ΤΟ «ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ», Η ΔΙΠΛΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


ΤΡΙΤΗ 9-6-2015
Εκτύπωση
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ*
Ως τώρα γνωρίζαμε το «δόγμα του σοκ», όπως το περιγράφει εύγλωττα η κυρία Ναόμι Κλάιν, η οποία, είχε μεταξύ των άλλων συνομιλήσει και με τον Πρωθυπουργό, συγχωρώντας του μάλιστα και για το γλωσσικό του ολίσθημα - «Προσπάθησαν να εφαρμόσουν το δόγμα του σοκ, όπως είπε και η Ναόμι Κάμπελ» είχε πει ο κ. Αλέξης Τσίπρας σε οικονομικό φόρουμ στην Κροατία παρουσία του Ζίζεκ.
Η κυρία Κλάιν, λοιπόν, αμφισβητεί την πλέον διαδεδομένη ιστορία της κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν και καταδεικνύει ότι πρόκειται περί μύθου πως η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική.
Καταδεικνύει ότι, από τη Χιλή του 1973 μέχρι το σημερινό Ιράκ- συμπεριλαμβανομένου και του καθεστώτος Φιουτζιμόρι στο Περού το οποίο υπηρέτησε και εξυπηρέτησε η «εκλεκτή» του κ. Βαρουφάκη» για εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ κυρία Έλενα Παναρίτη-, οι υποστηρικτές του Φρίντμαν, εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους.
Επιπλέον, όπως σημειώνεται εύστοχα στον πρόλογο του βιβλίου της, αποκαλύπτει την εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στις ανακριτικές τεχνικές της CIA και στις εκβιαστικές τεχνικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δυστυχώς στην Ελλάδα αυτές τις ημέρες βιώνουμε ένα «διπλό σοκ»: ένα «μικρό» και ένα «μεγάλο», ένα «ασθενές » και ένα «ισχυρό», ένα «μετριοπαθές», ένα «σκληρό» και ένα «ήπιο». Το πρώτο έχει ως αφετηρία του τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα και το δεύτερο τους «Θεσμούς».
Οι διαφορετικές κλίμακες μεταξύ των δύο αλλεπάλληλων σοκ διαφέρουν ωστόσο ως προς τα πόσα βολτ ηλεκτρικού ρεύματος διοχετεύονται στο σώμα της κοινωνίας για να κάνουμε ένα παραλληλισμό και με τις τεχνικές βασανισμού της CIA στο Γκουαντανάμο.
Και τα δύο, παρά ταύτα, βασίζονται στο μοντέλο του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, το οποίο υπηρετεί και η υιοθέτηση ακραίων μνημονιακών μέτρων, τα οποία επιβάλλει το «Διευθυντήριο» των Βρυξελλών στην περίπτωση της Ελλάδας και τα αποδέχεται ή και τα προτείνει η ίδια η κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία, απ΄ ότι φαίνεται, για να θυμηθούμε και πάλι την αντίδραση των θυμάτων βασανισμού, πάσχει, μάλλον, από το Σύνδρομο τη Στοκχόλμης – ακόμη κι αν υποστηρίζεται από πολλούς κυβερνητικους παράγοντες ο μύθος ότι μέσω αυτών μπορεί να γίνει κοινωνική αναδιανομή υπέρ των ασθενέστερων.
Εν κατακλείδι, το «διπλό σοκ» που ζούμε αυτές τις ημέρες, με τον κ. Τσίπρα να αποδέχεται την «ήπια εκδοχή» και τους Μέρκερ, Ολάντ, Ντράγκι, Γιούνκερ και Λαγκάρντ να πιέζουν για την «σκληρή εκδοχή» των μέτρων, δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μία ακόμη προσπάθεια- από τις πολλές που έχουμε ζήσει στο παρελθόν: να παγιδευτεί η κοινή γνώμη, μέσω της καλλιέργειας του φόβου, που  δημιουργεί το δέος  που έχει ως αφετηρία του την κοινωνική ανασφάλεια και την αβεβαιότητα,  να αποδεχθεί και να «νομιμοποιήσει» την συνέχιση του ίδιου μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
*Πηγή: www.hitandrun.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: