.
Η ζημιά που έκανε και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη. Εμπεδώνει ότι το να είσαι αποικία της Ε.Ε. είναι μονόδρομος. Ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υπαγορεύει η Τρόικα είναι μονόδρομος. Αυτό το "πράγμα" δεν είναι αριστερά.
2. Αυτά ακριβώς είναι και τα κρίσιμα επίδικα για την αφετηρία μιας φιλολαϊκής διεξόδου. Η ανατροπή του καθεστώτος της αποικίας χρέους και η παραγωγική-κοινωνική ανασυγκρότηση και η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με την υιοθέτηση μέτρων που θα μειώνουν την ταξική ανισότητα.
3. Η άμεση εμπειρία έδειξε ότι η αφετηρία για αυτά είναι η έξοδος από την ευρωζώνη και η έξοδος από τη χρεομηχανή (παύση πληρωμών και ακύρωση - διαγραφή χρέους). Η ύπαρξη ή όχι εναλλακτικής εξαρτάται από αυτές τις ρήξεις. Δεν είναι απλά αλλαγή νομίσματος, είναι ρήξεις με το σύγχρονο ιμπεριαλισμό.
4. Για να γίνουν αυτά χρειάζεται ένα μεγάλο μέτωπο. Στο δημοψήφισμα ζήσαμε τη λύσσα του συστήματος γύρω από ένα ενδεχόμενο όχι σε μια συμφωνία. Δεν τους αντιμετωπίζεις απλά με διάλογο στα τηλεοπτικά πάνελ. Οι παραπάνω ρήξεις θα αντιμετωπίσουν πόλεμο από το σύστημα εντός και εκτός. Χρειάζεται ενότητα δυνάμεων, μέτωπο και οργάνωση.
5. Η Λαϊκή Ενότητα με βάση τα σημερινά δεδομένα και μετά από 5 χρόνια ολιγωριών και εγκληματικών λαθών μη δημιουργίας αυτού του μετώπου είναι ότι πιο κοντινό ως ένας αρχικός πυρήνας του. Με βάση το πρόγραμμά της και τις δυνάμεις που καταρχήν συσπειρώνει. Οι σύντροφοι εξ αριστερών που υποβαθμίζουν την ανάγκη συσπείρωσης πάνω στους καταρχήν 2 άξονες (ευρωζώνη, χρέος) αυτής της ρήξης, λαθεύουν και δε βλέπουν το μέγεθος της σύγκρουσης. Ένα δημοψήφισμα συνάντησε λύσσα. Αυτά θα συναντήσουν πόλεμο.
6. Τα πολιτικά, οργανωτικά και επικοινωνιακά προβλήματα της Λαϊκής Ενότητας είναι υπαρκτά. Όμως όσοι ήταν large με το επικοινωνιακό αρχηγοκεντρικό παρεάκι του Τσίπρα ή με τον ΣΥΡΙΖΑ της εποχής Κουβέλη και τους ξινίζει ο Λαφαζάνης και ο Λαπαβίτσας μάλλον κάπου μας δουλεύουν... Και μένα επικοινωνιακά μου άρεσε περισσότερο το μπλουζάκι και η μηχανή του Βαρουφάκη, όμως ξέρω ότι οι συγκρούσεις για τις οποίες έγινε λόγος παραπάνω δε γίνονται με επικοινωνιακές πορδές, αλλά με ιδέες, πρόγραμμα, απόψεις, οργάνωση. Ε και σε αυτά ο Λαφαζάνης είναι παράδεισος σε σχέση με τους άλλους...
7. Το ερώτημα στην επόμενη βουλή είναι αν θα υπάρχει κοινοβουλευτικά αριστερή αντιμνημονιακή εναλλακτική ή όχι. Αν η "Εθνική Ελλάδος του Μνημονίου" (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΑΝΕΛ-ΠΟΤΑΜΙ κλπ) θα έχει αντίπαλο. Αν στη λογική του μονόδρομου υπάρξει αντίσταση. Και αν αυτή η δύναμη χρησιμοποιηθεί για αγώνες και κινήματα, δίχως τα οποία η φοροληστεία, η φτώχεια, ο φασισμός και η ανεργία θα τσακίζει τα επόμενα χρόνια αλλά και δίχως τα οποία μέτωπο δε φτιάχνεται. Γιατί αν κατασπαταληθεί απλά στα πάνελ και στο κοινοβούλιο ο μονόδρομος θα έχει νικήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου