Μπρης, που κανείς δεν είχε φροντίσει να τους ενημερώσει για την παραγγελία του προκατόχου τους Γρηγόρη Πεπόνη, βάσει της οποίας απεστάλησαν τμηματικά στο ΣΔΟΕ από τις τράπεζες τα εν λόγω ηλεκτρονικά αρχεία.

Ακούει κανείς;

Το υπουργείο Οικονομικών του Γιάννη Στουρνάρα, στο οποίο οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν αποστείλει από τις 16 Δεκεμβρίου κατεπείγουσα επιστολή με την οποία ζητούν 10-12 εξειδικευμένους υπαλλήλους και τον ανάλογο εξοπλισμό ( π.χ. ηλεκτρονικούς υπολογιστές) ώστε δουλεύοντας, όπως έχουν πρόθεση, νυχθημερόν να κάνουν τις απαραίτητες διασταυρώσεις και να «τσιμπήσουν» όλους τους φοροφυγάδες, από όποια τάξη κι αν προέρχονται, φέρνοντας έτσι εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, δεν τους έχει ακόμα… απαντήσει.

Ποιο είναι το ιστορικό της υπόθεσης που έχει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερου σκανδάλου και από αυτό της, επίσης «χαμένης», λίστας Λαγκάρντ;

Από το φθινόπωρο ήδη του 2012 όλες οι τράπεζες άρχισαν να διαβιβάζουν σταδιακά στο ΣΔΟΕ τα ηλεκτρονικά τους αρχεία με βάση την από 8 Ιουνίου του 2012 σχετική παραγγελία Πεπόνη.
Σύμφωνα με αυτήν, τα CD περιελάμβαναν τις κινήσεις λογαριασμών (εκτός των λογαριασμών όψεως), καταθέσεων και εμβασμάτων όλων των φυσικών προσώπων για τη χρονική περίοδο από 2000 μέχρι και 2012. Στην παραγγελία εξειδικευόταν ότι οι κινήσεις αυτές αφορούσαν καταθέσεις που υπερέβαιναν κατ’ έτος τις 300.000 ευρώ και σε αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό, επίσης κατ’ έτος, ύψους 100.000 ευρώ.

Με δεδομένο δε το γεγονός ότι από το 2000 και για πολλά χρόνια αργότερα ουδείς έλεγχος γινόταν για τον εντοπισμό ύποπτων καταθέσεων και εμβασμάτων, αντιλαμβάνεται κανείς τι… θησαυρούς θα περιέχουν τα συγκεκριμένα CD τόσο σε σχέση με φοροδιαφυγή αλλά και διακίνηση μαύρου χρήματος όσο και με την ταυτότητα των προσώπων που βρίσκονται πίσω από αυτές.

Επιτροπή

Για τη διερεύνηση αυτών των αρχείων συνεστήθη τον Απρίλιο του 2013 μια επιτροπή από υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, η οποία έκτοτε συνεκλήθη μόνο δύο φορές (τον Μάιο του 2013 για να… γνωριστούν τα μέλη της και στις 5 Σεπτεμβρίου του 2013), αλλά… αποτέλεσμα μηδέν.
Ενα μήνα μετά τη σύσταση της επιτροπής και συγκεκριμένα στις 20 Μαΐου του 2013 οι κ. Αθανασίου και Μπρης ορίστηκαν ως οι αντικαταστάτες των κ. Πεπόνη και Μουζακίτη στο οικονομικό έγκλημα.

Πολύ καιρό αργότερα και συγκεκριμένα στις αρχές του περασμένου μήνα οι εισαγγελείς του οικονομικού εγκλήματος έμαθαν για τη βόμβα μεγατόνων που υπήρχε στα γραφεία του ΣΔΟΕ, ακριβώς έναν όροφο πάνω από τα δικά τους…
Αμέσως, και συγκεκριμένα στις 4 Δεκεμβρίου, παρήγγειλαν προκαταρκτική εξέταση -για να μην υπάρξει παραγραφή -για τη διακρίβωση των εγκλημάτων της φοροδιαφυγής και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα μαύρου χρήματος), την οποία και ανέθεσαν στις επίκουρες αντεισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος Αγγελική Κουρινιώτη και Ελένη Μιχαλοπούλου. Το… καταπληκτικό είναι ότι μόλις συνέταξαν την παραγγελία… θυμήθηκαν να τους ενημερώσουν σχετικά και από το ΣΔΟΕ.
Λίγες ημέρες αργότερα οι εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος απέστειλαν στο υπουργείο Οικονομικών και το έγγραφο με το οποίο ζητούσαν την ανάλογη βοήθεια, προκειμένου σε εύλογο χρόνο να ξετινάξουν όλα τα αρχεία, στα οποία περιλαμβάνονται οι πάντες, ώστε να εντοπίσουν τα λαμόγια της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Μέχρι και την περασμένη Παρασκευή ουδείς αρμόδιος τους είχε απαντήσει από το υπουργείο…

Αποφασισμένοι

Οι κ. Αθανασίου και Μπρης πάντως είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν ακόμα και χωρίς τη συνδρομή του υπουργείου Οικονομικών… Εάν δεν έχουν απάντηση μέχρι και τα μέσα του μήνα, θα ορίσουν, όπως τους δίνει το δικαίωμα ο νόμος, δικούς τους πραγματογνώμονες.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δε των ειδικών, μέσα σε ένα τρίμηνο θα μπορέσουν να έχουν μια καλή εικόνα του υλικού και σε ένα εξάμηνο-οκτάμηνο απτά αποτελέσματα, δηλαδή εισροή ζεστού χρήματος στα ταμεία του ξετιναγμένου ελληνικού Δημοσίου.
Αν βεβαίως τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους συνεισφέροντας πραγματικά στον τόπο…

Γιατί αυτά τα CD δεν κάνουν… διακρίσεις, τους έχουν όλους μέσα, από τους δισεκατομμυριούχους τους… Χρηματιστηρίου μέχρι και πρωτοκλασάτα ονόματα του πολιτικού, εκδοτικού, επιχειρηματικού, και όχι μόνο, κατεστημένου της χώρας.

ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΑΤΗ


Κοντολογίς θα πρέπει και να τους ευχαριστήσουμε – Και θα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε γιατί γι ακόμη μια φορά δε δίστασαν να καταφύγουν σε μια κατάπτυστη συναλλαγή…


Τα δύο κατοχικά ανδρείκελα συνευρέθησαν – αλληλοστηριζόμενα και αλληλοεκβιαζόμενα – και όπως κάθε φορά κατέληξαν σε μια ακόμη επικοινωνιακή απάτη που την αναγορεύουν σε …υπεύθυνη πολιτική.

Ο Βενιζέλος χρειαζόταν μια «νίκη» - πυροτέχνημα για να την πλασάρει στα πράσινα μογγολάκια, εξασφαλίζοντας μια μικρή πίστωση χρόνου πριν την καθολική κατάρρευση του τσίρκου του.

Ο Σαμαράς χρειαζόταν ένα βολικό πρόσχημα προκειμένου...
να αποδράσει - μετά την καθολική κατακραυγή - από την αθλιότητα του νεοφασίστα υπουργού του, και ταυτόχρονα να διεκπεραιώσει μια ακόμη άθλια συνδιαλλαγή με το συνεταιράκι του στο δωσιλογισμό, εξασφαλίζοντας κι αυτός μια ακόμη μικρή παράταση στην πρωθυπουργικη καρέκλα.

Η λύση βρέθηκε:
«Σαμαρά σε στηρίζω, δώσε μου κάτι να πιαστώ»… ήταν το πνεύμα του Ευάγγελου…
«Βαγγέλη πάρε να χεις κι έλα να βρούμε τώρα το μαλάκα να το ξαναφορτώσουμε και αυτό»… ήταν η απάντηση της Αντουανέτας.

Και ο μαλάκας βρέθηκε… Και οφείλει να πανηγυρίσει…
Να πανηγυρίσει γιατί τον απήλλαξαν (προσωρινά) από το κατοχικό εισιτήριο στην ήδη ακριβοπληρωμένη από τον ίδιο υγεία…
Και τον καλούν να πληρώσει +10 λεπτά πάνω τα τσιγάρα της απόγνωσης.

Πρέπει να πανηγυρίσει δηλαδή γιατί κάθε δέκα μέρες θα πληρώνει ένα ευρώ επιπλέον στα τσιγάρα του…
Να πανηγυρίσει γιατί κάθε 250 ημέρες θα του έχουν πάρει με άλλο τρόπο τα 25 ευρώ από τα οποία υποτίθεται ότι τον απήλλαξαν.
Κατάλαβες τώρα μαλάκα τι ακριβώς χειροκροτείς???

Την απόφαση τους να παραδώσουν στα θησαυροφυλάκια της κατοχής το στόχο που τους ανατέθηκε…
Την απόφαση τους να αναζητούν κάθε τρόπο, ώστε εσύ να παραμένεις το μόνιμο θύμα τους…
Την απόφασή τους να σου διαλύσουν με κάθε τρόπο τη ζωή χειροκροτείς…
Και βεβαίως την ετοιμότητά τους να επαναφέρουν εν ευθέτω χρόνω το κατοχικό εισιτήριο – αφού το πρόγραμμά «δε θα βγαίνει» - και εν τω μεταξύ θα έχεις κάνει γαργάρα πολλά περισσότερα 25ευρα μέσα από ένα ακόμη κατοχικό χαράτσι στον καπνό….

Με τις υγείες μας…

ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΞΗΡΟΥ


Δεν είναι ανίκανοι… Δεν είναι αφελείς… Μαριονέτες σε ένα επικίνδυνο σενάριο είναι, και θα βάλουν τον τόπο σε επικίνδυνες περιπέτειες – Η άμεση ανατροπή τους αναγορεύεται πλέον σε ζήτημα κορυφαίας εθνικής σημασίας…


Η αντίδραση των Αμερικανών και το περιεχόμενο της οργίλης ανακοίνωσης του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, αποκαλύπτουν το παρασκήνιο της επικίνδυνης βρωμιάς σε όλο του το μεγαλείο.

Το είπαμε και χθες, το επαναλαμβάνουμε και σήμερα. Ο Χριστόδουλος Ξηρός ΔΕΝ ΑΠΕΔΡΑΣΕ. Ήρθε η ώρα να τον χρησιμοποιήσει το σύστημα για να θέσει σε εφαρμογή την τελική φάση του εφιαλτικού του σχεδίου.

Κάθε κρατούμενος με το προφίλ του Χριστόδουλου Ξηρού, παρακολουθείται ακόμη και στον τρόπο που αναπνέει. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι και κατά τη διάρκεια της αδείας του ευρίσκετο υπό στενότατη επιτήρηση - παρακολούθηση της ΕΥΠ και της αντιτρομοκρατικής, και δεν είχε απολύτως καμία πιθανότητα να αποδράσει.

Η υποτιθέμενη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, ήταν μια ελεγχόμενη και απόλυτα χορογραφημένη «απόδραση» και οι κινήσεις του είναι...
σε απόλυτη γνώση των μυστικών υπηρεσιών και των σκοτεινών κέντρων.

Η δήθεν απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, δεν μεθοδεύτηκε προκειμένου να οδηγηθούν μέσω αυτού οι αρχές ασφαλείας σε μεγαλύτερα ψάρια.

Αυτή η «απόδραση» χορογραφήθηκε προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα βολικό άλλοθι που θα διευκολύνει την αναβάθμιση των κουραμπιέδων της «τρομοκρατίας» που επιμένουν να πυροβολούν εξώπορτες, πιθανότατα και με τη συμμετοχή παραγόντων και από ξένα κέντρα, και όλα αυτά να αποδοθούν στη δήθεν ικανότητα του Χριστόδουλου Ξηρού να τους αναβαθμίσει.

Το σενάριο – εφιάλτης τώρα ξεκινά, και τις επισημάνσεις που ακολουθούν φροντίστε να τις θυμάστε…
  • Η πραγματική τρομοκρατία μόλις τώρα αφυπνίζεται, και η πόρτα της κολάσεως που θα βάλει τον τόπο μας σε μια μαύρη εποχή, έχει ήδη ανοίξει.
  • Η τρομοκρατία αυτή, δε θα αφορά σε επιχειρήσεις πολιτικής αντίστασης, αλλά σε μια εκτεταμένη και ανεξέλεγκτη δράση πρακτόρων και μυστικών υπηρεσιών, που εν όψει εξελίξεων θα εκτρέψει συνολικά την πολιτική ζωή του τόπου.
  • Το επόμενο διάστημα αυτό που θα περιμένουμε θα είναι κραυγαλέες πολιτικές δολοφονίες αχυρανθρώπων της κατοχής, και συνολική εκτροπή του πολιτικού κλίματος σ επικίνδυνες κατευθύνσεις.
Και ενώ η κατοχή θα λυμαίνεται τα πάντα στην πατρίδα μας… με αφορμή αυτές τις εξελίξεις η χώρα θα μπει στο γύψο.

Το εφιαλτικό νεοταξίτικο σχέδιο σε βάρος του λαού μας, μπαίνει πλέον για τα καλά στην τελευταία και πιο επικίνδυνη φάση του. Και καλά θα κάνει η Αριστερά να αφυπνιστεί... Να συναισθανθεί τις ευθύνες της σις νέες συνθήκες... Και να εγκαταλείψει την αδιέξοδη και ακτάσχετη μπουρδολογία.

Σχετική μας ανάρτηση...

Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΩΜΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΞΗΡΟΥ

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ???

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ!

ανάρτηση από (iskra)


Εκτύπωση

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Ακούστε τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στο κεντρικό δελτίο του STAR,
όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου του υπενθύμιζε προηγούμενες δηλώσεις του, που έγιναν στις 14 Αυγούστου 2013, στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή στον «Real Fm»:
Θαυμάστε, επίσης, τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στην τηλεόραση του Αντέννα.
Αυτά τότε.
Γιατί τους τελευταίους δυο μήνες ο κύριος υπουργός Υγείας ισχυριζόταν πια τα αντίθετα. Μας έλεγε ότι το χαράτσι των 25 ευρώ στα νοσοκομεία  (το χαράτσι που «δεν» θα εφαρμοζόταν αν όλα πήγαιναν καλά – Αλήθεια: δεν πήγαν όλα καλά; Δεν έχουν «πλεόνασμα»; Και εδώ ψέματα λένε;) ήταν ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει!
Μας έλεγε, ο κύριος υπουργός Υγείας, ότι το χαράτσι δεν ήταν χαράτσι, αλλά μέτρο… κοινωνικής μεταβίβασης!
Ο κύριος υπουργός Υγείας ήταν και είναι ένας απολύτως συνεπής πολιτικός.Είναι συνεπέστατος με το καθεστώς του κυβερνητικού ψεύδους. Με το καθεστώς της κυβερνητικής «αξιοπιστίας». Με το καθεστώς της κυβερνητικής «κωλοτούμπας», που θέλει να παραστήσει σαν «κοινωνική ευαισθησία» την άτακτη υποχώρηση μπροστά στο κύμα της λαϊκής κατακραυγής. Έτσι, από σήμερα, μετά τη χθεσινή σύσκεψη στο Μαξίμου, μην σας προξενήσει καμία εντύπωση, αν ο κύριος Υπουργός κάνει τη νέα του περαντζάδα στα κανάλια, για να πει ότι «δικαιώθηκε» κι από πάνω!
Σε κάθε περίπτωση:
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Σαμαρά. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι «δεν» θα εφαρμόσει το Μνημόνιο. Αλλά τελικά εφαρμόζει και τοΜνημόνιο που δεν ψήφισε και εκείνο που ψήφισε. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι δεν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και συνεργάζεται και επικοινωνιακά «δωράκια» κάνει στον συνεταίρο του, μήπως και καταφέρει να τον στηρίξει στα πόδια του.
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Βενιζέλο. Στον αντιπρόεδρο που έλεγε ότι «δεν» θα επιβληθεί χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Και που τελικά το επέβαλε το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Που ενώ ψήφισε το χαράτσι των 25 ευρώ μετά παριστάνει τον «σωτήρα». Πρόκειται για τη συνομοταξία των «σωτήρων» που πάλι φόρους βάζουν. Αλλά αυτή τη φορά, βάζουν φόρους για να μας «σώσουν» από ένα χαράτσι, των 25 ευρώ, που εκείνοι ψήφισαν!
Σε μια τέτοια κυβέρνηση, που ο πρόεδρός της και ο αντιπρόεδρός της είναι τόσο «αξιόπιστοι» και τόσο «ειλικρινείς», ο συγκεκριμένος είναι ο υπουργός Υγείας που της αξίζει.
Παρεμπιπτόντως: Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το «ισοδύναμο» που θα έβρισκαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος για να αντικαταστήσουν (και όχι φυσικά να καταργήσουν) το χαράτσι των 25 ευρώ θα ήταν ένας ακόμα φόρος. Αυτή τη φορά στα τσιγάρα. Δεν έχουν, λοιπόν, μετά τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου, παρά να ανακαλύψουν και τις βλαβερές συνέπειες της αιθαλομίχλης. Ας ρωτήσουν τον υπουργό τους επί της Υγείας. Κάτι θα έχει ακούσει…
*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Το 2014, εκλογική χρονιά για την Ελλάδα και την Ευρώπη,

ANNUS MIRABILIS, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


ανάρτηση από (iskra)
Εκτύπωση

Του Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*
 Μπορεί να αποτελέσει έτος-σταθμό για την αναστροφή της πλημμυρίδας του κυρίαρχου τρεις δεκαετίες ήδη νεοφιλελευθερισμού. Οχι μόνο γιατί οι ευρωεκλογές θα στείλουν ένα μήνυμα ανάλογο αλλά πολύ πιο ηχηρό από αυτό των δημοψηφισμάτων για το Ευρωσύνταγμα, αλλά και γιατί η ανατροπή στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για ευρύτερες εξελίξεις.
Με άλλα λόγια, η αναγκαία απαλλαγή του ελληνικού πολιτικού συστήματος από τον παλαιοκομματισμό όχι απλώς δεν αποτελεί απειλή για τη σχέση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά ίσως τη μοναδική ελπίδα και εμείς να παραμείνουμε ευρωπαϊκή χώρα και η Ευρώπη να ξαναβρεί την ευρωπαϊκή της ταυτότητα.
Και αυτό γιατί η συνέχιση των σημερινών πολιτικών δεν οδηγεί μόνο σε μια γερμανική Ευρώπη, αλλά κυρίως σε μια πολωμένη ήπειρο, όπου ο Νότος θα γίνεται συνεχώς φτωχότερος και εξαρτημένος, στο ρόλο ενός ευρωπαϊκού Μεξικού. Η πόλωση αυτή αναγκαστικά οδηγεί σε ανεξέλεγκτες φυγόκεντρες τάσεις και στο βίαιο τέλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Συνεπώς, όσοι υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές λιτότητας αποτελούν μονόδρομο για την Ευρώπη, εκ του αποτελέσματος θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί νεκροθάφτες της από τους ακροδεξιούς που την απορρίπτουν για λόγους εθνικιστικούς. Την ουσιαστική αυτή ταύτιση των φαινομενικά αντιθέτων έχει, ήδη από τη δεκαετία του 1990, επισημάνει ο Κονδύλης: «Ο πτωχοπροδρομικός ελληνοκεντρισμός και ο κοσμοπολίτικος πιθηκισμός αποτελούν μεγέθη συμμετρικά και συναφή, όσο κι αν φαινομενικά εκπροσωπούν δύο κόσμους εχθρικούς μεταξύ τους»(1).
Μα είναι δυνατόν, θα πουν μερικοί, μια τέτοια μεγάλη αλλαγή να ξεκινήσει από τη μικρή Ελλάδα; Μα, ακριβώς οι μεγάλες ανατροπές ξεκινούν πάντα σχεδόν από την περιφέρεια και τους «αδύναμους κρίκους». Από τη δεκαετία του '60 έγραφε η Χάνα Αρεντ: «Οπως είναι τα πράγματα σήμερα, με τις μεγάλες δυνάμεις ακινητοποιημένες κάτω από το βάρος του ίδιου του μεγέθους τους, ένα "νέο παράδειγμα" φαίνεται ότι μπορεί να έχει πιθανότητα μόνο σε μία μικρή χώρα».(2) Η Ελλάδα είναι, αυτή τη στιγμή, ο αδύναμος κρίκος της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης. Αυτά που απαιτούνται για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση και τη μετάβαση στη νέου τύπου κοινωνία του ενός τρίτου αποδείχθηκε ότι ήταν τόσο αιματηρά και αβάστακτα για το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού, ώστε να είναι αδύνατον να εφαρμοστούν στην πράξη. Για αυτό και απέτυχε το κοινωνικό πείραμα των Μνημονίων.
Βέβαια, η απεμπλοκή από τα δεσμά του Μνημονίου αποτελεί αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την ανασυγκρότηση της χώρας. Δεν θα μας ωφελήσει να μην πληρώνουμε τα δανεικά, εάν παράγουμε λιγότερα από όσα καταναλώνουμε. Και για να παράγουμε, χρειάζεται να μεταρρυθμίσουμε όχι μόνον την οικονομία, αλλά και τις διοικητικές δομές. Με άλλα λόγια, η απόκρουση της κοινωνικής εξαθλίωσης δεν μπορεί παρά να γίνει με όρους δημοκρατικής αναγέννησης.
Αυτονόητο είναι ότι η πρώτη ενέργεια της προοδευτικής κυβέρνησης θα είναι η κατάργηση της αντιμεταρρύθμισης του Εργατικού Δικαίου και η επαναβεβαίωση της συλλογικής αυτονομίας και των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτό όμως απλώς επιστρέφει το κοντέρ στην προμνημονιακή εποχή. Οι καιροί απαιτούν πολύ περισσότερα στο επίπεδο του πολιτικού εποικοδομήματος. Ο μετασχηματισμός του δεν μπορεί να γίνει από τα πάνω μόνο, ως προϊόν κοινωνικής μηχανικής φωτισμένων ελίτ, έστω αριστερόστροφης έμπνευσης. Χρειάζεται άμεση λαϊκή συμμετοχή. Θα πρέπει από την πρώτη μέρα να προωθηθούν μορφές άμεσης δημοκρατίας, όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα και προοπτικά, στο πλαίσιο ενός νέου Συντάγματος, θεσμοί ανακλητότητας και λογοδοσίας όλων των εκλεγμένων οργάνων του κράτους. Θα πρέπει παράλληλα να κατασκευαστούν από το μηδέν θεσμοί, όπως η δίκαιη και γενικευμένη αξιολόγηση των δημόσιων υπηρεσιών, όχι ως πρόσχημα για απολύσεις, αλλά ως μέσο για να ελέγχει η κοινωνία τον κρατικό μηχανισμό και ως συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στην άσκηση της διοίκησης.
Είναι εφικτά όλα αυτά; Και όμως, είναι τα μόνα ρεαλιστικά. Οπως έγραφε ο Βέμπερ: «Είναι απόλυτα σωστό -και όλη η ιστορική εμπειρία το επιβεβαιώνει- ότι ο άνθρωπος δεν θα πετύχαινε ποτέ το εφικτό, εάν δεν πάσχιζε επανειλημμένα να πραγματοποιήσει το ανέφικτο».(3)
1. Π. Κονδύλης, «Προϋποθέσεις, παράμετροι και ψευδαισθήσεις της ελληνικής εθνικής πολιτικής, επίμετρο στο Πλανητική πολιτική μετά τον ψυχρό πόλεμο», Αθήνα, 1992.
2. Η. Arendt, «On Violence», Harvest Book, 1970, σελίδα 86.
3. Μ. Weber, «Politik als Beruf», 1919, ακροτελεύτια παράγραφος
*O Γιώργος Κατρούγκαλος είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ
Πηγή: enet.gr

Από τη γοητεία του νεοφιλελευθερισμού στη γοητεία της υποψηφιότητας Τσίπρα


Τι γράφουν για την Ευρώπη, τις ευρωεκλογές και την υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο Τόνι Νέγκρι, ο Σάντρο Μετζάντρα και ο δημοσιογράφος Γκαντ Λέρνερ στη La Repubblica.
Άρθρο των ΣΑΝΤΡΟ ΜΕΤΖΑΝΤΡΑ και ΤΟΝΙ ΝΕΓΚΡΙ
Όποιος, σαν εμάς, δεν έχει εκλογικά συμφέροντα, βρίσκεται στην καλύτερη θέση για να αναγνωρίσει τη μεγάλη σημασία που θα έχουν το 2014 οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι εύκολο να προβλέψουμε, στο μεγαλύτερο τμήμα των ενδιαφερόμενων χωρών, υψηλή αποχή και σημαντική επιβεβαίωση των «ευρωσκεπτικιστικών» δυνάμεων, ενωμένες από τη ρητορική της επιστροφής στην «εθνική κυριαρχία», την εχθρότητα στο ευρώ και τους «τεχνοκράτες των Βρυξελλών». Δεν είναι καλά πράγματα για εμάς. Είμαστε εδώ και καιρό πεπεισμένοι πως η Ευρώπη υπάρχει, τόσο από ρυθμιστική - νομικιστική άποψη όσο και από την κυβερνητική και καπιταλιστική άποψη, με την ολοκλήρωση να έχει περάσει πλέον το κατώφλι της μη αναστρεψιμότητας.
Με την κρίση, μια γενική αναδιάταξη των εξουσιών γύρω από την κεντρικότητα της ΕΚΤ και αυτού που ονομάζεται «εκτελεστικός φεντεραλισμός» έχει αλλάξει σίγουρα την κατεύθυνση της πορείας της ολοκλήρωσης, αλλά δεν αμφισβήτησε τη συνέχισή της. Το ίδιο το κοινό νόμισμα φαίνεται σήμερα παγιωμένο στην προοπτική της τραπεζικής ένωσης: να αντιπαρατεθούμε στη βία με την οποία εκφράζει την καπιταλιστική κυριαρχία είναι απαραίτητο, αλλά το να φανταστούμε μια επιστροφή στα εθνικά νομίσματα σημαίνει πως δεν έγινε κατανοητό ποιο είναι σήμερα το πεδίο που παίζεται ο ταξικός αγώνας...... 
Άρθρο του ΓΚΑΝΤ ΛΕΡΝΕΡ στη "La Repubblika"
Η πιθανότητα να ηγηθεί το Αλέξης Τρίπρας ενός ιταλικού αριστερού και αντιμνημονιακού ψηφοδελτίου έχει δημιουργήσει τα πρώτα ρήγματα στο Δημοκρατικό Κόμμα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Γκρίλο και στην Αριστερά Οικολογία Ελευθερία (SEL) του Βέντολα, που πιέζεται εν όψει του συνεδρίου του κόμματος για να... μετακομίσει προς τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Τα ρήγματα αυτά άρχισαν να εμφανίζονται ιδιαίτερα στο Δημοκρατικό Κόμμα, που πραγματοποίησε μια δεξιά στροφή με την εκλογή του Ματέο Ρέντζι στη θέση του γραμματέα του κόμματος.
Ο Γκαντ Λέρνερ, ένας από τους πιο γνωστούς Ιταλούς δημοσιογράφους και μέλος του κόμματος, προειδοποίησε για την υποβλητική γοητεία του Αλέξη Τσίπρα έναντι του Μάρτιν Σουλτζ και ότι αυτό συνεπάγεται για το Δημοκρατικό Κόμμα με μακροσκελές σχόλιό του στη μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα La Repubblica, με τίτλο «1914-2014: Το τραπέζι των εξετάσεων για την Αριστερά», που δημοσιεύτηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014...

Οι περισσότεροι βουλευτές είναι για λύπηση

 Άβουλοι,άνευροι και σκοταδόψυχοι πορεύονται στα τυφλά και ζουν μέσα στο φόβο,την υποτέλεια, τους συμβιβασμούς,το ψέμα,τις ίντριγκες,την καμαρίλα,τη σαπίλα

Οι Σκοταδόψυχοι
Τελικά Πιτσιρίκο, οι περισσότεροι βουλευτές είναι για λύπηση. Να έχουν μόνο μια ζωή και να την χαλαλίζουν έτσι. Ειδικά οι πιο νέοι,που δυστυχώς το αίμα τους έχει γεράσει πριν την ώρα του και το σκοτάδι της οπισθοδρόμησης και της συντηρητικότητας που απλώνεται ταχύτατα στην ολόφωτη χώρα μας έχει γεμίσει τις ψυχές τους.
Κι έτσι άβουλοι,άνευροι και σκοταδόψυχοι πορεύονται στα τυφλά και ζουν μέσα στο φόβο,την υποτέλεια, τους συμβιβασμούς,το ψέμα,τις ίντριγκες,την καμαρίλα,τη σαπίλα,το άγχος για την εύνοια ή την απαρέσκεια του Αρχηγού. Κι όλα αυτά για τη διατήρηση της γαμημένης της έδρας τους. ‘Η για το όνειρο του υπουργικού θώκου.
Να μην μπορούν ούτε να γελάσουν, ούτε να αστειευθούν ούτε να συμπεριφερθούν σαν φυσιολογικοί άνθρωποι αν δεν το εγκρίνει κάποια εξουσία ανώτερη από την...
δική τους.
Κι αν η ανθρώπινη φύση τους κάποια φορά υπερισχύσει της απαίσιας σύμβασης μέσα στην οποία είναι υποχρεωμένοι να ζουν και αφεθούν στο αυθόρμητο γέλιο και τη χαρά της στιγμής,αλίμονό τους! Ειδικά αν αυτό το γέλιο και η διασκέδασή τους πηγάζει από κάποιο αστείο πολιτικού τους αντιπάλου.Θα το πληρώσουν ακριβά.
Με «χέσιμο» ,»τράβηγμα του αυτιού», άμεσες ή έμμεσες απειλές στο παρασκήνιο και σε δημόσιο εξευτελισμό και αυτογελοιοποίηση στο προσκήνιο.
Θα υποχρεωθούν να κάνουν μια σιχαμερή, αναξιοπρεπή δήλωση με την οποία θα παίρνουν πίσω εκείνη τη μοναδική ελεύθερη ανθρώπινη στιγμή τους, τη στιγμή που παραδομένοι στην γενικότερη ευθυμία γέλασαν με την καρδιά τους με την αστεία μεταμφίεση και κωμική συμπεριφορά λόγω τοπικού εθίμου κάποιου πιο τολμηρού, πιο αντισυμβατικού από αυτούς που διάολε δεν είναι δα και κανένας εχθρός !
Συνέλληνας,συνάδελφος και μάλιστα συντοπίτης τους είναι!
Τι κι αν ο φακός ,αδιάψευστος μάρτυρας,τους έχει» πιάσει» να γελάνε με την ψυχή τους και να καταδιασκεδάζουν με τα αστεία καμώματα του νεαρού συντοπίτη συναδέλφου τους;
Μετά την κατσάδα από τους Ιεροεξεταστές του κόμματος ,καταπίνουν τα όποια ψήγματα ανθρώπινης αξιοπρέπειας διαθέτουν και υποχρεώνονται σε δηλώσεις που κατακεραυνώνουν το άθλιο ήθος του «Βαγγέλη του Παραβάτη» που υπέπεσε στο τρομερό αμάρτημα να φορέσει τα «τιμημένα» ράσα στην τοπική γιορτή που η απαρχή της της χάνεται στα βάθη των αιώνων και που οι συμμετέχοντες είναι καρναβαλιστές.
Βλέπεις, πήγε κι αυτός ο ευλογημένος και φόρεσε ράσα προκαλώντας την ιερή οργή των»Άγιων» Πατέρων που μέσω πύρινων ανακοινώσεων ζητάνε την διαγραφή του(!) γιατί πρόσβαλε τα θεία.
Δεν φόραγε καμιά σωμόν γούνα σαν τον Αρχιμανδρίτη τους που μακιγιαρισμένος πόζαρε με τόση χάρη μπροστά στον φωτογραφικό φακό! Φύλλο δεν θα κουνιότανε κι όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι!
Κι η νεαρή συνάδελφός του βουλευτής της ΝΔ που έκανε εκ των υστέρων την άθλια» δήλωση μετάνοιας» για το γέλιο της».
Και το Παπαδαριό που ενώ του αρέσει να ανακατεύεται στα πολιτικά πράγματα δεν είπε λέξη για τα 25 ευρώ που θα πληρώνουν οι φτωχοί και οι άνεργοι για να νοσηλευτούν στα άθλια Νοσοκομεία αυτής της γελοίας Χώρας.
Αλλά και εκείνος ο νερόβραστος τύπος,νεαρός κι αυτός, που ήταν καλεσμένος σήμερα σ’ ένα κανάλι σαν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κι όταν τον ρώτησαν για το θέμα του «Παραβάτη», το οποίο η διαπλοκή σε αγαστή συνεργασία με την Εκκλησία βαθμιαία το γιγαντώνει για να κρύψει τη μπόχα των μιζαρισμένων απ΄τους οπλάδες σάπιων κομμάτων της Συγκυβέρνησης, είπε το εξής καταπληκτικό:»Καλό θα είναι κι ο σύντροφος Διαμαντόπουλος να προσέχει λίγο!»
Μόλις το άκουσα Πιτσιρίκο σε θυμήθηκα: Αυτοί στο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν ή δεν μπορούν να συγκρουστούν με όσους από τους Επισκόπους εκπροσωπούν τον σκοταδισμό του οπισθοδρομικού φαρισαϊκού Ιερατείου , θα θελήσουν ή θα μπορέσουν να συγκρουστούν με το έρεβος του διεθνούς «Ιερατείου» των Αγορών;
Συμπέρασμα: Σκοτάδι μαύρο παντού.Γέμισε η χώρα του Αριστοφάνη σκοταδόψυχους και» μιας πεντάρας νιάτα» κι εμένα μου’ ρχεται ν’ ανέβω στο τραπέζι και να κάνω κικιρίκου σαν τον Κωνσταντίνου την ώρα που ο ποιητής Φανφάρας απήγγειλε τον «Σκοταδόψυχο» στην παλιά ελληνική ταινία.-
Καληνύχτα
Άννα
(Αγαπητή Άννα, αυτή είναι η Ελλάδα και πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που την βλέπουμε πια καθαρά. Χωρίς την φούσκα της «ευημερίας». Οι Έλληνες λατρεύουν την εξουσία αλλά ακόμα περισσότερο λατρεύουν να είναι γνωστοί. Δεν τους νοιάζει ο λόγος. Ας είναι και για βίζιτες. Θέλουν να γίνουν διάσημοι. Δεν καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει αυτό -ίσως οφείλεται στον χαμηλό αυτοσεβασμό της φυλής των ραγιάδων-, αλλά είναι μια πραγματικότητα. Επίσης, είναι τραγικός ο καθωσπρεπισμός, ο μικροαστισμός, η υποκρισία με την «Ορθοδοξία» και όλες αυτές τις ανοησίες με «τα ιερά και τα όσια» που κάνουν την Ελλάδα να μοιάζει με τη χώρα των Ταλιμπάν. Το ευχάριστο είναι ότι ήδη πνιγόμαστε μέσα στον εμετό της υποκρισίας μας. Οπότε, μάλλον θα πρέπει κάτι να έχουμε μάθει από όλα αυτά. Καλή χρονιά.)
"Πιτσιρίκος"

Πρόταση για επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα στις ευρωεκλογές στην Ιταλία


Short URL: http://wp.me/p3poUN-4Tyhttps://www.avgi.gr
diadil

Η Μπάρμπαρα Σπινέλι στη συνέντευξή της στην “Αυγή” προτείνει τη συγκρότηση ψηφοδελτίου από την κοινωνία των πολιτών, όπως λέει,  στην Ιταλία με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα στις ευρωεκλογές, το οποίο θα μπορέσει να ταρακουνήσει συνειδήσεις για “να ανακτήσουμε και να αλλάξουμε την Ευρώπη”.
* Η υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα θα βοηθούσε στη δημιουργία ενός τέτοιου συνασπισμού δυνάμεων στην Ιταλία, τον Νότο και την Ευρώπη, που να ξεπερνά τον κλασικό χώρο των κομμάτων της Αριστεράς και να συσπειρώνει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις;
Αυτή είναι ακριβώς η ελπίδα που καλλιεργείται στην Ιταλία από μια σειρά προσωπικότητες και αρκετό κόσμο. Βλέπουμε θετικά τη δημιουργία ενός ψηφοδελτίου από την κοινωνία των πολιτών, από τους πολίτες που απαρτίζουν την κοινωνία των πολιτών, που να έχει επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα ως υποψήφιο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν είναι απλό, γιατί έχουμε ελάχιστο χρόνο για να δημιουργήσουμε κάτι τέτοιο. Θα χρειαστεί όλη η ικανότητα του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που κατάφεραν να σχηματίσουν ένα συνασπισμό ανάμεσα στις ψυχές της ελληνικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι ξεκάθαρο ότι στην Ιταλία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν συνασπισμός των παλιών πολιτικών κομμάτων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, γιατί δεν θα είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας. Ένα “κομματικοποιημένο” ψηφοδέλτιο δεν θα είχε μεγάλες πιθανότητες για να ανακτήσει την απογοήτευση, να επαναφέρει στην πολιτική όσους απέχουν ή όσους βρίσκουν τη μη χείριστη λύση να επιλέξουν κάποιο άλλο ψηφοδέλτιο. Χρειαζόμαστε κάτι πιο ευρύ, κάτι που να ταρακουνήσει τις συνειδήσεις των πολιτών, ξεπερνώντας τα πολύ στενά περιθώρια των πολιτικών σχηματισμών της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Χωρίς αποκλεισμούς και με στόχο την ενότητα των δυνάμεων της κοινωνίας που πλήττεται από την κρίση. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να αναζητηθούν συνεργασίες με άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα με τους Πράσινους, που θέτουν το ζήτημα ενός “σχεδίου Μάρσαλ” για την Ευρώπη.
* Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε πολύ την έννοια της ανοικοδόμησης και επαναθεμελίωσης της Ευρώπης.
Αυτός ακριβώς θα είναι ο στόχος της παρουσίασης ενός ψηφοδελτίου με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα στην Ιταλία με τον ευρωπαϊκό Νότο. Αυτή είναι η πρόκληση. Είναι σαν να αφήνουμε πίσω μας έναν πόλεμο. Γιατί η κρίση μας οδήγησε σε καταστροφές που προκαλεί ένας πόλεμος. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Μετά τον πόλεμο η Ευρώπη να προχώρησε με μια ισχυρή θέληση ανοικοδόμησης. Πρέπει να έχουμε έναν τεράστιο ενθουσιασμό. Με τον Αλέξη Τσίπρα επικεφαλήες πρέπει μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη

Aντί για κρυφά σχολειά, φανερά συσσίτια




Του Χρήστου Γιανναρά 

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας (ακριβέστερα: οι κάθε είδους και ρόλου κομματάνθρωποι) πρέπει να καταλάβουν ότι μια κρίσιμη μάζα των δυνάμει ψηφοφόρων τους ζουν κυριολεκτική απελπισία, εκρηκτική απόγνωση. Tο «πρέπει» της δεοντολογικής απαίτησης «να καταλάβουν» το υπαγορεύει η λογική του ενστίκτου αυτοσυντήρησης, των ορμεμφύτων αυτοάμυνας μπροστά σε φάσμα ανυπόφορης συμφοράς – αν σώζονται ακόμα τέτοια ορμέμφυτα στους πάσχοντες απώλεια επαφής με την πραγματικότητα κομματανθρώπους.
Δεν έχει προηγούμενο αυτό που συμβαίνει σήμερα. Σε τέτοια ανελπιστία δεν είχε περιπέσει ποτέ άλλοτε ο Eλληνας, ποτέ δεν τον είχε κυριέψει, σε τέτοιο βαθμό, ο πανικός της απόγνωσης. Tετρακόσια χρόνια σκλαβιάς στους Tούρκους ήταν χρονικό διάστημα που από μόνο του, μόνο με την εφιαλτική του διάρκεια, θα ήταν φυσικό να είχε νεκρώσει κάθε ίχνος ελπίδας – οι άνθρωποι γεννιώνταν και πέθαιναν, η μια γενιά διαδεχόταν την άλλη, χωρίς ορατό σημάδι λογικής προσδοκίας λυτρωμού. Oμως η ελπίδα επιζούσε, το ανεδαφικό εκείνο «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι» πήγαζε από ζωντανή συνείδηση καταγωγής, αυτεπίγνωση αρχοντιάς, εμπιστοσύνη στη γλώσσα, αυτονόητη βιωματική αναφορά στον μεταφυσικό (μη θρησκειοποιημένο) άξονα «νοήματος» της ύπαρξης και της συνύπαρξης. Δεν έπαψαν ούτε στιγμή οι τότε Eλληνες να ξέρουν ποιοι είναι και τι τους πρέπει.
Tο ίδιο και όταν, εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση, ήρθε ο δεύτερος, με οριστικότερες ιστορικές συνέπειες όλεθρος: η μικρασιατική καταστροφή, το ξερίζωμα του Eλληνισμού από κοιτίδες πανάρχαιες και γενέθλια εδάφη – τις ασιατικές ακτές του Aιγαίου, τον Eύξεινο, την Προποντίδα, την Kαππαδοκία, την Tραπεζούντα, το Iκόνιο, τη Φρυγία – η συρρίκνωση της κοσμοπολίτικης ελληνικότητας στην επαρχιώτικη βαλκανική μιζέρια του μεταπρατικού κρατιδίου. Oύτε και τότε έφτασαν σε ανελπιστία οι Eλληνες, η ελπίδα δεν τους απόλειψε, δεν θεώρησαν ποτέ ενδεχόμενο τον αφανισμό της ελληνικής παρουσίας, την εξάλειψη του ελληνικού ονόματος, από την ιστορική σκηνή.
O σημερινός απελπισμός δεν έχει την αιτία του στην πτώχευση του κράτους – πτωχεύσεις γνώρισε πολλές το δάνειο (τεχνητό, όχι φτιαγμένο για τις δικές μας ανάγκες) ελλαδικό κρατικό μόρφωμα. Tον απελπισμό τον γεννάει σήμερα η εσκεμμένη και έμπρακτη άρνηση της κοινωνικής συνοχής από μέρους ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων, ταγμένων να υπηρετούν αυτή τη συνοχή και αμειβόμενων για τις υπηρεσίες τους. Zούμε μιαν εφιαλτική κοινωνική αποσύνθεση, έναν πρωτογονισμό εγωκεντρισμού, που κυοφορήθηκε από τα κόμματα σαν αυτονόητη πολιτική συμπεριφορά.
Yπουργός Aμυνας κλέβει τα χρήματα που του εμπιστεύονται οι φορολογούμενοι πολίτες για τον αμυντικό εξοπλισμό της χώρας. Aντιπρόεδρος της κυβέρνησης, μαζί με τον υπουργό Oικονομικών παίζουν το κρυφτούλι μιας διαβόητης «λίστας» πιθανών φοροφυγάδων, που δεν φτάνει ποτέ στα αρμόδια όργανα ελέγχου. Aλλος υπουργός Oικονομικών αποκαλύπτεται να διαθέτει καταθέσεις στο εξωτερικό με ποσά αδήλωτα και αφορολόγητα, ιλιγγιώδη. Yπουργός Mεταφορών δωροδοκείται από ξένη εταιρεία για να της παραχωρήσει την ψηφιοποίηση του OTE.
Πρώην αναπληρωτής διευθυντής εξοπλιστικών προγραμμάτων ομολογεί ότι εξαγοράστηκε με εκατομμύρια για να παρανομήσει, και «καρφώνει» για ίδια αδικήματα υπουργούς, τραπεζίτες, επιχειρηματίες. Tαμίας κυβερνώντος κόμματος βεβαιώνει «προεκλογική χορηγία» εκατομμυρίων προς το κόμμα του από ξένη εταιρεία που κερδοσκοπεί στην Eλλάδα. Aλλος πρώην υπουργός συλλαμβάνεται να κυκλοφορεί το πανάκριβο αυτοκίνητό του με πλαστές πινακίδες, για να κλέψει και αυτός την οφειλόμενη στο Δημόσιο εισφορά. Διευθυντής δημόσιου νοσοκομείου συλλαμβάνεται να δωροδοκείται για να μεροληπτήσει σε μειοδοτικό διαγωνισμό.
Aτέλειωτες, αναρίθμητες οι περιπτώσεις, καταιγιστικός ο καθημερινός βομβαρδισμός του πολίτη από τη σχετική ειδησεογραφία. Σαν ακρίδες έχουν επιπέσει οι υπάνθρωποι των ληστρικών συμμοριών, που αυτο-ονομάζονται «κόμματα», στο κοινωνικό χρήμα, στην περιουσία που προσπαθεί να συντηρήσει, κυριολεκτικά με το αίμα του, ο εξωφρενικά φορολογούμενος πολίτης. Aπελπισία δεν γεννάει ούτε καν η διαφθορά, αλλά το ότι εξακολουθούν να κυβερνάνε τη χώρα οι υπεύθυνοι γι’ αυτή τη διαφθορά.
Aπελπισία γεννάει το γεγονός ότι διαχειρίζονται τη ζωή μας αμετανόητοι οι αυτουργοί της καταστροφής μας. Kυνικά, αδιάντροπα, διορίζουν ακόμα σήμερα, σε δημόσιες θέσεις για να αμείψουν αυλόδουλους ή να εξαγοράσουν συνειδήσεις. Aυτή η πραγματικότητα του εμπαιγμού είναι η κατακέφαλη καθημερινότητα που ζει ο πολίτης: Γνωρίζουν όλοι στη γειτονιά την κομματικά ευνοημένη που διορίστηκε, μόλις πριν τρεις μήνες, «ειδική σύμβουλος» σε υπουργείο, με 5.000 ευρώ μηνιαίες απολαβές. Oλοι γνωρίζουν, στο διπλανό από τη «σύμβουλο» διαμέρισμα, την οικογένεια του ταξίαρχου, του επιφορτισμένου με το κυνηγητό της λαθρομετανάστευσης σε τεράστια έκταση συνοριακής γραμμής, και μηνιάτικο 1.400 ευρώ.
Aυτή η σύγκριση, η αναιδέστατη αδικία στην αμοιβή του κρατικού λειτουργού και στην εξωφρενικά σπάταλη καταξίωση του κομματικού λακέ, απελπίζει επικίνδυνα τους πολίτες. Δεν μπορεί να φανεί ελπίδα σε κανένα βάθος προοπτικής όσο η φαυλότητα ή ανικανότητα των κυβερνώντων περιθωριοποιεί και εξευτελίζει μεθοδικά όσους λειτουργούς του κράτους απομένουν ευσυνείδητοι, ασυμβίβαστοι με τους συνδικαλιστικούς νόμους της ζούγκλας. H ανελπιστία φαρμακώνει τη ζωή μας, γιατί η καταναλωτική αποχαύνωση και ο κτηνώδης εγωκεντρισμός καλλιεργήθηκαν μεθοδικά για να ψηφοθηρούν οι κομματικές μαφίες κολακεύοντας την αλογία των ενστικτωδών ενορμήσεων της μάζας.
Aπό τη στιγμή που αποσβέστηκε από τον δικαστή και τον δάσκαλο η συνείδηση του κοινωνικού λειτουργήματος, η χαρά της προσφοράς, ελπίδα κοινωνικής ανάκαμψης δεν υπάρχει. Oλοι παίζουμε στο γήπεδο των τυράννων μας, δεν αντιλαμβάνεται ούτε ο δικαστής ούτε ο δάσκαλος, πολύ λιγότερο ο τραπεζίτης ή ο έμπορος, ότι αν πάψει να παίζει στο γήπεδο της χρησιμοθηρίας, του ατομοκεντρισμού, της καταναλωτικής μονοτροπίας, σπέρνει σπόρο ελπίδας ικανόν να τινάξει την ταφόπετρα της τυραννίας. Aκόμα και η Eκκλησία έχει υποταχθεί στον ατομοκεντρισμό, μιλάει τη γλώσσα της ιδεολογίας, κηρύττει τον ωφελιμισμό των αξιόμισθων πράξεων. Aντί να ζωντανέψει παντού κρυφά σχολειά (να σώσει τη γλώσσα, τη συνέχεια του «τρόπου»), οργανώνει φανερά (όσο γίνεται πιο φανερά) συσσίτια – θέλει να αποδείξει και να διαφημίσει τη χρησιμότητά της, να μετριάσει τον εφιάλτη της απόγνωσης, όχι να τον αντιπαλαίψει έξω από το γήπεδό του.
Eίμαστε χαμένοι από χέρι. Tουλάχιστον κάποιοι δικαστές, κάποιοι δάσκαλοι, κάποιες ενορίες, ας αρνηθούν το στημένο παιχνίδι των υπάνθρωπων τυράννων μας.
You might also like: