Η χθεσινή κίνηση-πιρουέτα του Διδύμου του Μνημονιακού Κανιβαλισμού συνιστά απέλπιδα προσπάθεια διαφυγής, καθώς η συσσωρευμένη κοινωνική δυναμική αφενός και η εγκατάλειψη από τα παραδοσιακά τους στηρίγματα αφετέρου τους οδηγούν στην Έξοδο, στο «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν», στον επιθανάτιο ρόγχο του κυβερνητικού πτώματος...
του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ
- Το διαισθάνονται καθώς το παλιρροϊκό κύμα των δημοσκοπήσεων δεν τους επιτρέπει να υιοθετήσουν την τακτική «έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε».
- Το αντιλαμβάνονται καθώς τα στελέχη τους αλληλοσπαράσσονται στο...
σαλόνι του κυβερνητικού Τιτανικού , άδοντας το άσμα: «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
- Το συνειδητοποιούν, όταν ο πρίγκιπας της Καλαμάτας από τη Χαλκιδική με την ομιλία του θύμισε αυτόν που ξύπνησε το πρωί, αντίκρισε τον εαυτό του στον καθρέφτη και αναφώνησε: «τον άλλον θα ξυπνούσαν και ξύπνησαν εμένα».
- Το πιστοποιούν , όταν σε ένα αντιδημοκρατικό κρεσέντο, που προσβάλλει ακόμη και την αστική φιλελεύθερη παράδοση της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία, ΑΠΕΙΛΟΥΝ πώς «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να γίνει κυβέρνηση ποτέ».Πώς το γνωρίζει; Από ποιόν το γνωρίζει; Τι γνωρίζει που δεν το γνωρίζουμε;
Την ίδια ώρα το σενάριο της εσωτερικής διαδοχής στην μνημονιακή ναυαρχίδα για να απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί, χωρίς να αλλάξει πολιτική, αρκεί να μη γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, στο δοκιμασμένο μοντέλο: «Παραίτηση Παπανδρέου-Πρωθυπουργός Παπαδήμος», στρώνεται από τους επιτήδειους ουδέτερους(Τζιτζικώστας-Μπουτάρης) με προτάσεις για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, τελευταία σωστική λέμβος για το κυβερνητικό καράβι που βουλιάζει.
Το κυβερνητικό δίδυμο Βενιζέλου-Σαμαρά ορθά έθεσε εν αμφιβόλω τη δική δεδηλωμένη. Δεν τη διαθέτει ούτε στο λαό, ούτε και στη Βουλή. Οι 154-156-160 δεν τις αρκούν, για να απαλείψει την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα στην οικονομία, την παράλυση του κρατικού μηχανισμού, στους τέσσερις μήνες που μεσολαβούν μέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου του 2015.
Υπόθεση εργασίας: Το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου η συγκυβέρνηση λαμβάνει 154-156-160.Τι από ό,τι ισχύει σήμερα και την ταλαιπωρεί θα έχει αναιρεθεί;
Ο πήχης της δεδηλωμένης βρίσκεται ΠΛΕΟΝ στους 180. Μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη να εξαφανιστεί το νέφος της αβεβαιότητας και της εκλογολογίας, όπως θρηνολογούσαν οι κυβερνητικές σειρήνες. Αν τους διαθέτεις εξασφαλίζεις κυβερνητική «σταθερότητα» μέχρι τον Ιούνιο του 2016, για να ολοκληρώσεις την ολοκληρωτική μνημονιακή ισοπέδωση και τα ντιλ εκποίησης της χώρας.
Η συγκυβερνητική κάστα δεν ανακάλεσε αίφνης χαρακτηριστικά κοινοβουλευτικής ευαισθησίας. Επιχειρεί στον δοκιμαστικό σωλήνα της δημόσιας ανοιχτής ψήφου εμπιστοσύνης να δεσμεύσει αυτούς που στο παρασκήνιο έχουν πειστεί, με ποικίλους τρόπους, για την «εμπνευσμένη» ηγεσία Σαμαρά -Βενιζέλου, για να μην εξαγοράσει «γουρούνι στο σακί», να ψηφίσουν τώρα , για να ξαναψηφίσουν, το Φεβρουάριο, όντες πλέον εκτεθειμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου