ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

15/11/15 

Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ*  

Από την εποχή του μεσοπολέμου η κυκλοφορία του (χαρτο)νομίσματος σε όλες τις χώρες είναι αναγκαστική. Αυτό σημαίνει ότι Α) εκδίδεται από μία τράπεζα που έχει το σχετικό προνόμιο, κατά παραχώρηση από το κράτος. Β) γίνεται υποχρεωτικά δεκτόως ανταλλακτικό μέσο σε όλη την επικράτεια. Γ) οι συμβάσεις εντός της επικράτειας καταρτίζονται και εκτελούνται σε αυτό το νόμισμα και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται κατάρτιση συμβάσεων σε διαφορετικό.  

Αυτές οι βασικές αρχές θα ισχύουν και στην περίπτωση που η Ελληνική Δημοκρατία αποφασίσει ότινόμιμο χρήμα στην χώρα θα είναι το εθνικό νόμισμα. Το τι θα συμβεί μεταβατικά είναι ζήτημα πολιτικώνκαι κοινωνικών συσχετισμών και συναρτάται με την πολιτική που θα ηγεμονεύσει κατά την μετάβαση.  

Στην παρουσίαση της προγραμματικής διακήρυξης της Λαϊκής Ενότητας ο Παναγιώτης Λαφαζάνηςείπε ότι δεν θα θιγούν οι καταθέσεις.  

Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι μια σαφής δέσμευση σε αντίθεση με τις δηλώσεις του μνημονιακού πλέονΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι με τα 20 δις που δανείστηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών «οι καταθέσεις είναι εξασφαλισμένες». Με την νέα ύφεση που θα υπάρξει είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν καινούργια μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει κι άλλες κεφαλαιακές ενισχύσειςτων τραπεζών που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Τι θα συμβεί αν δεν επαρκέσουν τα 20 δις ευρώ τα επόμενα χρόνια ;  

Επιστρέφοντας στην θέση της Λ.Ε. , από τεχνική άποψη αυτή μπορεί να υλοποιηθεί ως εξής: Οικαταθέσεις κάθε πολίτη θα αποτελέσουν πιστώσεις στο νέο (κρατικοποιημένο) τραπεζικό σύστημα, σε λογαριασμούς συναλλάγματος πλέον, αφού νόμιμο χρήμα θα είναι το νέο εθνικό νόμισμα. Οι τράπεζες θα έχουν την υποχρέωση να το ανακαταθέτουν στην νέα (εθνικοποιημένη) κεντρική τράπεζα. Είναι προφανές ότι για ένα διάστημα ίσως 1-2- ετών θα υπάρχουν συναλλακτικοί περιορισμοί στις αναλήψεις σε συνάλλαγμα από αυτούς τους λογαριασμούς (όπως και στους υπόλοιπους λογαριασμούς σε συνάλλαγμα-δολλαρίων, στερλινών, ελβετικών φράγκων κλπ) που θα αρθούν σταδιακά. Είναι αυτονόητο ότι θα μπορούν οποτεδήποτε να αναληφθούν όλα τα ποσά στο εγχώριο νόμισμα με την ισοτιμία της ημέρας συναλλαγής (αυτό σε αντίθεση με την άμεση μετατροπή θα δημιουργήσει προσδοκία οφέλους από την –πιθανή- υποτίμηση και θα κρατήσει τις καταθέσεις αυτές στο πιστωτικό σύστημα).  

Επειδή υπάρχει μεγάλη δημαγωγία για τις επιπτώσεις της –τυχόν- αλλαγής στα λαϊκά νοικοκυριά, είναι χρήσιμο να έχουμε υπόψη και ορισμένα άλλα ζητήματα.  

1.τα δάνεια. Αυτονοήτως όλα τα δάνεια που έχουν συναφθεί στην Ελλάδα σε ευρώ θα μετατραπούν αυτοδικαίως σε οφειλές στο νέο νόμιμο χρήμα ( για τα δάνεια σε συνάλλαγμα θα πρέπει να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση – απαραίτητη και σήμερα, αφού έχει δημιουργηθεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα με τα δάνεια σε ελβετικό νόμισμα που ανατιμήθηκε περίπου 40% έναντι του ευρώ). Αυτό από μόνο του ευνοεί τους οφειλέτες , αν –όπως είναι το πιθανότερο- επαληθευτεί η πρόβλεψη για πληθωρισμό μεγαλύτερο από αυτόν της ευρωζώνης. Οπωσδήποτε θα χρειαστεί ρύθμιση των επιτοκίων (στις υπάρχουσες συμβάσεις συνδέονται με τα επιτόκια της ΕΚΤ ή τα διατραπεζικά επιτόκια της ευρωζώνης). Με βάση την γενικότερη φυσιογνωμία της Λαϊκής Ενότητας, είναι βέβαιο ότι η ρύθμιση των επιτοκίων θα στηρίξει τα λαϊκά νοικοκυριά και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Προβάλλεται το επιχείρημα, ότι επειδή μέρος των δανειακών χαρτοφυλακίων έχει μεταβιβαστεί (εκχωρηθεί) από τις τράπεζες δήθεν οι δανειολήπτες θα υποχρεούνται να καταβάλουν σε ευρώ. Αυτό είναι εκτός από παράλογο και αντίθετο με το ισχύον σήμερα δίκαιο των εκχωρήσεων.  

2. περιουσίες. Κατά κόρον χρησιμοποιείται επίσης το επιχείρημα ότι θα εξαγοραστούν από τηνολιγαρχία και διάφορους αεριτζήδες και φοροφυγάδες οι περιουσίες φθηνά με επαναπατρισμό των κεφαλαίων που έχουν φυγαδευτεί ή/και ξένων κεφαλαίων, που θα επωφεληθούν από την υποτίμηση της δραχμής. Το επιχείρημα αυτό είναι έωλο νομικά, λογικά και ηθικά. Νομικά γιατί η διακίνηση κεφαλαίων θα ελέγχεται (άρα και η προέλευσή τους). Λογικά, αφενός διότι η υποτίμηση θα συνοδεύεται από πληθωρισμό και θα ζητούνται μεγαλύτερα ποσά σε εγχώριο νόμισμα, και αφετέρου διότι η –τυχόν-εισροή τέτοιων κεφαλαίων θα επηρεάσει θετικά το ισοζύγιο πληρωμών και θα επιδράσει ανοδικά (ή θα μειώσει την υποτίμηση) του εθνικού νομίσματος. Τέλος, ηθικά, διότι το επικαλούνται οι υπερασπιστές των μνημονίων που οδήγησαν σε μεγάλη υποτίμηση τις περιουσίες των Ελλήνων, πράγμα που δέχθηκε ακόμα και το ΣτΕ πρόσφατα θέτοντας ζήτημα μείωσης των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων. Μια ματιά στις αγγελίες δείχνει τεράστια προσφορά για πώληση περιουσιών, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ελάχιστες συναλλαγές και χαμηλές τιμές στις μεταβιβάσεις. Σε λίγο αναμένονται τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ που υπολογίζοντα (παράνομα σύμφωνα με το ΣτΕ) στις ισχύουσες αντικειμενικές αξίες.  

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλα ζητήματα, αλλά θα κάναμε το κείμενο αυτό πολύ μεγαλύτερο. Νομίζουμε όμως ότι η αντίληψη έγινε σαφής.  

Αν ασχοληθεί κανείς σοβαρά με το ενδεχόμενο του εθνικού νομίσματος, διαπιστώνει εύκολα ότι μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση , ανάλογα βέβαια με το πολιτικό σχέδιο και τις κοινωνικές δυνάμειςπου θα το σχεδιάσουν, θα το εγγυηθούν, θα το επιβάλουν και θα το εφαρμόσουν.  

Εγχώριο νόμισμα με εποπτεία της ΕΚΤ και εφαρμογή χωρίς εξαιρέσεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (κάτι που υπονόησε ο Σόϊμπλε) μπορεί ασφαλώς να οξύνει περαιτέρω την ανθρωπιστική κρίση που προκάλεσαν τα μνημόνια.  

Στην διακήρυξη όμως της Λαϊκής Ενότητας υπάρχει πρόβλεψη (που αφορά προφανώς ενδεχόμενες παρεμβάσεις οργάνων της Ε.Ε.) για δημοψήφισμα, όπου ένας ενημερωμένος και αγωνιζόμενος λαός θα υπερασπιστεί την πατρίδα του και το μέλλον των παιδιών του.      

*Ο Γιάννης Χατζηαντωνίου είναι μέλος της ΣΕ του «Νέου Αγωνιστή», δικηγόρος στην Εθνική Τράπεζα

B. ASSAD: ''Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ''

15/11/15 

Η γαλλική πολιτική στη Μέση Ανατολή συνέβαλε "στην επέκταση της τρομοκρατίας", υποστήριξε σήμερα ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ, αντιδρώντας στις επιθέσεις που στοίχισαν τη ζωή σε 128 ανθρώπους στο Παρίσι και την ευθύνη για τις οποίες ανέλαβε η τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος.  

"Οι εσφαλμένες πολιτικές, που υιοθετήθηκαν από τις δυτικές χώρες, ιδιαίτερα από τη Γαλλία, στην περιοχή, συνέβαλαν στην επέκταση της τρομοκρατίας", δήλωσε ο Άσαντ, τον οποίο επικαλείται το επίσημο συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA.  

Σύμφωνα με το SANA, ο πρόεδρος Άσαντ έκανε αυτή τη δήλωση υποδεχόμενος μια γαλλική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον βουλευτή Τιερί Μαριανί (των αντιπολιτευόμενων Ρεπουμπλικάνων).  

"Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που είχαν στόχο τη γαλλική πρωτεύουσα δεν μπορούν να αποσυνδεθούν απ' αυτό που συμβαίνει τελευταία στη Βηρυτό ούτε απ' αυτό που συμβαίνει εδώ και πέντε χρόνια στη Συρία", δήλωσε ο Άσαντ αναφερόμενος τόσο στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στις οποίες πρωταγωνιστεί ηΓαλλία, για την αποσταθεροποίηση του Συριακού καθεστώτος αλλά και στην επίθεση του Ισλαμικού Κράτους, η οποία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στη νότια Βηρυτό, που ελέγχεται από τη σιιτική Χεζμπολάχ και στοίχισε τη ζωή σε 44 ανθρώπους.

http://www.iskra.gr/index.php

7 ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

15/11/15 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ

Ο Παναγ. Λαφαζάνης, επικεφαλής της ΛΑ.Ε., μίλησε στη συγκέντρωση που διοργάνωσε στην ΑΣΟΕΕ την Τετάρτη (11/10) η ιστοσελίδα του Kommon με συνομιλητές τους Θανάση Σκαμνάκη, Βασίλη Καλαματιανό και Άγγελο Χάγιο.  

Ο Παναγ. Λαφαζάνης λόγω της τροπής που πήρε η συζήτηση μίλησε προφορικά, εκτός του γραπτού κειμένου του.  

Καταθέτουμε στην Iskra το πλήρες κείμενο της γραπτής ομιλίας του στο πνεύμα της οποίας κινήθηκε στην εκδήλωση.  

Ολόκληρο το γραπτό κείμενο του Παναγ. Λαφαζάνη έχει ως εξής:

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΥΡΟΣ

ΠΡΩΤΟΝ : Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και η ψήφιση από τον ίδιο, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, ενόςτρίτου καταστροφικού μνημονίου είναι σίγουρο ότι προκάλεσε στις λαϊκές τάξεις ένα κύμα απογοήτευσης. Είναι λάθος, όμως, αν η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ θεωρηθεί ότι επέφερε στρατηγική ήττα στην Αριστερά και στο λαό και πολύ περισσότερο ότι έβγαλε από το κάδρο και το λαϊκό προσκήνιο την αμεσότητα μιας μεγάλης αντιμνημονιακής ανατροπής στη χώρα. Αντίθετα, παρά και ενάντια στην αντιδραστική μεταστροφή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, η ανάγκη μιας μεγάλης δημοκρατικής ανατροπής δεν έχασε το ρεαλισμό, την επιτακτικότητα και την επικαιρότητά της.  

Ο πρώτος γύρος μιας ανατρεπτικής προσπάθειας στη χώρα μας μοιάζει να χάθηκε μόνο και μόνο για να τον διαδεχθεί με πιο ουσιαστικούς όρους ο δεύτερος γύρος. Για να τον διαδεχθεί μια δεύτερη καινικηφόρα ανατρεπτική απόπειρα.

Για να το πω ακόμα πιο καθαρά. Ο πρώτος γύρος με τον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να χάθηκε μόνο και μόνο για να σβήσουν μέσα στο λαό ψευδαισθήσεις και αυταπάτες σχετικά με μια αντιμνημονιακή πορεία και να διαγραφούν πιο ουσιαστικά οι συγκρουσιακές προϋποθέσεις μιας γνήσιας ανατρεπτικής προσπάθειας.

Στην ανθρώπινη ιστορία, πριν από κάθε μεγάλη νικηφόρα πολιτική και κοινωνική αλλαγή, προηγούντο, συνήθως, πολλές αποτυχημένες απόπειρες, που εκ των υστέρων φάνταζαν ως καρικατούρες. Χωρίς αυτές τις αποτυχίες, όμως, κανένας νέος ιστορικός δρόμος δεν θα άνοιγε. Οι άνθρωποι ασφαλώς επηρεάζονται από τις ιδέες. Επηρεάζονται, όμως, πολύ πιο καθοριστικά από τις εμπειρίες τους. Και τώρα οι άνθρωποι ξέρουν ότι δεν είναι ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Ολάντ ούτε ο Σόϊμπλε που θα βάλουν τέλος στην ελληνική τραγωδία αλλά μόνο η σύγκρουση μαζί τους.

Ο μνημονιακός καπιταλισμός πριν μας αφήσει χρόνους θα πρέπει να ξεφτιλίσει και τις τελευταίες εφεδρείες του. Αυτό ζούμε σήμερα με τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα διαρκέσει πολύ. Θα πρέπει να ετοιμαστούμε για την ανατροπή.

ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Μετά και τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλονται πιο έντονα οι απόψεις κάποιωνδυνάμεων της Αριστεράς οι οποίες θεωρούν ότι το δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο είναιαποπροσανατολιστικό και ότι το πρωτείο για την Αριστερά βρίσκεται στην άμεση ανατροπή του καπιταλισμού και τον αντικαπιταλιστικό αγώνα. Δεν πρόκειται για λάθος αλλά για πλήρη παραμόρφωση και φυγή από την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει αντικαπιταλιστικός αγώνας έξω από τον αγώνα που θέτει ως πρώτη και κύρια προτεραιότητα την άμεση ήττα των μνημονιακών πολιτικών και την ακύρωση των μνημονίων. Την ήττα και ακύρωση της λιτότητας, της φορολεηλασίας των μικρομεσαίων στρωμάτων, των ιδιωτικοποιήσεων, των νεοφιλελεύθερων απορυθμίσεων, της εθνικής υποτέλειας. Δεν υπάρχει αντικαπιταλιστικός αγώνας έξω από την πρώτιστη σημασία να απαλλαγή η χώρα από τη νεοαποικιοκρατία και την ιδιόμορφη πολιτική και οικονομική κατοχή. Δεν υπάρχει γενικά και αφηρημένα καπιταλισμός έξω από τις μορφές αναπαραγωγής του. Μια στρατηγική της Αριστεράς που παρακάμπτει το πρωτείο του πιο πλατιού και συνεπούς αντιμνημονιακού αγώνα δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δίνει φιλί ζωής στις χειρότερες πλευρές του καπιταλισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μεταλλάχθηκε επειδή δεν ανέτρεψε τον καπιταλισμό αλλά γιατί απορροφήθηκε από τη μαύρη τρύπα του «υπαρκτού καπιταλισμού» που αντιπροσωπεύουν τα μνημόνια. Τα πολιτικά κοινωνικά συστήματα δεν ανατρέπονται παρά μόνο μέσα από την ανατροπή των υπαρκτών μορφών με τις οποίες μπορεί να υπάρξουν και να αναπαραχθούν.

Η σημασία και το πρωτείο του αντιμνημονιακού αγώνα σε οργανική σύνδεση με ένα ριζοσπαστικό αριστερό πρόγραμμα μετάβασης με σοσιαλιστικό ορίζοντα όχι μόνο δεν έχασαν την επικαιρότητα τους με την μετάλλαξη το ΣΥΡΙΖΑ αλλά αντίθετα παίρνουν ακόμα πιο επείγοντα χαρακτήρα για την Αριστερά.

Την Αριστερά που θέλει να σπάσει το μεταπολιτευτικό κέλυφος στην απήχηση της και, να πιάσει στις σύγχρονες συνθήκες το νήμα των καλύτερων παραδόσεων της και πρώτα απ' όλα της μεγάλης ΕΑΜ-ικής παράδοσης. Την Αριστερά που επιδιώκει να αναδειχθεί σε ηγεμονική εθνική δύναμη και επικεφαλής μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας διεξόδου, παραγωγικής ανασυγκρότησης, ανόρθωσης και βαθιώνκοινωνικών μετασχηματισμών.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ.

ΤΡΙΤΟΝ : Η «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» δεν προέκυψε απλώς ως συνέπεια της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή ημνημονιακή μετάλλαξη, η οποία δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, απλώς επιτάχυνε τις εξελίξεις για τη δημιουργία της.

Φιλοδοξία της Λαϊκής Ενότητας δεν είναι να μοιράσει σε όφελός της τη δεδομένη πίττα της Αριστεράς.

Στόχος μας δεν είναι να αποσπάσουμε καμιά ποσοστιαία μονάδα από το ΚΚΕ κα μερικά δέκατα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προκειμένου να επιπλεύσουμε, μπαίνοντας με κάνα τεσσαράκι στη Βουλή.

Όταν η χώρα και η κοινωνία συντρίβονται και ισοπεδώνονται ο ρόλος της Αριστεράς δεν είναι να συντηρείται στο πολιτικό περιθώριο και στη γωνία, στο όνομα χιλίων δύο δικαιολογιών.

Ο ρόλος των Αριστερών δυνάμεων, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες κοινωνικής συντριβής, δεν είναι να περιορίζονται στην αυτάρεσκη επαναστατική περιχαράκωσή τους, να αυτοϊκανοποιούνται με την χωρίς προοπτική και από απόσταση κριτική των πάντων και να αυτοθαυμάζονται με την ικανότητα τους να διεξάγουν ανειρήνευτο ενδοαριστερό αγώνα, θεωρώντας, συχνά, ως τους χειρότερους ταξικούς αντιπάλους όσες άλλες αριστερές δυνάμεις είναι εγγύτερα στις απόψεις τους ή όσες θεωρούν ότι μπορούν να αμφισβητήσουν το ρόλο τους ή την όποια επιρροή τους.

Η Αριστερά πρέπει να πάψει να θεωρείται από κάποιους ιδιοκτησία ή οικόπεδο με αποκλειστικούς τίτλους, το οποίο πρέπει να ξεκαθαρισθεί απ' ότι παρείσακτο, προκειμένου είτε να περιφρακτεί με ασφάλεια είτε να πωληθεί σε καλή τιμή.

Μια τέτοια Αριστερά δεν χρειάζεται. Δεν την έχει ανάγκη κανένας και το μόνο που εξυπηρετεί, είτε το θέλει είτε όχι, είναι να δεσμεύει δυνάμεις και να εξυπηρετεί, εκ των πραγμάτων, τελικά το σύστημα.

Το λάθος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ότι επιδίωξε με πάθος την κυβέρνηση αλλά το ότι αυτή η επιδίωξη είχεεγγενείς αντιφάσεις, παρέκαμπτε τις αναπόφευκτες συγκρούσεις, δεν στηριζόταν στο κίνημα και δεν ήταν οργανικά συνδεδεμένη με αριστερές αρχές.

Για την Αριστερά που θέλει να αλλάξει την κοινωνία η στρατηγική για τη διεκδίκηση της κυβέρνησης και της εργατικής λαϊκής εξουσίας, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με φοβία, να παραπέμπεται σε ένα αόριστο μέλλον και σε συνθήκες που δεν ωριμάζουν ποτέ.

Για την Αριστερά όπως δεν είναι αυτοσκοπός η κυβέρνηση, δεν είναι επίσης αυτοσκοπός η αλαζονική και βολική παραμονή στην αντιπολίτευση, όσο και αν ο ρόλος της τελευταίας είναι σημαντικός.

ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΟΝ : Η μετάλλαξη ΣΥΡΙΖΑ θέτει όλη την Αριστερά και όλες ανεξαιρέτως τις δυνάμεις της, μπροστά σε μια νέα κατάσταση και νέες ενδιαφέρουσες αλλά και ελπιδοφόρες προκλήσεις.

Η τραγωδία της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εκληφθεί ως αφετηρία για αυτοεπιβεβαίωσεις των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς.

Δεν δικαιώνονται όσοι άφησαν ανοικτό το ενωτικό γήπεδο της Αριστεράς να το διαχειρίζεται ανενόχλητα και δημαγωγικά ο Τσίπρας, ενώ πολεμούσαν όσες δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ πάσχιζαν να αλλάξουν τη φορά των πραγμάτων.

Η θλιβερή αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιώνει ούτε πρόκειται να δικαιώσει τον σεχταρισμό, την περιχαράκωση, την απομόνωση και πρακτικές που αγνοούσαν ή θεωρούσαν εκ των προτέρων μάταιη τη διαπάλη εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όταν μάλιστα έπαιρνε μορφές προγκρόμ κατά της Αριστερής Πλατφόρμας από το ευρωπαϊκό, το ευρωατλαντικό και το εγχώριο κατεστημένο.

Αυτές τις ώρες, πολύ περισσότερο αυτές, η Αριστερά χρειάζεται μια ενωτική ανασύνθεση και ταυτόχρονα μια αληθινή επαναθεμελίωση και επανίδρυση μέσα από τη συνέχεια των καλύτερων εθνικών, ευρωπαϊκών και διεθνών θεωρητικών, πολιτικών, κινηματικών και επαναστατικών παραδόσεων της.

Αυτήν την ώρα η Αριστερά δεν χρειάζεται ένα διορθωμένο ή καλύτερο και συνεπέστερο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν χρειαζόμαστε, όμως, ούτε ένα πιο ενωτικό ΚΚΕ ή μια πιο ανοιχτή και πιο κοινωνικά γειωμένη ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Όπως μπορεί να αποδειχθεί περιττή και μια Λαϊκή Ενότητα, η οποία θα αποτύχει να κάνει βήματα στην αναγκαία και νικηφόρα επανιδρυτική αριστερή προσπάθεια.

Τούτες τις ώρες που ο διεθνής καπιταλισμός γνωρίζει βαθιά και παρατεταμένη κρίση και η Ελλάδα στραγγαλίζεται, φτωχοποιείται και εξαθλιώνεται, αυτήν την ώρα, χωρίς να μηδενίζουμε τίποτα, δεν υπάρχει ένα αριστερό σχέδιο στη χώρα και διεθνώς, που μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο και να χρησιμοποιηθεί ως βάση δημιουργικών προσπαθειών για μια νικηφόρα προοδευτική και σοσιαλιστική εξέλιξη.

Το γεγονός αυτό βέβαια δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει ή να εκληφθεί ως άλλοθι απραξίας και ακόμα χειρότερα ως εμπόδιο για να παλέψουμε δυνατά, εδώ και τώρα, για να αλλάξουμε τα πράγματα και να τα αλλάξουμε σε βάθος.

Αντίθετα, αυτόν τον αγώνα, μέσα στην παρούσα κρίση πρέπει να τον διεξάγουμε,με πλήρη επίγνωση της ανάγκης απαναθεμελίωσης των προσανατολισμών μας.

Η επανίδρυση της Αριστεράς δεν πρόκειται να γίνει σε κάποιο εργαστήριο αλλά στην πράξη και στη φωτιά των αναμετρήσεων για εναλλακτικές λύσεις στο σήμερα. Εναλλακτικές λύσεις μετάβασης και σοσιαλιστικής προοπτικής.

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΕΜΠΤΟΝ : Η επανίδρυση της Αριστεράς χρειάζεται ένα νέο βαθύτερο κοινωνικό και κινηματικό προσανατολισμό της Αριστεράς, μια νέα συγκρότησή της στη βάση των κοινωνικών αγώνων και μαζί με αυτό μια προγραμματική επανίδρυση της, πρώτα απ' όλα για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.

Το επίκαιρο, όμως, σήμερα και το όχημα μιας ενωτικής αριστερής προσπάθειας είναι ένα αντιμνημονιακό μεταβατικό πρόγραμμα που θα δίνει προοδευτική διέξοδο από τη σημερινή κρίση, θα μπορεί να συγκροτήσει μια μεγάλη αγωνιστική κοινωνική συμμαχία της μισθωτής εργασίας, των μικρομεσαίων στρωμάτων, της αγροτιάς και της νεολαίας και θα διαμορφώνει ένα υπαρκτό δρόμο μετάβασης στο σοσιαλισμό. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι ένα πρόγραμμα που θα μπορεί να ανατρέψει τη μνημονιακή τάξη πραγμάτων και θα καταστήσει το σοσιαλισμό όχι μιαβερμπαλιστική εκφώνηση και μια κούφια επαναστατική ρητορεία που δεν απειλεί κανένα, ούτε την ακούει κανείς, αλλά χειροπιαστό ορατό δρόμο και νέα ιστορική προοπτική.

Μερικά από τα βασικά θεμελιώδη συστατικά μιας νέας προγραμματικής προσπάθειας θα πρέπει να είναι*:

Η διαγραφή του δημόσιου χρέους, μαζί με τη διαγραφή και τη γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, πρώτα απ' όλα των πιο αδυνάτων.

Η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και ένας νέος αναπτυξιακός, παραγωγικός και κοινωνικός ρόλος τους.

Η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση και ανασυγκρότηση των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων και ο τερματισμός των ιδιωτικοποιήσεων.

Ένα νέο απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα καταργεί την φορολογική ασυλία των μεγάλων κερδών, των μεγάλων περιουσιών και των μεγάλων εισοδημάτων.

Η πλήρης επαναφορά των εργασιακών κατακτήσεων, και των Ελεύθερων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων. Η στήριξη και αναβάθμιση μισθών, συντάξεων και του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος.

Ένα νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με έμφαση στο διπλασιασμό, τουλάχιστον, των δημοσίων επενδύσεων και τον παραγωγικό επαναπροσανατολισμό και τη ρευστότητά με ευνοϊκότατους όρους στην οικονομία, πρώτα απ' όλα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

ΕΚΤΟΝ : Ένα πρόγραμμα μετάβασης αυτού του χαρακτήρα είναι αδύνατον να εφαρμοσθεί εντός της ευρωζώνης. Η Αριστερά δεν μπορεί να έχει φετίχ με τα νομίσματα. Το ευρώ, όμως, δεν είναι απλά και μόνο ένα νόμισμα αλλά σκληρός νεοφιλελεύθερος μονόδρομος και δρόμος νεοαποικιοποίησης. Το ευρώ αποτελεί το στρατηγικό σημείο συνένωσης των συμφερόντων του ελληνικού μεγαλοαστισμούμε τα συμφέροντα του πολυεθνικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου ενάντια στη μισθωτή εργασία και τα μικρομεσαία στρώματα. Η εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος στη χώρα μας απαιτεί εθνικό νόμισμα, την απόκτηση της νομισματικής κυριαρχίας αλλά και της εθνικής κυριαρχίας και μιας ανεξάρτητης πολιτικής. Απαιτεί, ταυτόχρονα, τη σύγκρουση με την ΕΕ και τις επιλογές της. Αυτή η ΕΕ ως σκληρή νεοφιλελεύθερη συμμαχία υπό τη Γερμανική ηγεμονία δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται. Ένα ριζοσπαστικό μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα στη χώρα μας αργά ή γρήγορα και μάλλον γρήγορα, θα προσκρούσει κατά την εφαρμογή του στα σκληρά πλαίσια των ευρωενωσιακών κανόνων. Σε μια τέτοια περίπτωση ο κόμπος πρέπει να λυθεί υπέρ της λαϊκής κυριαρχίας και υπέρ του ριζοσπαστικού προγράμματος. Και πρέπει να λυθεί με δημοψήφισμα, όπου η Αριστερά θα πρέπει να στηρίξει μέσα στο λαό και με όλες της τις δυνάμεις την αποχώρηση από την ΕΕ, για ένα νέο ανεξάρτητο ρόλο της χώρας και ανεξάρτητων πολυδιάστατων συνεργασιών προς όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. ΦΟΡΟΥΜ ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ, ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ, ΑΝΤΙΪΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

ΕΒΔΟΜΟΝ : Θέλω να κλείσω με ένα κεντρικό ζητούμενο που ταλανίζει δεκαετίες την ελληνική Αριστερά και διαμορφώνει στους κόλπους της μια εικόνα καθυστέρησης και εμφυλιοπολεμικής ζώνης. Σήμερα όσο ποτέ απέναντι σε μια πολυδιασπασμένη Αριστερά οφείλουμε να απαντήσουμε με την κοινή δράση, τη συνεργασία και τη συμπαράταξή της πάνω σε ένα πρόγραμμα ακύρωσης των μνημονίων και σοσιαλιστικής μετάβασης. Σήμερα θα μπορούσε άμεσα να συσταθεί ένα Φόρουμ όλων των αριστερών, αντιμνημονιακών, αντιϊμπεριαλιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων που θα αναζητά τις κοινές δράσεις και θα διατηρεί ανοικτό το διάλογο για ευρύτερες συνεργασίες.

Φυσικά η συνεργασία της Αριστεράς δεν είναι πανάκεια, αν δεν αλλάξουμε όλοι μονοσήμαντεςνοοτροπίες, δογματικές αντιλήψεις και αλαζονικές πρακτικές.

Η συνεργασία, όμως, η σύμπραξη, η συμπόρευση και η συμπαράταξη των κομμουνιστικών αριστερών δυνάμεων και όλης της Αριστεράς, αν είναι σωστά και βαθιά προσανατολισμένη στην κοινωνία και είναι απαλλαγμένη από αγκυλώσεις και άγονους εσωτερικούς ανταγωνισμούς. Αν έχει στο επίκεντρο της τη δημοκρατία, την πιο πλατιά δημοκρατική συμμετοχή και την ευρύτατησυλλογικότητα στις αποφάσεις, τότε μπορεί να είναι το όχημα για μια νέα προσπάθεια μεγάλου βεληνεκούς και ιστορικής σημασίας.

*Το πρόγραμμα αυτό είναι εντελώς ενδεικτικό.

http://www.iskra.gr/index.php

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

 MAΚΕΛΕΙΟ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

15/11/15             

ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: AΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΒΑΘΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ 

Σειρά περίεργων, συντονισμένων καιαποτρόπαιων δολοφονικών επιθέσεων, σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής στο Παρίσι μεδεκάδες νεκρούς και πάρα πολλούςτραυματίες, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο και για περιστατικό ομηρίας στο θέατρο Bataclan περίπου 100 ομήρους.

Οι συντονισμένες αυτές επιθέσεις έχουν συγκλονίσει όλη την ανθρωπότητα και προκαλούν πελώρια ερωτηματικά για τους δράστες και τις επιδιώξεις τους, ενώ εξίσου μεγάλα είναι ταερωτηματικά για το διάτρητο των Υπηρεσιών Ασφαλείας της Γαλλίας και της Δύσης, οι οποίες ''αιφνιδιάστηκαν'', πιάστηκαν στον ''ύπνο'' και ως θεατές είδαν και μάλλον συνεχίζουν να βλέπουν, το πρωτοφανές μακαλειό!!!

Ο νεότερος απολογισμός, σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, είναι 189 νεκροί, από τους οποίους, περίπου 90 είναι μόνο τα θύματα στο θέατρο Bataclan, ενώ οκτώ από τους δράστες των επιθέσεων είναι νεκροί. Τουλάχιστον 350 οι τραυματίες, εκ των οποίων οι 99 σε σοβαρή κατάσταση.    

Oι έρευνες για τις επιθέσεις είναι σε πλήρη εξέλιξη και ο εισαγγελέας του Παρισιού δεν μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα ότι δεν υπάρχουν συνεργοί των τρομοκρατών ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα έτοιμα να δράσουν και πάλι.  

Νωρίς το πρωί έγινε γνωστό ότι αναζητούνται δύο άτομα, που φέρονται να συμμετείχαν στις επιθέσεις.  

Οι επιθέσεις σημειώθηκαν έξω από το Stade de France, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη φιλικός αγώνας Γαλλίας - Γερμανίας, παρουσία του Φρανσουά Ολάντ.  

Παράλληλα, επιθέσεις με πυροβόλα όπλα σημειώθηκαν σε πολυσύχναστα σημεία -εστιατόρια και μπαρ- μεταξύ 10ου και 11ου διαμερίσματος.  

Όμως το επίκεντρο υπήρξε ή ομηρία περίπου 100 πολιτών στο θέατρο Bataclan της γαλλικής πρωτεύουσας, η οποία έληξε με λουτρό αίματος.  

Στην αίθουσα του Bataclan βρίσκονταν περίπου 1.500 θεατές για μια ροκ συναυλία, όταν σημειώθηκε μια «τεράστια έκρηξη» και έπεσαν περίπου 20 πυροβολισμοί, όπως ανέφεραν μάρτυρες.  

Στις 2 το πρωί οι Αρχές ανακοίνωσαν ότι έληξε η επιχείρηση στο θέατρο και «δύο δράστες σκοτώθηκαν».  

ΒΟΜΒΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ STADE DE FRANCE  

Περίπου στις 11 το βράδυ της Παρασκευής (13/11) τουλάχιστον δύο εκρήξεις σημειώθηκαν έξω από το Stade de France, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη φιλικός αγώνας Γαλλίας - Γερμανίας, παρουσία του Φρανσουά Ολάντ.  

Τουλάχιστον μία έκρηξη σημειώθηκε στην οδό Jules Rimet, ακριβώς δίπλα στο γήπεδο, και άλλη μία κοντά σε εστιατόριο McDonald's, ένα τετράγωνο μακριά από το στάδιο.  

Τουλάχιστον μία από τις παραπάνω εκρήξεις αποδίδεται σε επίθεση αυτοκτονίας.  

Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις εκρήξεις αυτές.  

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ φυγαδεύτηκε από τα στάδιο και έσπευσε στο υπουργείο Εσωτερικών για τη διαχείριση της κρίσης.  

Οι φίλαθλοι κλήθηκαν να περιμένουν επί ώρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο για την ασφάλεια τους.  

ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ  

Παράλληλα, επεισόδια με πυροβολισμούς αναφέρθηκαν μεταξύ 10ου και 11ου διαμερίσματος, από τουλάχιστον 5-6 ενόπλους, που δεν φορούσαν κουκούλα. Οι οδοί Fontaine au Roi, Charonneκαι η λεωφόρος Voltaire θύμιζαν για ώρα πολεμικό τοπίο.  

Σημειώνεται ότι τα σημεία των επιθέσεων είναι πολύ κοντά στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo, το οποίο είχε δεχτεί επίθεση από ισλαμιστές εξτρεμιστές στις 7 Ιανουαρίου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 εργαζόμενοι.  

Κύριοι στόχοι ήταν το εστιατόριο Le Petit Cambodge και το μπαρ Le Carillon, τα οποία είναι σχεδόν απέναντι το ένα στο άλλο.  

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας) άλλο ένα επεισόδιο πυροβολισμών αναφέρθηκε στο κεντρικό εμπορικό κέντρο Les Halles του Παρισιού, αλλά δεν υπήρξε νεότερες πληροφορίες για αυτό το επεισόδιο.  

ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ Η ΓΑΛΛΙΑ

Συναγερμός σήμανε στο υπουργείο Εσωτερικών, ενώ ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και στρατιώτες έσπευσαν στα σημεία των επιθέσεων.  

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έσπευσε αρχικά στο υπουργείο Εσωτερικών και αργότερασυγκάλεσε Υπουργικό Συμβούλιο.  

Καλώντας τους πολίτες να παραμείνουν ενωμένοι και ψύχραιμοι μπροστά σε πρωτοφανείς τρομοκρατικές επιθέσεις, ο Ολάντ ανακοίνωσε σε απευθείας διάγγελμα εν μέσω του εφιάλτη ότικηρύσσει όλη τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ενώ ανακοίνωσε ότι κλείνουν τα σύνορα μέχρι νεωτέρας.    

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης τέθηκε άμεσα σε εφαρμογή.  

Η κυκλοφορία απαγορεύθηκε σε συγκεκριμένα σημεία. Ο στρατός κινητοποιήθηκε στο 10ο και 11ο διαμέρισμα, όπου αναπτύχθηκαν στρατιώτες και στήθηκαν οδοφράγματα.  

Συνολικά 1.500 στρατιώτες αναπτύχθηκαν σε σημεία της γαλλικής πρωτεύουσας.  

Σε επιφυλακή τέθηκαν τα νοσοκομεία, ενώ κλειστές το Σάββατο οι εγκαταστάσεις όλων των σχολείων και των πανεπιστημίων.  

Το Βέλγιο επέβαλε συνοριακούς ελέγχους στα σύνορα με τη Γαλλία.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: ΑΜΕΣΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Όλοι σχεδον οι ηγέτες της Δύσης έσπευσαν να αποδώσουν τις επιθέσεις στο Παρίσι σετρομοκρατία, χωρίς, όμως, να αναφέρονται στην προέλευση, τις βαθύτερες αιτίες της, στη μορφή και τις επιδιώξεις της αλλά και τις δικές τους ευθύνες.

Αυτήν την ώρα το μείζον είναι να αποτραπεί ο κίνδυνος να τροφοδοτήσει η τραγωδία στο Παρίσι ένα κύμα αυταρχισμού, αστυνομοκρατίας και ρατσισμού και πολύ περισσότερο πολεμικών τυχοδιοκτισμών, από τον ευρωαμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Η απάντηση στη τραγωδία του Παρισιού δεν είναι ο εκφασισμός της Ευρώπης

Η απάντηση στην Παρισινή τραγωδία είναι η επίθεση των ευρωπαϊκών λαών ενάντια στους βρώμικους ιμπεριαλιστικούς κύκλους, που κυριαρχούν στην Ε.Ε. και οι οποίοι, μαζί με τις ΗΠΑ, εξαπολύουν πολέμους στην ευρύτερη περιοχή μας και εσωτερικούς ταξικούς πολέμους λιτότητας σε βάρος των λαϊκών τάξεων.

Σήμερα μια Ευρώπη που καταρρέει, αποσυντίθεται και αντιδραστικοποιείται, έχει όσο ποτέ ανάγκη από μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική αντιιμπεριαλιστική ανατροπή.

Αυτό συνιστά σήμερα το πρώτιστο καθήκον όλων των αριστερών,δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων.

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2015 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Λαϊκή Ενότητα, με αφορμή την Παρισινή τραγωδία, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: 

ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥMΠΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΛΑΟ  

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

''Καταδικάζουμε με όλες τις δυνάμεις μας τις αποτρόπαιες δολοφονικές επιθέσεις στο Παρίσι. Εκφράζουμε την οδύνη μας και τη συμπαράσταση μας στις οικογένειες των θυμάτων και όλο το γαλλικό λαό.

Αυτές τις ώρες χρειάζεται να αποτραπούν οι κίνδυνοι να τροφοδοτήσει η τραγωδία στο Παρίσι κύματα αυταρχισμού και ξενοφοβίας στην ήπειρο και πολύ περισσότερο ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς και επεμβάσεις.

Η απάντηση στην Παρισινή τραγωδία πρέπει να έχει στην προμετωπίδα της την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τις πανανθρώπινες αξίες και τολμηρές συντονισμένες πολιτικές πρωτοβουλίες για τη δημοκρατική σταθεροποίηση και δίκαιες ρυθμίσεις στην Συρία και όλη τη Μέση Ανατολή''.

http://www.iskra.gr/index.php

Ο λαγός, τα βαρίδια και το κινητό τηλέφωνο του Αλέξη Τσίπρα

Γιάννης Νικολόπουλος | 12.11.2015

ΕκτύπωσηFacebookTwitter

Δεν είχε αντιληφθεί ο Τσίπρας τι εξύφαινε η υπηρεσία των κατασκόπων της Ελλάδας μέσα στο ίδιο το γραφείο του; Αυτό είναι το απολύτως κρίσιμο θέμα. Όχι οι «απειλές» και το σίριαλ Πανούση, οι Πυρήνες της Φωτιάς, και ό, τι άλλο ισχυρίζεται με εξαιρετική ευκολία ο πρώην υπουργός.

Για όλο μα όλο αυτό το ψυ­χό­δρα­μα που ζούμε αυτές τις ημέ­ρες με πρω­τα­γω­νι­στή τον πρώην ανα­πλη­ρω­τή υπουρ­γό Δη­μό­σιας Τάξης και Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, Γιάν­νη Πα­νού­ση, η κύρια ευ­θύ­νη ανή­κει σε ένα και μόνο πρό­σω­πο : Τον πρω­θυ­πουρ­γό Αλέξη Τσί­πρα. Και αυτό γιατί πολύ απλά τον πε­ρα­σμέ­νο Γε­νά­ρη, όταν σχη­μά­τι­ζε την κυ­βέρ­νη­ση «πρώ­της φοράς Αρι­στε­ράς» σε συ­νερ­γα­σία βέ­βαια πάντα με τους Ανε­ξάρ­τη­τους Έλ­λη­νες , επέ­λε­ξε να επα­να­φέ­ρει από τα πο­λι­τι­κά αζή­τη­τα τον Πα­νού­ση και να του ανα­θέ­σει το απο­λύ­τως ευαί­σθη­το χαρ­το­φυ­λά­κιο της τάξης και της προ­στα­σί­ας του πο­λί­τη – κατά τον εκ­συγ­χρο­νι­στι­κό ευ­φη­μι­σμό που έχει επι­κρα­τή­σει. Είναι να απο­ρεί κα­νείς αλλά οι πε­ρισ­σό­τε­ρες απο­ρί­ες έχουν ούτως ή άλλως επι­λυ­θεί μετά το κα­λο­καί­ρι. Τι ήθελε αν­θρώ­πους σαν τον Πα­νού­ση, τυ­πι­κό δείγ­μα αν­θρώ­που που «κι­νεί­ται με τους και­ρούς» (moving with the times, όπως λένε οι Αγ­γλο­σά­ξο­νες), δίπλα του ο Αλέ­ξης Τσί­πρας; Το ερώ­τη­μα είναι ρη­το­ρι­κό, αλλά δεν είναι κα­θό­λου ρη­το­ρι­κή η στάση του ίδιου του Πα­νού­ση και φυ­σι­κά το εξε­λισ­σό­με­νο σί­ριαλ αστυ­νο­μι­κής, πο­λι­τι­κής, κα­τα­σκο­πευ­τι­κής και πα­ρα­σκη­νια­κής δρά­σης – τύφλα να ‘χουν τα κα­λύ­τε­ρα αυ­το­α­να­φο­ρι­κά μυ­θι­στο­ρή­μα­τα του Τζον Λε Καρέ… 

Και ξε­κι­νά­με ακρι­βώς από τα φρέ­σκα κου­λού­ρια. Γιατί η όλη ιστο­ρία αρ­χί­ζει από μια συ­νέ­ντευ­ξη όπου ο Πα­νού­σης εμ­φα­νί­ζε­ται κα­ταρ­χάς ως συγ­γρα­φέ­ας ενός σπον­δυ­λω­τού μυ­θι­στο­ρή­μα­τος, του οποί­ου επί­κει­ται η κυ­κλο­φο­ρία και ανά­με­σα στις άλλες «αθώες» ιστο­ρί­ες θα υπάρ­χει και μία που βα­σί­ζε­ται στις «απει­λές» τις οποί­ες δέ­χθη­κε όταν ήταν υπουρ­γός. Το λέει ρητά, εκτός αν ο δη­μο­σιο­γρά­φος και η γνω­στή εφη­με­ρί­δα η οποία γε­νι­κά έδει­ξε με­γά­λες αγά­πες στον Πα­νού­ση στο διά­στη­μα της υπουρ­γί­ας του κα­τά­λα­βαν και με­τέ­φε­ραν λάθος. Δεν φαί­νε­ται όμως να προ­κύ­πτει κάτι τέ­τοιο – το λάθος δη­λα­δή. Αντί­θε­τα, η εφη­με­ρί­δα σπεύ­δει και κάνει Πρώτο Θέμα στην κυ­ριο­λε­ξία τις απει­λές ενα­ντί­ον του τότε υπουρ­γού, νυν συγ­γρα­φέα και κατά κύρια ιδιό­τη­τα κα­θη­γη­τή Εγκλη­μα­το­λο­γί­ας. Και μετά αρ­χί­ζει η χιο­νο­στι­βά­δα, όπως χον­δρι­κά την έχου­με πα­ρα­κο­λου­θή­σει όλοι.

Σε αυτό το πλαί­σιο απο­ρούν ορι­σμέ­νοι ει­δι­κά μέσα στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και την κυ­βέρ­νη­ση γιατί ο Πα­νού­σης δεν έδρα­σε, δεν πήρε μέτρα, δεν έκανε κάτι, την εποχή που ήταν υπουρ­γός. Επει­δή ο Πα­νού­σης δεν ευα­ρε­στεί­ται να απα­ντή­σει, λέω να τον υπο­κα­τα­στή­σω, με τον πρέ­πο­ντα σε­βα­σμό, στις λο­γι­κές απα­ντή­σεις: Α) Δεν υπήρ­ξαν ποτέ οι εν λόγω «απει­λές» και όλα αυτά απο­τε­λούν απο­κύ­η­μα της φα­ντα­σί­ας ενός επί­δο­ξου συγ­γρα­φέα ενός σπον­δυ­λω­τού, ζου­με­ρού, πο­λι­τι­κο-αστυ­νο­μι­κού μυ­θι­στο­ρή­μα­τος. Β) Οι «απει­λές» υπήρ­ξαν, αλλά ο τότε υπουρ­γός «άβου­λος, δει­λός, μοι­ραί­ος», είτε δεν έδωσε την πρέ­που­σα ση­μα­σία – η οποία άρ­γη­σε «μια αιω­νιό­τη­τα» και με­ρι­κούς μήνες – είτε απο­φά­σι­σε να το επι­λύ­σει το θέμα όπως αυτός ήξερε κα­λύ­τε­ρα.

Γιατί εκεί­νη την πε­ρί­ο­δο, κατά την οποία σή­με­ρα απο­ρούν ορι­σμέ­νοι τι έκανε ο Πα­νού­σης, ο τότε υπουρ­γός, νυν συγ­γρα­φέ­ας, κατά κύρια ιδιό­τη­τα κα­θη­γη­τής Εγκλη­μα­το­λο­γί­ας πα­ρεμ­βαί­νει τα­κτι­κά δη­μό­σια, είναι λα­λί­στα­τος και πο­λυ­γρα­φό­τα­τος. Πρω­το­σέ­λι­δο και ολο­σέ­λι­δο άρθρο στα ΝΕΑ – μετά έκανε πως δεν ήξερε που η εφη­με­ρί­δα θα το το­πο­θε­τού­σε, λες και θα κα­τα­χώ­νια­ζε τον λί­βε­λο ενα­ντί­ον της «Αρι­στε­ράς του τί­πο­τα» στις Μι­κρές Αγ­γε­λί­ες… -, δη­μό­σιες δη­λώ­σεις που φω­το­γρά­φι­ζαν βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και την Πρό­ε­δρο της Βου­λής ότι «τους πο­λι­τι­κούς πρέ­πει να τους βλέ­πει ψυ­χί­α­τρος»  και «απορώ ποιος τους εκλέ­γει αυ­τούς» - αυτός ως εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κός υπουρ­γός μάλ­λον ήταν εκτός του φά­σμα­τος των δια­πι­στώ­σε­ών του και σή­με­ρα βέ­βαια θί­γε­ται που του ασκεί­ται κρι­τι­κή σε προ­σω­πι­κό επί­πε­δο, αυτός ήταν πάντα τζέ­ντλε­μαν του πο­λι­τι­κού και απρό­σω­που επι­πέ­δου… -, πλή­ρης ανα­βλη­τι­κό­τη­τα και εν τέλει άρ­νη­ση να δρο­μο­λο­γή­σει το κλεί­σι­μο των στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης με­τα­να­στών στην Αμυ­γδα­λέ­ζα και το Πα­ρα­νέ­στι, επει­δή «θα χά­νο­νταν ευ­ρω­παϊ­κά κον­δύ­λια», σπου­δή δη­μο­σιο­σχε­σί­τη στα όρια της δου­λο­πρέ­πειας, να απο­δο­θούν τιμές, δάφ­νες και εύ­ση­μα στο πε­ρι­βό­η­το «κε­κτη­μέ­νο Δέν­δια», φράση που ερ­χό­ταν και επα­νερ­χό­ταν στα χείλη του – θυ­μό­μα­στε όλοι το… κε­κτη­μέ­νο Δέν­δια από τον αφι­λό­ξε­νο Ξένιο Δία έως την κα­τα­στο­λή στις απερ­γί­ες και τις δια­δη­λώ­σεις – και πάει λέ­γο­ντας…

Μετά δεν είναι να απο­ρεί κα­νείς πως και την εποχή που ήταν υπουρ­γός και τις τε­λευ­ταί­ες τρεις μέρες της «χιο­νο­στι­βά­δας Πα­νού­ση», ο πρώην υπουρ­γός, νυν συγ­γρα­φέ­ας, και κατά κύρια ιδιό­τη­τα κα­θη­γη­τής Εγκλη­μα­το­λο­γί­ας είναι πολύ ψηλά με κο­λα­κευ­τι­κούς τί­τλους και σχό­λια, πέρα από τα διά­φο­ρα συ­στη­μι­κά ΜΜΕ (Συ­γκρό­τη­μα Λα­μπρά­κη, Κα­θη­με­ρι­νή, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ κτλ) σε ιστο­σε­λί­δες ακρο­δε­ξιάς δι­κτύ­ω­σης και πε­ριε­χο­μέ­νου όπως είναι εκεί­νη του Στό­χου.

Είναι επο­μέ­νως φα­νε­ρό ότι με τόσο… φόρτο ερ­γα­σί­ας ο πρώην υπουρ­γός δεν είχε χρόνο να απευ­θυν­θεί στις δι­κα­στι­κές αρχές, να δρο­μο­λο­γή­σει την προ­στα­σία του, να κάνει τέλος πά­ντων κάτι για να αντι­με­τω­πί­σει τις «απει­λές» . Εκτός βέ­βαια και αν το ζη­τού­σε ο πρω­θυ­πουρ­γός, προ­σω­πι­κά. Και μόνο αυτός. Γιατί κάθε σο­βα­ρός κα­θη­γη­τής Εγκλη­μα­το­λο­γί­ας αλλά και ο κάθε πο­λί­της που θέλει να «κι­νεί­ται με τους και­ρούς» αντι­λαμ­βά­νε­ται πια ότι η πε­ρι­βό­η­τη διά­κρι­ση των εξου­σιών είναι ντε­μο­ντέ στην εποχή μας. Όλες οι εξου­σί­ες πη­γά­ζουν, ασκού­νται και κι­νη­το­ποιού­νται με «εντο­λή Σα­μα­ρά»» - συγ­γνώ­μη πρω­θυ­πουρ­γού ήθελα να γράψω.

Στο πλαί­σιο αυτής της «εντο­λής πρω­θυ­πουρ­γού», ο τότε ανα­πλη­ρω­τής υπουρ­γός Γιάν­νης Πα­νού­σης πήρε την επο­πτεία της ΕΥΠ – και του «υπερ­κο­ριού» της… - τυ­πι­κά στις 11 Ιου­νί­ου 2015 ( ανα­ζη­τή­στε το σχε­τι­κό ΦΕΚ). Μέχρι τότε, η ΕΥΠ με επι­κε­φα­λής τον Γιάν­νη Ρου­μπά­τη – επί­σης επι­λο­γή Τσί­πρα, για να μην ξε­χνιό­μα­στε… - υπα­γό­ταν στον ίδιο τον πρω­θυ­πουρ­γό. Και εκεί οφεί­λου­με να επι­κε­ντρώ­σου­με το εν­δια­φέ­ρον μας. Γιατί οι πε­ρι­βό­η­τες πα­ρα­κο­λου­θή­σεις «υψη­λό­βαθ­μων στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ» που τυγ­χά­νουν την ίδια πε­ρί­ο­δο να είναι και συ­νερ­γά­τες σε υπουρ­γείο, σύμ­φω­να πάντα με τις κα­ταγ­γε­λί­ες και τις κα­τα­θέ­σεις Πα­νού­ση που έχουν διαρ­ρεύ­σει απο­σπα­σμα­τι­κά, επι­λε­κτι­κά και με μπό­λι­κο μπλάν­κο από τα συ­στη­μι­κά ΜΜΕ σε ση­μεία που ίσως ήταν τα πιο εν­δια­φέ­ρο­ντα και καί­ρια, πρέ­πει να εξα­κρι­βω­θεί με από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα με ποιου την εντο­λή γί­νο­νταν. Δεν είχε αντι­λη­φθεί ο Τσί­πρας τι εξύ­φαι­νε η υπη­ρε­σία των κα­τα­σκό­πων της Ελ­λά­δας μέσα στο ίδιο το γρα­φείο του; Με επι­κε­φα­λής πρό­σω­πο - προ­σω­πι­κή του επι­λο­γή – εντά­ξει αυτό δεν είναι πρω­τό­τυ­πο, όλοι οι πρω­θυ­πουρ­γοί έχουν αυτή την αρ­μο­διό­τη­τα – ο οποί­ος σύμ­φω­να με στή­λες εφη­με­ρί­δων όπως ο ΒΗ­ΜΑ­ΤΟ­ΔΟ­ΤΗΣ είχε – έχει ακόμη; - την πο­λυ­τέ­λεια να συμ­με­τέ­χει σε ουκ ολί­γες συ­σκέ­ψεις μέσα στο Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου; Ανε­ξάρ­τη­τα από το αν το αντι­κεί­με­νο άπτε­ται των αρ­μο­διο­τή­των του;

Αυτό είναι το απο­λύ­τως κρί­σι­μο θέμα. Όχι οι «απει­λές» και το σί­ριαλ Πα­νού­ση, οι Πυ­ρή­νες της Φω­τιάς, και ό, τι άλλο ισχυ­ρί­ζε­ται με εξαι­ρε­τι­κή ευ­κο­λία ο πρώην υπουρ­γός. Ότι υπάρ­χει πα­ρα­κρά­τος το οποίο δρα ανε­ξέ­λεγ­κτο, προ­κα­λεί γε­γο­νό­τα, υπα­γο­ρεύ­ει εξε­λί­ξεις, πα­ρα­κο­λου­θεί πο­λι­τι­κά και μη πρό­σω­πα – ως τι; Ως «αντε­θνι­κώς δρώ­ντες»; - και στην εποχή της «πρώ­της και δεύ­τε­ρης φοράς Αρι­στε­ράς», από και μέσα στην ΕΥΠ. Μέσα, δίπλα, κοντά στο γρα­φείο του πρω­θυ­πουρ­γού. Του ίδιου αν­θρώ­που, που αν πια το θυ­μά­ται και ο ίδιος, τον Σε­πτέμ­βριο του 2013, απο­κά­λυ­πτε στην τότε κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι το προ­σω­πι­κό του κι­νη­τό πα­ρα­κο­λου­θεί­ται από την ΕΥΠ και ζη­τού­σε από όλους τους βου­λευ­τές να προ­σέ­χουν τι λένε ή πως με­τα­χει­ρί­ζο­νται τα κι­νη­τά τους… Και βέ­βαια τα μι­σό­λο­γα και τα ήξεις αφή­ξεις του τότε υπουρ­γού Νίκου Δέν­δια , όταν το θέμα ήρθε στη δη­μο­σιό­τη­τα, μόνο δεν κα­θη­σύ­χα­σαν, το αντί­θε­το μά­λι­στα.

Εν κα­τα­κλεί­δι, ο Τσί­πρας σή­με­ρα, τώρα, μπο­ρεί να δια­βε­βαιώ­σει τον ίδιο του τον εαυτό πρώτα, ότι ξέρει και γνω­ρί­ζει και ελέγ­χει τι δια­δρα­μα­τί­ζε­ται στους κόλ­πους της ΕΥΠ και του «υπερ­κο­ριού» της; Μήπως ακόμη πα­ρα­κο­λου­θεί­ται και ο ίδιος; Μήπως τα πολ­λά­κις συ­κο­φα­ντη­μέ­να από τα συ­στη­μι­κά ΜΜΕ και το μνη­μο­νια­κό κα­τε­στη­μέ­νο «πο­λι­τι­κά βα­ρί­δια του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ» - όσοι τέλος πά­ντων έχουν μεί­νει ακόμη στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – είναι ο πραγ­μα­τι­κός στό­χος όλης της υπό­θε­σης προ­κει­μέ­νου να υπάρ­ξουν προ­γρα­φές και πο­λι­τι­κές εκ­κα­θα­ρί­σεις των τε­λευ­ταί­ων ακτι­βι­στών, των τε­λευ­ταί­ων αγω­νι­στών ενά­ντια σε τα­μπού και γκέτο και προ­κα­τα­λή­ψεις, που έχουν απο­μεί­νει στον με­ταλ­λαγ­μέ­νο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Μήπως ο Πα­νού­σης λει­τουρ­γεί σαν λαγός για αυτήν την εκ­κα­θα­ρι­στι­κή επι­χεί­ρη­ση; Το θέμα δεν είναι δι­κα­στι­κό, είναι πο­λι­τι­κό και αφορά προ­σω­πι­κά τον πρω­θυ­πουρ­γό και τη σα­πί­λα που και η δική του με­τάλ­λα­ξη και στρο­φή στο μνη­μο­νια­κό στρα­τό­πε­δο αφή­νουν να δια­χέ­ε­ται στο πο­λι­τι­κό τοπίο, σε μια προ­σπά­θεια να δη­λη­τη­ρια­στεί η δη­μό­σια ζωή της χώρας. 

http://rproject.gr/

«Θυσία» χιλιάδων νοικοκυριών για 10+2 δισ. ευρώ

Γιώργος Πουλιόπουλος | 12.11.2015

ΕκτύπωσηFacebookTwitter

Ενώ ο πρωθυπουργός διαμηνύει ότι διαψεύσθηκαν οι Κασσάνδρες που έβλεπαν «εμπλοκή» στο Eurogroup της Δευτέρας, την ίδια ώρα η κυβέρνηση έχει ρίξει «λευκή πετσέτα» σε ό,τι αφορά την προστασία των νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς και ετοιμάζεται να κάνει νέες υποχωρήσεις στη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, προκειμένου να εκταμιευθούν μέχρι την επόμενη εβδομάδα η υπο-δόση των 2 δισ. ευρώ και όσα κεφάλαια χρειαστούν από το πακέτο των 10 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Αυτά αφο­ρούν το πρώτο πα­κέ­το των προ­α­παι­τού­με­νων. Γιατί, στο δεύ­τε­ρο κύμα των σα­ρω­τι­κών αλ­λα­γών, θα ανοί­ξουν με χει­ρό­τε­ρους όρους το Ασφα­λι­στι­κό, το φο­ρο­λο­γι­κό κ.ά.

Ο Αλέ­ξης Τσί­πρας πα­νη­γυ­ρί­ζει (!) γιατί δια­ψεύ­σθη­καν οι πλέον απαι­σιό­δο­ξοι, ωστό­σο το ίδιο δεν κά­νουν 120.000 με 150.000 οι­κο­γέ­νειες που αντι­με­τω­πί­ζουν τον κίν­δυ­νο της έξω­σης από τα μέτρα που έρ­χο­νται στο μέ­τω­πο των πλει­στη­ρια­σμών.

Κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη, μέσω διαρ­ρο­ών, ανα­φέ­ρουν ότι η κυ­βερ­νη­τι­κή πρό­τα­ση για τους πλει­στη­ρια­σμούς στην πρώτη κα­τοι­κία θα προ­στα­τεύ­ει πε­ρί­που το 50% των ιδιο­κτη­τών, εάν, βε­βαί­ως, συμ­φω­νή­σουν οι «δα­νει­στές», καθώς το όριο για την αντι­κει­με­νι­κή αξία θα δια­μορ­φω­θεί σε 180.000 ευρώ για τους άγα­μους (ενώ η κυ­βέρ­νη­ση είχε ξε­κι­νή­σει από τις 250.000 - 300.000 ευρώ), 200.000 ευρώ για το ζευ­γά­ρι και προ­σαύ­ξη­ση 50.000 ευρώ για κάθε παιδί, ενώ το ει­σο­δη­μα­τι­κό όριο θα είναι τα 30.000 ευρώ ετη­σί­ως. 

Αδιέ­ξο­δο υπάρ­χει και στο θέμα των 100 δό­σε­ων. Οι «δα­νει­στές» ζη­τούν νέες αλ­λα­γές, δη­λα­δή να χάνει τη ρύθ­μι­ση όποιος κα­θυ­στε­ρεί έστω και μία ημέρα (!) να κα­τα­βά­λει τη δόση ή οποια­δή­πο­τε άλλη φο­ρο­λο­γι­κή υπο­χρέ­ω­ση

Στο πα­κέ­το των μέ­τρων που θα κα­τα­τε­θούν με νο­μο­σχέ­διο στη Βουλή εντός της εβδο­μά­δας θα υπάρ­χουν επί­σης μέτρα για τη διοί­κη­ση των τρα­πε­ζών και τα γε­νό­ση­μα φάρ­μα­κα.

Και όλα αυτά ενώ είναι σε εξέ­λι­ξη, με αρ­κε­τούς τριγ­μούς είναι αλή­θεια, η σκαν­δα­λώ­δης δια­δι­κα­σία για την ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Οι τέσ­σε­ρις με­γα­λύ­τε­ρες ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες πα­ρα­δί­δο­νται κυ­ριο­λε­κτι­κά στους ιδιώ­τες με­τό­χους με εξω­φρε­νι­κά χα­μη­λό τί­μη­μα, ενώ ο ελ­λη­νι­κός λαός χάνει δε­κά­δες δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ (και θα χάσει και άλλα στην πα­ρού­σα φάση) για να στη­ρί­ξει τις ντε φάκτο πτω­χευ­μέ­νες τρά­πε­ζες, χωρίς κα­νέ­να όφε­λος.

Επί­σης, μυ­στή­ριο κα­λύ­πτει την πρό­τα­ση που έχει κα­τα­θέ­σει η κυ­βέρ­νη­ση για το Τα­μείο Απο­κρα­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, η οποία ση­μειώ­νε­ται ότι πα­ρα­μέ­νει μέρος των μέ­τρων που σχε­τί­ζο­νται με τις τρά­πε­ζες και θα πρέ­πει να κλεί­σει μέσα στο ίδιο χρο­νι­κό διά­στη­μα. 

http://rproject.gr/