ανάρτηση από (periodista)
ΣΥΡΙΖΑ
“ Η χώρα, βρίσκεται πλέον σε αυτό το σημείο, που είναι έτοιμη να προχωρήσει από τον πολιτικό μετασχηματισμό ενός κόμματος, στον κοινωνικό μετασχηματισμό μιας ολόκληρης χώρας ”
Νέα συνάντηση αποφάσισαν να έχουν ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του, Ευάγγελος Βενιζέλος, σήμερα Σάββατο, με κύριο αντικείμενο συζήτησης την έλευση της τρόικα.
Ο υπουργός Οικονομικών μάλιστα, Γιάννης Στουρνάρας, συναντήθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά χθες στο Μέγαρο Μαξίμου, τον οποίο ενημέρωσε για το τι ζητούν οι δανειστές. Τα θέματα βέβαια είναι γνωστά. Δημοσιονομικό κενό για το 2014, νέο Μεσοπρόθεσμο για την περίοδο 2014 -2017, νέα «βοήθεια», δηλαδή ένα νέο Μνημόνιο, το οποίο αναμένεται να είναι το επαχθέστερο όλων, καθώς η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας έχει πλέον εξαθλιωθεί.
Αυτό βέβαια είναι το ειδησεογραφικό κομμάτι της συνάντησης Σαμαρά – Βενιζέλου, το οποίο μικρή σημασία έχει από την στιγμή που η συγκυβέρνηση έχει αποφασίσει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο των πολιτικών άγριας λιτότητας, εκτελώντας πιστά τις ορέξεις των εταίρων δανειστών. Η κατάσταση βέβαια είναι καθαρά «εκρηκτική» όχι τόσο στην κοινωνία, όσο θα περίμεναν αρκετοί, αλλά στην πολιτική σκηνή με τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες να βρίσκονται εντελώς αναντίστοιχοι με την ελληνική κοινωνία. Την μεγάλη φοροδιαφυγή και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς δεν έχουν σκοπό να τα αγγίξουν και να τα διορθώσουν αντίστοιχα, το ελληνικό χρέος μεγαλώνει αντί να μειώνεται, μια αφόρητη δυσοσμία από σκάνδαλα και σκανδαλάκια βλέπει καθημερινά το φως της δημοσιότητας, ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή του στους Financial Times, δηλώνει ότι δεν τον άφησε ο Σόιμπλε να δεχτεί «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Η πολιτική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα δεν βρίσκεται απλώς σε αδιέξοδο, αλλά σε έναν φαύλο κύκλο, ο οποίος θυμίζει αρχαία ελληνική τραγωδία. Η χώρα έχει βρει τοίχο και συνεχίζει να μαρσάρει χωρίς να μπορεί να κάνει μπροστά ή πίσω με την υπάρχουσα κατάσταση. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η συγκυβέρνηση Σαμαρά ήθελε να κάνει και μια επικοινωνιακή φιέστα για τηνανάληψη της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. και τόλμησε μάλιστα να εγκαλέσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί αρνήθηκε να λάβει μέρος στη λασπομαχία. Κι όμως, δεν πέρασαν δύο 24ωρα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δικαιώθηκε για αυτή την επιλογή του. Ένας – ένας με «αρχηγό» τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και στη συνέχεια τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Φρανκ Βέλτερ Στάινμαγερ, υπογράμμισαν σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει στην ίδια πορεία αυτοκαταστροφής.
Εδώ που έφτασε το πράγμα, ακόμα και όσοι στο εξωτερικό δεν γνώριζαν για το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, τώρα έχουν μάθει περί τίνος πρόκειται. Απλώς, δεν είναι τόσο ευήθεις ώστε να αφήσουν ένα «μαγαζί – γωνία», όπως είναι η Ελλάδα στην ησυχία του. Έχει τουρισμό, ορυκτό πλούτο, εξαιρετική γεωγραφική θέση, η οποία δεν αποκλείεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Φυσιολογικό είναι, αν αναλογιστεί ψύχραιμα κάποιος, το γιατί οι πάντες θέλουν να «βάλουν χέρι» ή ακριβέστερα να «πατήσουν πόδι» στην πολύπαθη τούτη χώρα. Ιστορικά, η Ελλάδα, τα τελευταία τουλάχιστον 200 χρόνια ήταν πεδίο βολής και δράσης των Μ. Δυνάμεων αρχικά, των ισχυρών της Ευρώπης και του πλανήτη στην συνέχεια και μέχρι σήμερα το «παιχνίδι» συνεχίζεται. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι οποίες μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, η χώρα τούτη έπασχε από ορθές και σοβαρές πολιτικές ηγεσίες. Τίποτε βέβαια δεν αφέθηκε να γίνει στην τύχη. Θα ήταν εξαιρετικά αφελές να το πιστέψει κάποιος αυτό.
Στην παρούσα συγκυρία, έχει κάνει την εμφάνισή του ένας νέος πολιτικός σχηματισμός, αυτός που έχει επικρατήσει να αποκαλείται ως το καινούριο και πράγματι είναι. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ένα μικρό αριστερό κόμμα μέχρι τις εκλογές του 2012, τράβηξε πάνω του σε πρώτη φάση τις ελπίδες του ελληνικού λαού για λύτρωση από κομματικούς σχηματισμούς – μηχανισμούς και οργανωμένα ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία λεηλατούν εδώ και 200 χρόνια την χώρα. Ο ελληνικός λαός το γνωρίζει αυτό. Δεν είναι τόσο ευήθης ή ανενημέρωτος, όσο κάποιοι θέλουν να τον παρουσιάζουν για ευνόητους φυσικά λόγους που έχουν να κάνουν με την ιδιοτέλεια. Για αυτό και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι, σχεδόν το ένα τρίτο της ελληνικής κοινωνίας κατέθεσε στην εμπιστοσύνη του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλέον στις εκλογές του 2012. Δεν παρέδωσε βέβαια καμιά λευκή επιταγή. Την εμπιστοσύνη και την ελπίδα του για μια καλύτερη Ελλάδα. Για κάτι που όσο κι αν φαντάζει δύσκολο, είναι εφικτό.
Τα ψέματα, τα παραμύθια, οι αυταπάτες τελειώνουν κάπου εδώ. Για την συζήτηση, καλό είναι να σημειωθεί ότι καιρός ήταν. Εξάλλου, αρκετοί πολιτικοί αναλυτές στην Ευρώπη, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, έχουν εκφράσει δημοσίως την εκτίμησή τους ότι πολιτικά κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο λόγος είναι απλός. Πρόκειται για μια αριστερή ματιά στα πράγματα, η οποία δεν μένει στην στείρα θεωρητική ανάλυση των πραγμάτων, πράγμα το οποίο ανέκαθεν ήταν η παθογένεια αριστερών πολιτικών σχηματισμών σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά για μια σφοδρή επιθυμία η θεωρία να γίνει πράξη. Καμιά θεωρία άλλωστε δεν έχει ουσία αν δεν έχει εφαρμογή στην πράξη.
Η ώρα σήμανε. Η χώρα, βρίσκεται πλέον σε αυτό το σημείο, που είναι έτοιμη να προχωρήσει από τον πολιτικό μετασχηματισμό ενός κόμματος, στον κοινωνικό μετασχηματισμό μιας ολόκληρης χώρας. Ας μην υπάρχει βιασύνη σε ότι αφορά τον υπόλοιπο κόσμο. Εξάλλου, αν κάποιος θέλει να αλλάξει τον κόσμο, καλό είναι να φροντίσει να αλλάξει πρώτα τον εαυτό του και μετά την κοινωνία του. Βήμα – βήμα και ψύχραιμα αυτή την φορά. Άλλα λάθη εσκεμμένα ή μη δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά από κανέναν. Γιατί πολύ απλά αυτή η ευκαιρία για την χώρα θα είναι η τελευταία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου