Μπροστά στις κάμερες έκλαψε ο καμερομανής υπουργός για τα θλιβερά γεγονότα των φόνων. Σκούπισε με το ακροδαχτυλάκι του τη μυτούλα του, κοίταξε απ’ την άλλη μεριά, σεμνυνόμενος για το διακριτικό έπαινο του παρουσιαστή περί το υπουργικό δάκρυ και η εκπομπή συνεχίσθηκε, the show must go on…
του ΣΤΑΘΗ
Ενώ την ίδια στιγμή το φορολογικό έκτρωμα Στουρνάρα είχε ανακληθεί απ’ την πιάτσα για διαβουλεύσεις στο Πραιτώρια, για λίφτινγκ, μπότοξ και λεύκανση αυτιών. Γίδια φορολογούμε ή αρνιά; Ο κ. Στουρνάρας, (όστις κατά τη δημοκρατικότατη άποψη Γεωργιάδη θα πρέπει για τα «επόμενα δέκα χρόνια να είναι ο Υπουργός Οικονομικών αυτής της χώρας») βρέθηκε αναγκασμένος, μετά την επανάσταση του γίγαντα των βουκόλων Τζαμτζή, να επανεξετάσει το έργο του. Τι φορολογείς τώρα; το πεπόνι ή τα σπόρια του; Ιδού η απορία! Οι άνθρωποι μπορεί να είναι γελοίοι, αλλά...
Δεν παύουν να είναι μία Εταιρεία Δολοφόνων. Που έχει αναλάβει και εκτελεί στυγνά ένα Συμβόλαιο Θανάτου. Διότι τί άλλο παρά πεθαμένη είναι μία χώρα που γίνεται Ειδική Οικονομική Ζώνη; Τι άλλο από νεκρή ζώνη είναι μια χώρα που γίνεται ζωτικός χώρος άλλων; Ας δούμε το τοπίο γύρω μας! αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα άγεται και φέρεται – το Σύνταγμα της όχι μόνον δεν τηρείται αλλά κουρελιάζεται και παραβιάζεται.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες το κράτος όχι μόνον δεν μπορεί να υπερασπισθεί τον λαό, αλλά αντιθέτως τον καταδιώκει. Χωρίς Ασυλία της δημόσιας περιουσίας, υπό το κράτος του Αγγλικού δικαίου, το ελληνικό κράτος έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο, φόρου υποτελές προτεκτοράτο, το οποίο προσέτι ξεπουλά κι εκδίδει πόρους, υποδομές κι ανθρώπους. Αν αυτό δεν είναι η δολοφονία μιας χώρας, τότε τι είναι; Ομως δολοφονία χωρίς φονιάδες δεν γίνεται. Ποιοι δολοφόνησαν στην Ελλάδα την εργασία; ποιοι την έκαναν ανεργία, υποαπασχόληση, κακοπληρωμένη υπεραπασχόληση, mini jobs, παράδεισο της απασχολησιμότητας και κόλαση αυτοκτονιών; Ποιοι ξεπάτωσαν την εργατική νομοθεσία; ποιοι λήστεψαν το ασφαλιστικό σύστημα;
Ποιοι και με ποιο δικαίωμα μετατρέπουν γρήγορα και συστηματικά την Ελλάδα σε Ζιμπάμπουε; Ποιοι προστατεύουν τους φοροφυγάδες; ποιοι υπηρετούν τους λαθρέμπορους πετρελαίου ξεπαγιάζοντας τον λαό; ποιοι ταΐζουν τις τράπεζες με τα λεφτά του κοσμάκη; ποιοι βρίζουν τον λαό για λαϊκιστή, τεμπέλη, διεφθαρμένο και επίορκο; ποιοι με το πρόσχημα των 230(!!! εν τέλει) επίορκων ξεπάτωσαν τη δημόσια διοίκηση; ποιοι στέλνουν τους νέους στην ξένη; Δεν είναι φόνοι όλα αυτά; τότε τι είναι; μώλωπες; Δεν δολοφονείται μόνον το σώμα της χώρας. Δολοφονείται και η ψυχή της.
Δολοφονούνται οι δυνατότητες των ανθρώπων, οι δεξιότητες, οι ελπίδες και οι προσδοκίες. Κι αυτό δεν είναι μόνον έγκλημα. Είναι ειδεχθές έγκλημα. Και διαπράττεται από σίριαλ κίλερς, όχι αγνώστους αλλά γνωστούς. Πρόκειται για ένα όργιο δολοφονιών σε μαζική κλίμακα. Σε ένα καθεστώς τρόμου. Αύριο μπορεί να είσαι άνεργος εσύ. Να σου πάρει το σπίτι η εφορία ή η τράπεζα. Να σου φύγει το παιδί μετανάστης ή κάτι άλλο χειρότερο να συμβεί. Είναι ζωή αυτή ή είναι ζωή εν τάφω;
Σε δολοφονούν κι από πάνω σου λένε και μπούρδες, success story, δεν σε πέτυχε καλά αυτή η σφαίρα, κάτσε καλά να σε πετύχει η επόμενη. Σκυλοπνίγεσαι και σου λένε ότι τον περασμένο Ιούνιο πέρασες τον κάβο που οπωσδήποτε θα περάσεις τον επόμενο. Αργός θάνατος. Ως πότε; Ως την επόμενη κρίση!
Διότι με τις κρίσεις δεν έχεις καθαρίσει. Οσο χαροπαλεύεις με αυτήν, ετοιμάζεται η επόμενη! – έτσι είναι το σύστημα: αρπάζει απ’ τους αδύνατους χάριν των Δυνατών, μασουλάει κι ολίγους Δυνατούς χάριν των Δυνατότερων και πάει παρακάτω για νέους φόνους, νέα λάφυρα. Κάθε δέκα, δεκαπέντε χρόνια η ίδια δουλειά. Η κρίση είναι εργαλείο. Δολοφονικό εργαλείο. Και το κρατούν στα χέρια τους φονιάδες. Δεν βλέπετε γύρω σας τους πραγματικούς στόχους των Μνημονίων;
Ο,τι δεν πέτυχαν οι μεραρχίες των πάντσερ το επιτυγχάνει τώρα μια Εταιρεία Δολοφόνων με γραβάτες – τόκους – «νόμους» - εκβιασμούς – εκφοβισμούς. Μια δράκα Ιέρακες με ένα τσούρμο τσαρλατάνων, πολιτικών και δημοσιογράφων, που σέρνει πίσω της, μια δράκα σταυρωτήδων έχει κάνει τη χώρα μεταλλείο χρυσού για τους Δυνατούς και Κρανίου Τόπο για εκατομμύρια πολίτες. Αν αυτό δεν είναι Ο Φόνος, τότε δεν ξέρω τι είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου